İdiopatik karpal tünel sendromu tedavisinde ultrasonun etkinliği

Abstract

İdiopatik Karpal Tünel Sendromu (KTS) karpal tünel düzeyinde median sinirin transvers karpal ligament ve elin fleksör tendonları arasında herhangi bir nedenle bası altında kalması sonucu gelişir. En sık izlenen tuzak nöropati olup patofizyolojisi belli değildir. Literatürde konservatif tedavisinde uygulanan yöntemler çeşitlidir ve bu yöntemlerin birbirlerine üstünlükleri ve etkinlikleri tartışmalıdır. Bu çalışma ultrasonun (US) idiopatik KTS tedavisindeki etkinliğini klinik, elektrofizyolojik, ve radyolojik parametreler ile değerlendirmek amaçlı plasebo kontrollü çift kör olarak planlandı. Çalışmaya idiyopatik KTS tanısı konmuş 39 hasta (tümü kadın, 21'i bilateral, 60 el) alındı. Hastalar US (n=30 el) ve plasebo US (n=30 el) gruplarına randomize edildi. US grubuna 1,5 W/cm² dozda ultrason tedavisi uygulandı. Plasebo grubuna ise 0,0 W/cm² dozda tedavi uygulandı. Hastalar tedavinin başlangıcında ve sonrasında elektrofizyolojik (median sinir motor; distal latansı, amplitütü ve median duyusal sinir; latansları, amplitütleri, iletim hızları, distal-proksimal oran), klinik (Vizüel analog skala, Boston Skalası semptom şiddeti ve fonksiyonel kapasite, el kavrama kuvvet ölçümü) ve radyolojik olarak Manyetik Rezonans Görüntüleme (median sinir kalınlık, fleksör retinakulum kavis oranı, karpal tünel alanı, T2 sinyal artış oranı ölçümleri) parametreleri ile değerlendirildi. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası ölçümlerin gruplar içerisindeki karşılaştırmalarında Student's t test veya Mann-Whitney U test kullanıldı. Tedavi sonrasında ortaya çıkan yüzde değişimlerinin gruplar arasındaki karşılaştırılması ise Mann-Whitney U testi ile yapıldı. US grubunda klinik ve elektrofizyolojik parametrelerde anlamlı gelişme tespit edilirken, plasebo US grubunda sadece klinik parametrelerde anlamlı iyileşme saptandı. Bu sonuç hem US hem de plasebonun `tedavi' amaçlı belli seans ve süredeki kullanımının hasta adına iyileşme sağladığını düşündürmektedir. US ile tedavi edilen grupta özellikle daha fazla elektrofizyolojik parametrede plaseboya oranla daha anlamlı iyileşme saptanmış olması ise US'nin KTS tedavisinde plaseboya oranla fizyolojik boyutta da daha belirgin düzelme sağladığını, dolayısı ile US ile elde edilen düzelmenin daha kalıcı olabileceğini düşündürmüştür. Tüm bu veriler ışığında KTS'de US tedavisinin etkinliğini değerlendirmek amaçlı objektif yöntemlerin kullanıldığı ve tedavi sonrası uzun dönem takiplerin yapıldığı geniş serilerden oluşan plasebo kontrollü çalışmalara gereksinim olduğu sonucuna varılmıştır.Anahtar kelimeler: Karpal tünel sendromu, fizik tedavi, ultrason, elektrofizyoloji, Manyetik rezonans görüntüleme.

İdipathic carpal tunnel syndrome (CTS) is seen due to compression of median nevre because of any reason at the level of transverse carpal ligament and flexor tendons of hand. CTS is the most frequent entrapment syndrome with unknown pathophysiology. The results of conservative treatments are contraversal in literature. This study was planned to measure the efficay of ultrasound in the treatment of idiopathic CTS by using clinical, electropyhsiologic and radiological parameters. The study is double blind and placebo controlled. 39 patients (all are female, 60 hands were evaluated, CTS are bilateral in 21 cases) were included to study. Patiens were randomised as USG (n=30 hands) and placebo USG (n=30hands)groupes. USG was used at the dose of 1.5 W/cm2 in treatment group, which was 0.0 W/cm2 i placebo group. Patiens were evaluated at the beginning and end of study with electrophysicological ( median nevre motor, distal latency, amplitude and median nevre sensory latency, amplitude, conduction velocity and distal-proksimal ratio) clinical (Visual analog scale, Boston symptoms severity scale and functional capacity, hand grasping strength measurement) and radyologiacal magnetic resonance imaging parameters (thickness of median nevre, ratio of flexor retinaculum curve, surface area of carpal tunnel and measuret of T2 signal increase). Results were compared by using Mann-Whitney U test and Student? s t test. The changes in USG groupe were significant both clinically and electrophysically whereas changes were significant only clinically in placebo group. These results suggests that USG are effective in treatment of CTS patient. Electrophsiological improvements in USG groupe suggest that USG may provide more permanent improvement in the treatment of CTS patients. Studies in which long term results of USG treatment are evaluated and placebo controlled and more detailed are needed to evaluate the effectiveness of USG in CTS treatment.Keywords: Carpal tunnel sydrome, Physical treatment, ultrasound, electrophysiologic measure, magnetic resonans imaging.