Show simple item record

dc.contributor.advisorYücel, Aykan
dc.contributor.authorBender, Rukiye Ada
dc.date.accessioned2020-12-08T06:53:04Z
dc.date.available2020-12-08T06:53:04Z
dc.date.submitted2013
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/163478
dc.description.abstractUterus hipertrofiye uğrayan, içerdiği yoğun düz kas tabakası ile kasılabilen, kanlanması ilegebelik döneminde vücutta dağılan toplam kan hacminden çok büyük pay alan, mezenşim kaynaklıbir organdır. Reprodüktif dönemde ya da öncesinde birçok nedene bağlı olarak geçirilen cerrahioperasyonlara ait uterin skarlar bulunabilir. Bu nedenler arasında en büyük pay sezaryene aittir.Skar dokusunun içeriği sağlam uterus dokusu ile aynı olmayıp skar iyileşmesi sonucu gelişen fibrozisnedeniyle doku gerimi ve sağlamlığı sağlam dokuya göre azalmıştır. Böyle bir doku gebelikdöneminde büyüyen ve kasılan uterusda zayıf nokta teşkil edip uterin rüptür olasılığını artırır. Uterinrüptür farklı derecelerde görülüp hem fetüs hem de anneye ait morbidite ve mortaliteyi ciddi orandaartırır. Bu risk klinisyen ve hastanın sezaryen sonrası vajinal doğuma olan yaklaşımında endişeyeneden olmaktadır. Bunun da ötesinde ilerleyen gebelik haftalarında hastalara elektif sezaryenplanlansa dahi spontan rüptürler oluşabilmektedir. Sonuç olarak, uterin skarların iyileşmesini normaldokuya en yakın hale getirmek gebelikteki uterin rüptür riskini önleyecektir. Bu hipotezden yolaçıkarak adipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücreleri kullanarak yara iyileşmesini artırmayıamaçladık. Çalışmamızda kullandığımız adipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücreler yaraiyileşmesi döneminde kullanıldığında bu bölgede sağlam dokuda bulunan mezenşim kökenli hücreleredifferansiyasyon göstererek iyileşmeyi optimum düzeyde sağlamaktadır. Bildiğimiz kadarıyla şimdiyekadar adipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücrelerin uterin skar tedavisindeki yerini doku gerimive histopatoloji ile değerlendiren çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızda ratlar üzerinde histeretomiyapıp primer sütürasyon sonucu yara iyileşmesini doku gerimi ve histopatolojik olarakdeğerlendirmeyi ve adipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücrelerin yara iyileşmesindeki olumluetkilerini belirlemeyi amaçladık. Bu amaçla çalışmada 19 adet Wistar Albino cinsi, eş yaşlı, 250-300gr ağırlığındaki dişi ratlar kullanıldı. Ratlardan randomize seçilen 3 tanesi ile deneyde kullanılacakadipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücreler hazırlandı. Geriye kalan 16 rat randomize olarak hergrupta 8?er adet olmak üzere deney ve kontrol grubu olarak ayrıldı. Kontrol grubunda: soldaki uterinhorna histeretomi yapılıp sadece primer sütüre edildi. Deney grubunda ise: soldaki uterin hornahisteretomi yapılıp primer sütürasyon sonrası insizyon hattına adipöz doku kaynaklı mezenşimal kökhücreler yerleştirildi.Kontrol grubunda kesi yapılmış uterin hornların ağırlıkları kesi yapılmamış uterin hornlara göreanlamlı olarak azalmış (p=0.012), deney grubunda ise anlamlı olarak artmış (p=0.012) olarakbulundu. Doku gerimi değerlendirildiğinde kontrol grubunda kesi yapılmış uterin hornların gerimkuvveti kesi yapılmamış uterin hornlara göre anlamlı olarak azalmışken (p=0.012), deney grubundakesi yapılmamış ve yapılmış uterin hornların gerim kuvveti arasında anlamlı fark bulunamamıştır(p=0.123). Deney ve kontrol grubunun kesi yapılmamış uterin hornları birbirleri ile kıyaslandığındaağırlık ve gerim kuvvetleri arasında anlamlı fark izlenmemiştir (p=0.06, p=0.07). Deney ve kontrolgrubunun kesi yapılmış uterin hornları ağırlıkları açısından değerlendirildiğinde anlamlı fark yokken(p=0.07), gerim kuvvetleri arasında deney grubu lehine anlamlı fark vardır (p=0.04). Patolojisonuçlarına bakıldığında deney ve kontrol grubunun kesi yapılmamış uterin hornlarında yapılanhistomorfolojik skorlama değerleri arasında anlamlı fark izlenmedi. Kesi yapılmış uterin hornlarda isekontrol grubunda ödem ve mononükleer hücre infiltrasyonu anlamlı olarak daha fazlaydı, anlamlıbaşka bir fark izlenmedi. Deney grubunda kesi yapılmamış ve yapılmış uterin hornlarınhistomorfolojik bulguları birbirleri ile kıyaslandığında kesi yapılmış uterin hornlarda kanama, ayrılmave anjiogenez anlamlı olarak artmıştır (p=0.049, p=0.049, p=0.048). Kontrol grubundaki uterinhornlardan kesi yapılmış olanlarda sadece mononükleer hücre infiltrasyonu kesi yapılmış uterinhornlara göre anlamlı olarak daha fazladır. Sonuç olarak, adipöz doku kaynaklı mezenşimal kökhücreler yara iyileşmesinde doku gerimini artırıp dokunun iyileşmesi aşamasında anjiogenezi efektifhale getirmiştir, uterin skarların iyileşmesinde operasyon sonrası kullanıldığında aynı uterusda gebelikoluştuğunda görülebilecek uterin rüptürleri önleyebileceği düşünülmüştür. Adipöz doku kaynaklımezenşimal kök hücrelerin insan uterusu insizyon hattındaki yara iyileşmesinde kullanımına dairprospektif çalışmalar, uterin rüptür olasılığını ve sezaryen oranlarını azaltmada etkin olan bir korunmayöntemini gündeme getirebilir.
