Klasik ve kapaklı metal braketlerle sabit ortodontik tedavi gören bireylerde dental plak birikiminin klinik olarak incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; hafif şiddette yer darlığı gösteren bireylerden, farklı dönemlerde elde edilen klinik indeks parametrelerine ve bu bireylerden yine aynı dönemlerde alınan fotoğraf görüntülerine dayanarak diş yüzeyinde bulunan mikrobiyal dental plak alan ölçümlerini belirleyerek iki farklı braket tipinin ağız hijyeni üzerine etkilerinin araştırılmasıdır. Araştırma İstanbul Üniversitesi Dişhekimliği Fakültesi Ortodonti Anabilim Dalı'na ortodontik tedavi amacıyla başvuran ve yaşları 12-15 arasında değişen 20 erkek bireye dayanmakta olup, araştırma materyalini bu bireylerden çalışma süresince değişik dönemlerde alınan ağız içi fotoğraflar ve klinik indeks incelemeleri oluşturmaktadır. Çalışmaya dahil edilen 10 bireyden oluşturulan ilk grupta 0,018 inç slotlu kapaklı metal braket (Quick-Forestadent) kullanılmış olup 10 bireyden oluşan ikinci grupta 0,018 inç slotlu klasik metal pretork braket (Gemini-3M Unitek) ile birlikte metal tel ligatürler kullanılmıştır. Çalışmada her bir bireyin üst diş dizisi incelenmiş olup, sağ ve sol taraflarda santraller, kaninler ve 1.premolar olmak üzere toplam 6 diş çalışmaya dahil edilmiştir. Bu dişlere ait; plak indeksi, kanama indeksi, cep derinliği ve plak yüzde alan ölçümleri; başlangıç döneminde (T0), ağız bakım eğitimi verildikten 2 hafta sonra (T1), bonding işleminden 1 hafta sonra (T2), bonding işleminden 1 ay sonra (T3) ve bonding işleminden 3 ay sonra (T4) olmak üzere beş ayrı dönemde tekrarlanmıştır. Çalışmanın sonucunda; iki grup arasında bu ölçümlerde anlamlı farklılık görülmemiştir. Ancak Quick braketlerin Roth braketlere göre daha az retantif alan oluşturması ve plakların uzaklaştırılmasına daha fazla imkan vermesi sebebiyle ağız hijyeninin daha iyi sağlandığı ve hasta tarafından daha iyi tolere edildiği gözlemlenmiştir. Ayrıca ağız bakım eğitiminin tam olarak sağlanmasının braket tipi gözetmeksizin, ağız hijyeni üzerinde olumlu etkisi olduğu ve bu eğitimin ortodontik tedavi boyunca motivasyonu arttırdığı düşünülmektedir.

The aim of this study was to investigate the effects of two different types of brackets on oral hygiene. This study was performed by determining the microbial dental plaque area measurement present on the dental surface based on clinical index parameters obtained in different time intervals and photographic images taken at the same periods from the individuals having mild crowding. Study population was composed of 20 male patients presented for orthodontic treatment to Istanbul University Faculty of Dentistry Orthodontic Department. The ages of the patients were between 12-15 years. Ten subjects in first group, 0.018 inch slot self-ligating metal brackets (Quick-Forestadent) were used and the other ten subjects in second group, 0,018 inch slot conventional metal pretork brackets (Gemini-3M Unitek) were used together with metal ligatures. In this study, upper teeth of each individual were examined. And totally 6 teeth including bilaterally central, canine and first premolars were included in the study. Plaque index, sulcus bleeding index, probing depth and percentage plaque area measurements of these teeth were repeated in 5 different intervals as following: baseline (T0), 2 weeks after oral hygiene education (T1), 1 week after bonding (T2), 1 month after bonding (T3) and 3 month after bonding (T4). At the end of study, no significant difference was found between two groups regarding these measurements. However, Quick (Forestadent) brackets were observed to enable better oral hygiene than Roth (Gemini-3M Unitek) brackets due to leading less retentive area and to enabling to remove the plaques much more and to be better tolerated by the patient. Furthermore, when complete standart oral hygiene instruction is applied without concerning bracket types, is considered to affect oral hygiene positively and to increase the motivation during orthodontic treatment.