Fazla kilolu olan polikistik over sendromlu hastalarda serum obestatin düzeylerine diyetin etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Polikistik over sendromu (PKOS) reprodüktif dönemdeki kadınların yaklaşık % 5-10' unu etkileyen, kronik oligo-anovulasyon ve hiperandrojenizm ile karakterli kompleks, kronik seyirli metabolik bir hastalıktır . PKOS'ta da şişmanlık sonucu artan yağ dokusu hastalığın seyrini daha da karmaşık hale getirmekte ve kilo artışı ile hastalığın genel profili arasında bir kısır döngü ortaya çıkmaktadır. Polikistik over sendromunun obezite, artmış kan şekeri seviyesi, insülin direnci ve hormon dengesizliği gibi tipik semptomlarının beslenme tedavisi ile düzeldiği belirlenmiştir. İnsan çalışmalarında plazma obestatin düzeylerinin obezlerde zayıf olanlara göre daha düşük düzeyde bulunması vücut ağırlığının uzun süreli düzenlenmesinde obestatinin rolü olabileceğini göstermektedir. Kilo kaybı sonrasında obestatinin metabolik parametreler, obezite ve insülin direnci ile yakından ilişkili olduğu belirlenmiş, kilo kaybı sonrasında obestatin düzeyinde artış olduğu belirlenmiştir. Bu çalışmada fazla kilolu ve obez PKOS'lularda, düşük yağlı yüksek karbohidratlı diyetin obestatin seviyelerine etkisinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 22 fazla kilolu ve obez PKOS tanısı almış kadınlar ve 22 fazla kilolu ve obez sağlıklı kadınlar dahil edilmiştir. Olguların günlük enerji gereksinimleri hesaplandı ve 3 aylık diyet proğramına alındı. Olguların diyet öncesi boyuna, ağırlığına, vücut kitle indeksine, vücut yağ oranına, FSH, LH, östradiol, serbest testosteron, total testosteron, androstenedion, SHBG, DHEA-S, 17-OH-Progesteron, prolaktin, TSH, TG, HDL, LDL, kolesterol, açlık kan şekerine, insülin seviyelerine ve serum obestatin seviyelerine bakıldı. İnsülin direnci tanısı HOMA-IR ile konuldu, bu tetkikler 3 ay sonra kilo kaybı sonrasında her olgu için tekrarlandı. Olgulara transvajinal ya da pelvik ultrason yapıldı. Çalışmamızda PKOS grubunda obestatin seviyesindeki artış istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Kontrol grubunda kilo kaybı ile obestatin seviyelerinde istatistiksel fark bulunmadı. Hem diyet öncesi hemde diyet sonrası obestatin ile insülin, HOMA-IR, VKİ arasında korelasyon bulunmadı. Çalışmamızda lipid profili ile obestatin arasındaki korelasyon incelendiğinde sadece PKOS grubunda diyet öncesinde obestatin ile HDL arasında negatif bir korelasyon olduğu görüldü. PKOS grubunda diyet sonrasında bel kalça oranı ile obestatin arasında negatif korelasyon saptanmıştır. Sonuç olarak çalışmamızda PKOS grubunda ve kontrol grubunda obestatin seviyelerinde fark bulunmadı. Bu durum VKİ'nin yüksek olduğu durumlarda obestatin seviyesinin düzenlenmesinde farklı mekanizmaların rol oynadığını düşündürtmektedir ancak bu farklılığın görülmemesinde her iki grupta HOMA-IR, VKİ'lerinin birbirine yakın olması ve diyet süresinin kısa olması gibi sınırlayıcı faktörlerin de rolü olabilir. Bildiğimiz kadarıyla bu çalışma fazla kilolu ve obez PKOS' lu kadınlarda kilo kaybının obestatin seviyesine etkisinin araştırıldığı ilk çalışmadır. PKOS' ta obestatinin etkisini değerlendirmeye yönelik olarak daha fazla hastanın dahil olduğu, daha uzun süreli, prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır.

Polycystic Ovary Syndrome (PCOS) is a complex, chronic metabolic disorder that affects about % 5-10 of women in the reproductive age, characterized by chronic oligo-anovulation and hyperandrogenism. In PCOS, aberration in adipose tissue resulting from obesity complicates disease pregression and a vicious cycle is formed between weight gain and general profile of disease. It has been determined that typical signs of PCOS such as obesity, increased blood glucose level, insulin resistance and disturbed balance of hormones were improved by diet treatment. In human studies, lower levels of obestatin in obese subjects as compared to lean subjects showed that obestatin may have a role for in long-term body weight regulation. It has been determined that obestatin was closely related to metabolic parameter, obesity and insulin resistance; and obestatin levels increased after weight loss. In this study, it was aimed at evaluating effects of low fat high carbohydrate diet on obestatin levels in over-weighted and obese patients with PCOS. Twenty two over-weighted and obese women diagnosed with PCOS, and 22 over-weighted and obese healthy women were enrolled to the study. After energy requirements were calculated, the cases were put on programme of diet for three months. Prior to the diet, height, weight, body mass index (BMI), body fat ratio, follicle stimulating hormone (FSH), luteinising hormone (LH), estradiol, free testosterone, total testosterone, androstenedione, sex hormone-binding globulin (SHBG), dehydroepiandrosterone-sulphate (DHEA-S), 17-OH-Progesterone, prolactin, thyroid stimulating hormone (TSH), triglyceride (TG), high density lipoprotein (HDL) cholesterol, low density lipoprotein (LDL) cholesterol, total cholesterol, fasting blood glucose, serum insulin and serum obestatin levels of the cases were measured. Insulin resistance was assessed using ?homeostasis model assessment insulin resistance? (HOMA-IR) method. This assessments were repeated after the programme of diet. Transvaginal and pelvic ultrasonography were performed in the cases. In PCOS group, there was no significant difference in the obestatin levels between before and after the diet. In controls, there was no significant difference in the weight loss or the obestatin levels between before and after the diet. In both groups, there was no correlation between obestatin levels and HOMA-IR or BMI before or after the diet. In PCOS group, obestatin levels were negatively correlated with HDL before the diet and obestatin levels were negatively correlated with waist-hip ratio after the diet. Consequently, we found no difference in the obestatin levels between before and after the diet in PCOS and control groups. Our findings suggest that different mechanisms play critical roles in the regulation of obestatin levels when BMI is relatively higher. Lacking effect of diet on obestatin levels may be also related to similar levels of HOMA-IR and BMI at the time before or after the diet, and the study limitations such as short period of the diet regimen in both groups. To our knowledge, this is the first study to investigate the effects of weight loss on obestatin levels in over-weighted and obese women with PCOS. There is a need for large-scale and long-term follow-up, prospective, to evaluate the effects of obestatin in PCOS.