Late Bronze Age Burials, Mycenaean Connections, and The Maritime Cultural Landscape of The Western Anatolian Coast

Abstract

İnsanlar ile yaşam alanlarının bulundukları coğrafya arasında karşılıklı bir ilişki vardır. Geç Tunç Çağı'nda Batı Anadolu halkları çevrelerini melez bir deniz kültürü yaratarak şekillendirdiler. Yaşadıkları coğrafya onları iç bölgeden ziyade denizcilik bağlantılarına daha yakın olmaya zorladı. İnsanlar; yerleşim alanlarını, limanlarını ve mezarlıklarını denizcilik faaliyetlerine ve özellikle deniz ticaretine göre adapte ettiler.Batı Anadolu kıyılarındaki deniz ticareti, limanlar, mezarlıklar ve yerleşimler daha önce incelenmiş, fakat deniz kültürü peyzajı kavramı dahilinde bütünsel olarak çalışılmamıştır. Araştırmacılar, birkaç istisna yayının haricinde, mezarları deniz kültürü peyzajının bir parçası olarak ele almamıştır. Batı Anadolu kıyılarındaki gömü yerleri; deniz yönüne göre konumlanmış ve denizcilik faaliyetlerinin yapıldığı bölgelerde yoğunlaşmıştır. Pilavtepe ve Müsgebi gibi bazı alanlarda yerleşim yeri henüz bulunmasa da mezarlıklar nüfusa ve denizcilik faaliyetlerine dair bilgi vermektedir. Alanların morfolojisi sondaj ve mikrofosil çalışmaları gibi jeolojik araştırmalardan bilinmektedir.Batı Anadolu'da çeşitli bölgeler arasındaki etkileşim ve yerel etkinlikler Geç Tunç Çağı'nda (özellikle M.Ö. yaklaşık 1400-1200'de; GTÇ yaklaşık M.Ö. 1700- 1100'ü kapsar) doruğa ulaşmıştır. Bölgenin Ege'deki avantajlı konumu ve Anadolu'nun kaynaklarına erişilebilirliği, bölgeyi Anadolu ve Ege'nin ortasında bir geçiş noktası ve diğer bölgelerin kaynağı haline getirmiştir. Bu koşullar beraberinde yoğun kültürel etkileşimi ve Mikenler ile politik yakınlaşmayı getirmiştir. Mezar mimarisi, buluntuları, ölü gömme biçimleri ve mezarların konumları gibi ölü gömme geleneklerinin karakteristik özellikleri karşılıklı kültürel bağlara kanıt oluşturmaktadır. Mezar mimarisi, ölü gömme gelenekleri ve mezarlarda bulunan eserler, marin stilinde Ege çömlekleri gibi, Miken ithalat ürünlerini ve yerel taklitleri içermektedir. Geç Tunç Çağı'nda Batı Anadolu deniz kültürü peyzajı bu şebeke göz önüne alınmadan etraflıca incelenemez.

The relationship between humans and their surroundings in a landscape is a mutual connection. People adapted to their environment by creating a hybrid maritime culture in Western Anatolia during the Late Bronze Age. The landscape forced the region's inhabitants to forge stronger links to the Aegean and rather than inland. People adapted their settlements, harbors, and cemeteries to the environment based on maritime activities, especially sea trade.Maritime trade, harbors, graves, and settlements on the Western Anatolian coastline have been examined previously, but they have not been holistically studied through the concept of the maritime cultural landscape. Aside from a few publications, researchers did not consider cemeteries and burials as a part of the maritime cultural landscape. Burials on the coastline of Western Anatolia were positioned based on the sea direction and concentrated in the field of maritime activities. In some of the sites such as Pilavtepe and Müsgebi, Bronze Age settlements have not yet been found, but the graves provide information on population and maritime activities. The morphology of the sites is known by studies of geological cores.Interactions between the various regions and local activities in Western Anatolia peaked in the LBA, especially c. 1400-1200 BC (LBA c.1700-1100). The advantageous position of the region between the Aegean and the resources of Anatolia made it a transit point. These conditions combined cultural and political interactions with Mycenaeans. Characteristics of the burial customs showing evidence for cross-cultural networks include funerary architecture, burial practices, positions of bodies in graves, the locations of graves and cemeteries, and grave goods. These graves represent Aegean influence particularly, for example, the Marine Style of pottery, both as Mycenaean imports and local imitations, Aegean style of jewellery and metal objects. The LBA cultures of the Western Anatolian coast cannot be examined without considering this network.