ESWL yapılan hastalarda böbrek hasarının değerlendirilmesinde TAS, TOS, paraoksonaz, ıl-6 parametrelerinin değerlendirilmesi

Abstract

Vücut dışından şok dalgaları ile taş kırma işlemininin (ESWL) böbrek taşı tedavisinde açık etkinliği yanında böbrek üzerine olan olumsuz etkileri ve bu etkinin belirlenmesine yönelik biyomarker arayışları son yıllarda ilgi konusu olmuştur. Çalışmaya ESWL tedavisi alan 40 hasta alındı. Üriner sistem taşı dışında renal patolojisi olanlar, diyabetes mellitus ve hipertansiyon gibi böbreği etkileyen sistemik hastalığı olanlar, üriner ve üriner sistem dışı tümörü olan hastalar, aktif üriner sistem enfeksiyonu veya üriner sistem dışı enfeksiyonu olanlar, alkol ve sigara içenler, bilinen antioksidan ilaç kullanan ve organ yetmezliği olan hastalar çalışmaya alınmadı. Bu çalışmada böbrek taşı nedeniyle ESWL yapılan hastalarda işlem öncesi ve işlemden 2 saat sonra alınan venöz kan örneklerinde total antioksidan seviye (TAS), total oksidan seviye (TOS), oksidatif stres indeksi (OSI), Paraoksanaz ve IL-6 parametrelerini çalışılarak erken dönemde renal hasar belirteci olarak kullanılabilirlikleri araştırılmıştır. Sonuç: Çalışmamızda, ESWL'nin oksidan/antioksidan dengeyi oksidanlar lehine bozduğunu IL-6 artışı ve PON-1 azalışı ile gözledik ancak TAS, TOS ve OSI parametrelerinde değişiklik göremedik, bu durum IL-6 ve PON-1'in ESWL yapılan hastalarda renal hasarın belirlenmesinde erken dönem için daha hassas markırlar olabileceği göstermiştir.

Despite the its obvious effectiveness on the treatment of renal calculus, the negative effects of extracorporeal shock wave lithotripsy (ESWL) on kidneys and the search of biomarkers to determine these effects have been under the spotlight in recent years. 40 ESWL treated patients were included to the study. The patients having renal pathology other than renal calculus, having systemic diseases affecting kidneys such as diabetes mellitus and hypertension, having urinary or other kind of tumor, having active urinary infection or other kind of infection, smoking, drinking alcohol, using antioxidant medicine and having organ failure were excluded from the study. In the scope of this study, total antioksidant status (TAS), total oksidant status (TOS), oxidative stress index (OSI), Paraoxanase and interleukin-6 (IL-6) parameters of pre-treatment and 2-hour post-treatment venous blood samples of the ESWL applied renal calculus patients were evaluated and the usability of these parameters were researched as early stage renal injury markers. Conclusion: In this study, we observed that ESWL destabilizes the oxidant/antioxidant balance on behalf of oxidants, increases IL-6 and decreases Paraoxanase, on the other hand, we did not observe any alteration on TAS, TOS and OSI parameters, this conclusion demonstrates that Paraoxanase and IL-6 may be more sensitive early stage markers for determination of renal damage of ESWL-treated patients.