Diyabette kullanılan insülin kalemlerinin hasta memnuniyeti ve glisemik kontrol üzerine etkisi

Abstract

DM hastalarında, insülin kalemi kullanımı, hasta memnuniyetini ve tedaviye uyumu artırarak, glisemik kontrol üzerine olumlu etkide bulunabilmektedir. Çalışmamızda tek kullanımlık (disposable) ve klasik (kartuşu değişebilen) kalem kullanan 2 hasta grubunda, kullanılan insülin kaleminin hasta memnuniyeti ve glisemik kontrol üzerine etkisi araştırıldı. Çalışmaya; yaş ortalaması (±sd) 55.3±11.1 yıl olan 126 diyabet hastası alındı. Hastaların 89'u (%71) kadındı. Hastalardan 63'ü tek kullanımlık insülin kalemi kullanmaktaydı. Hastalara kullandıkları kalemle ilgili değerlendirmelerini içeren bir anket formu dolduruldu. Glisemik kontrol parametreleri, demografik özellikleri, tedavi şemaları ve mikrovasküler komplikasyonları kaydedildi. İki grup arasında; yaş (p=0.3), cinsiyet (p=0.1), eğitim durumu (p=0.6), ortalama diyabet süresi (p=0.8), insülin kullanım süresi (p=0.2) ve insülin dozları (p=0.1) açısından anlamlı farklılık yoktu. Grupların değerlendirmeleri karşılaştırıldığında; kalem kullanım kolaylığı (p=0.8), ergonomi (p=0.3), doz skalası okunabilirliği (p=0.3) ve doz seçimi kolaylığı (p=0.6) açısından anlamlı fark saptanmadı. Yalnızca iğne ucu değiştirmeyi 'orta zorlukta' bulan hasta sayısı tek kullanımlık kalem kullanan hasta grubunda anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0.04). HbA1c ile ilişkisi incelendiğinde; uyguladıkları kalemi kullanmayı 'çok kolay' bulan hasta grubunda HbA1c ortalaması anlamlı olarak daha düşük saptandı (p=0.01). Doz seçimini ve iğne ucu değiştirmeyi 'çok kolay' bulan ve kalem kullanımını ergonomik olarak 'çok iyi' bulan grupta anlamlı olarak daha düşük HbA1c ortalamaları saptandı (sırası ile p=0.02, p=0.04 ve p=0.04). Doz skalası okunabilirliği ile HbA1c arasında anlamlı ilişki saptanmadı, ancak doz skalası okunmasını 'kolay' ve 'çok kolay' bulan grupta HbA1c'nin daha düşük olduğu görüldü (p=0.5). Sonuçta; hastanın kullandığı insülin kalemi ile ilgili memnuniyeti ne kadar fazla ise glisemik kontrolün o kadar iyi olduğu gözlendi.

In diabetic patients, insulin pens may improve glycemic control by increasing patient satisfaction and adherence to treatment. In our study, we investigate the effect of insulin pens on glycemic control and patient satisfaction in 2 groups of patients who use disposable and reusable pens. 126 patients with a mean age of 55.3±11.1 years were included. 89 (71%) patients were female. 63 patients were in disposable pen group. A questionnaire was used to assess patient opinions about their use of insulin pens. Glycemic control parameters, demographic characteristics, treatment protocol and microvascular complications were recorded. There was no significant difference between the 2 groups about age (p=0.3), gender (p=0.1), educational status (p=0.6), duration of diabetes (p=0.8) and duration of insulin therapy (p=0.2) and mean insulin dose (p=0.1). Ease of use (p=0.8), ergonomics (p=0.3), ease of dose selection (p=0.6), ease of reading the dose scale (p=0.3) did not significantly differ when compared the 2 groups. Only the number of patients who found to change the needle as 'medium difficulty' was higher in the disposable pen group (p=0.04). When we examine the association with HbA1c; it was detected that, HbA1c was significantly lower in the group of patients who found to use of pen as 'very easy' (p=0.01). HbA1c was significantly lower in the group of patients who found the dose selection and changing the needle as 'very easy' and the ergonomics of pen as 'very good' (p=0.02, p=0.04 ve p=0.04 respectively). Ease of reading the dose scale was not significantly associated with HbA1c (p=0.5). However, HbA1c was lower in the group of patients who found reading the dose scale as 'easy' and 'very easy'. In conclusion; the higher satisfaction with the use of insulin pen, the better glicemic control have been observed.