dc.description.abstractUterus is a mesenchymal organ that is able to undergo hypertrophy, contract by the multiplesmooth muscle cells involved and use a big ratio of the total blood volume by angiogenesis duringpregnancy. Before or during the reproductive period, operative uterine scars can be seen by manyindications that cesarean sectio is the most common one. Scar is consisted of fibrosis, different tothe healthy areas of uterus, that reduces the responsibility and tissue tensile strength of the scartissue comparing to the normal uterine tissue. Such a tissue like this in an enlarged and sometimescontracting pregnant uterus, forms a weak point leading to rupture. Uterine rupture shows differentdegrees of severity inducing the risc of morbidity and mortality for both mother and fetus. This risccauses an anxiety on either clinician or the woman laboring for a vaginal birth after cesarean. Furtherto that, even if elective cesarean is planned for the patients, at later weekes of pregnancy spontanrupture can occur. As a result, healing the uterine scars and make the histomorphology most similarto the normal tissue, will reduce the risc for uterine rupture in pregnancy. Based on this hypothesis,we aimed to augment wound healing by using adipose tissue derived mesenchymal stem cells. Thesestem cells, when used at the healing period of wound, differentiate to the normal mesenchymal cellsof this anatomic region finally, they help forward wound healing. According to our knowledge, therehas been no study about the role of adipose tissue derived mesenchymal stem cells in the treatmentof uterine scar, evaluating with tissue tensile strength and hystopathology. In our study, by makinguterine incision in rats, our object was considering the primarily suturated wound healing in terms oftissue tensile strength and hystopathology and identify the positive impacts of adipose tissue derivedmesenchymal stem cells on wound healing. Fort his purpose, we used 19 female Wistar Albino rats,at the same age and weighted between 250- 300 grams in the study. Randomisely selected 3 of theindividuals were used for producing adipose tissue derived mesenchymal stem cells. The rest 16 ratswere randomisely divided into two groups as study group and control group, each group involving 8rats.In the control group, left uterin horn was incised and then only primarily suturated. In thestudy group, left uterin horn was incised, primarily suturated and subsequently adipose tissue derivedmesenchymal stem cells were put into the incision area. Weights of the incised horns weresignificantly lower comparing to the intact horns in control group (p=0.012) ; in the study group,weights were significantly high (p=0.012). Evaluating the tissue tensile stregth, incised horns hadsignificantly reduced tensile strength in comparison with not- incised horns (p=0.012); butin study group, no difference was observed between the incised and not- incised horns (p=0.123).Making a comparison between the not-incised horns of the study and control group, therewas no significant difference in terms of weight and tissue tensile strength (p=0.06, p=0.07,respectively). Although we found no significant weight difference between the incised hornsof study and control group (p=0.07); in terms of strength, study group had higher value (p=0.04).Considering the pathologic results, hystopathologic scoring values were not significantlydifferent between the study and control group. Investigating the incised horns, control group hadsignificantly higher amount of edema and mononuclear cell infiltrasyon and there was no othersignificant difference. In the study group, comparing the histomorphologic results of the incised andnot-incised horns, amount of hemorrhage, dehiscence and angiogenesis is significantly induced in theincised horns (p=0.049, p=0.049, p=0.048, respectively). In control group, incised horns only hadsignificantly more monouclear cell infiltration than not-incised horns.As a result, adipose tissue derived mesenchymal stem cells, during the wound healing,induces the tissue tensile strength and made angiogenesis more effective; when used just after thesuturation, these cells may prevent the uterine rupture in the subsequent pregnancy. Prospectivestudies about the use of adipose tissue derived mesenchymal stem cells for wound healing, maylower uterin rupture frequencies and bring up a method protection that decreases cesarien ratios.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectKadın Hastalıkları ve Doğumtr_TR
dc.subjectObstetrics and Gynecologyen_US
dc.titleAdipöz doku kaynaklı mezenşimal kök hücrelerin uterin skarların tedavisindeki yeri
dc.title.alternativeThe effect of adipose tissue derived mesenchymal stem cells on regeneration in uterine scars
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentKadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı
dc.subject.ytmCesarean section
dc.subject.ytmWound healing
dc.subject.ytmAdipose tissue
dc.subject.ytmStem cells
dc.subject.ytmUterus
dc.subject.ytmRats
dc.identifier.yokid10005986
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universityKIRIKKALE ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid352853
dc.description.pages96
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess