Medial tibia plato kırıklarının tedavisinde, plak-vida tespiti ile vida tespitinin etkinliğinin biyomekanik olarak karşılastırılması

Abstract

Bu çalısmanın amacı, medial tibia plato kırıklarında da lateral plato kırıklarında olduğu gibivida ile osteosentez uygulandığında yeterli stabilitenin olusup olusmadığını anlamak; buamaçla plak-vida osteosentezi ile vida osteosentezi yöntemlerini biyomekanik olarakkarsılastırmaktır. Schatzker tip IV tibia plato kırıklarında 3 adet 6,5' luk 16 mm yivlispongioz vidalar ile tespit yapılmıs kırıklar ile 6 delikli destek T plak-vida ile tespit yapılmıskırıklarda stabiliteyi değerlendirmektir. Bu amaçla, kemik modelinde medial tibia platoyaSchatzker tip IV kırık modeli olusturuldu. Kırık redüksiyonu yapıldıktan sonra 2 tedaviseklini karsılastırmak için 2 gruba ayrıldı. Birinci grupta 10 adet kemik modelinde kırığınanatomik redüksiyonunu takiben 3 adet 6,5 ` luk spongioz vida pullu olarak kullanıldı. ?kincigrupta 10 adet kemik modelinde kırığın anatomik redüksiyonunu takiben 1 adet 6 delikli Tplak ile kırık hattı proksimaline 3 adet spongioz vida ve kırık hattı distaline 4 adet kortikalvida ile fiksasyon yapıldı. Tespitten sonra kemik modelini yük verme cihaza adapte edilerekyüklenme uygulandı. Kemik modeline artan tarzda aksiyal kompresyon uygulandı. Cihazbilgisayar bağlantılı olup bilgisayarda olusan grafi üzerinden yüklenme takip edildi.Grup I'deki kemik modelinin yüke dayanma sınırı 1397,6 ± 194,4 iken, Grup II için dayanmasınırı 2153,2 ± 204,4 olarak belirlendi. Her iki grup arasındaki fark istatistiksel açıdan anlamlıbulundu (p<0.001). Buna göre plak-vida uygulanan kemik modelinin deneysel yükdayanıklılığı sadece vida uygulanan modele göre anlamlı derecede yüksek olduğu belirlendi.Bu bağlamda, diz eklemine binen yük normal günlük aktivite sırasında vücut ağırlığının 4-6katıdır. Diz eklemine gelen yükün %75' i medial tibia platoya iletildiğine göre plak-vida ileelde edilen yüklenme kuvveti günlük fizyolojik aktivite ile olusan kuvvete sadece vida ileosteosentez sonucu elde edilen yüklenmeden daha yakındır. Bu nedenle anatomikrepozisyonun korunabilmesi için medial tibia plato kırıklarında vidaya göre daha stabil olanosteosentez yöntemi olan plak vidanın tercih edilmesi gerekmektedir.

The objective of this study is to see if the stability is sufficient or not on medial tibial plateaufractures, as it is on lateral plateau fractures, when making screw osteosynthesis. In thatregard, a comparison was made biomechanically between the methods of plate-screwosteosynthesis and screw osteosynthesis. This study compares the stability of fractures atSchatzker type IV tibial plateau fractures fixed with either 3 pieces of 6.5 mm cancellousbone screw with a 16 mm threaded segment or with 6-holed buttress T plate-screw system.For this purpose, a Schatzker type IV fracture on a medial tibial plateau was modeled on abone model. After reduction of fracture, 2 groups were formed to compare two differenttreatment methods. In the first group on 10 fracture models, following the anatomicalreduction, fractures were stabilized with 3 pieces of 6.5 mm cancellous bone screws withwashers. In the second group, on 10 fracture models, following the anatomical reduction,fractures were stabilized with one 6-holed T plate, by three cancellous bone screws to theproximal of fracture line and four cortical screws to the distal to the fracture line.After fixation, bone model was adapted to the load device and loaded. Ascending axialcompression was applied on bone models. The device was computerized, and loading wasfollowed through graphics on computer.The graphics showed that load bearing capacity is 1397,6 ± 194,4 for group I bone model and2153,2 ± 204,4 for group II bone model. The difference between two groups were statisticallymeaningful (p<0.001). According to this result, experimental load bearing of bone modelsindicate that plate-screw fixation system has a significantly higher stabilization capasity thanfixation with three screws alone.In this context, load on knee joint is 4 to 6 times more than body weight during normal dailyactivity. Considering that the 75% of knee joint load is transmitted to medial tibial plateau,load force emerged after plate-screw is closer to the force emerged after daily physiologicalactivity than the force emerged after osteosynthesis with screws. For this reason, in order tomaintain anatomical repositioning, plate-screw system which is a more stable osteosynthesismethod than the screw should be preferred at medial tibial plateau fractures.