NATO`nun güvenlik alanında yeni bir boyut: Siber güvenlik

Abstract

Soğuk Savaş sonrası yıllarda bilgi ve iletişim teknolojilerindeki ilerleme, 1648 Westphalia ile çizilen coğrafi sınırları daha geçirgen bir hale sokmuştur. Bu değişim ile beraber yeni tehditler karşısında ortodoks güvenlik paradigması yetersiz kalmaya başlamıştır. Özellikle internetin küresel kullanım oranındaki artış, siber güvenlik kavramının ulusal ve uluslararası güvenlik açısından öncelikli hale gelmesine neden olmuştur. Çünkü siber tehditler kişisel, kurumsal, ulusal hatta uluslararası olmak üzere zincirleme sonuçlar doğurmaktadır. Kişisel verilerden, bankacılık işlemlerine kadar geniş yelpazede gerçekleştirilen siber saldırılar ile devletler, bu `yeni alandaki yeni soruna` karşı `yeni stratejiler` geliştirmek ve işbirliği yolları bulmak zorunda kalmaktadır. Her seviyede aktörün siber tehditin muhatabı olması devlet merkezli, nihai hedefin devletin güvenliği olduğu anlayışın değişerek devlet dışı aktörlerin rollerinin önem kazanmasına neden olmuştur. Siyasi, ekonomik, askeri, entegrasyonlara ek olarak teknolojik entegrasyon çok boyutlu güvenlik anlayışının gelişmesine katkıda bulunduğundan devletler için küresel siber saldırılara karşı ulusal güvenliğin sağlanması maksadıyla uluslararası ittifaklar içinde olma ihtiyacı artmaya başlamıştır. Bu çalışmada anonim ve gelişen teknoloji ile her gün değişen, dinamik siber tehditler kapsamında ihtiyaç duyulan ittifakın somut halini teşkil eden, 29 üye ve 39 ortak ülkeyi aynı çatı altında birleştiren NATO'nun uyguladığı siber güvenlik stratejisi incelenerek aynı dinamiklik de kolektif güvenliğin uygulanma `imkânı` tartışması yapılacaktır.

Geographical boundaries drawn with 1648 Westphalia have become permeable as a result of progress in information and communication technologies in the post-Cold War years. Along with this change, the orthodox security paradigm has become insufficient in the face of new threats. The concept of cybersecurity has become a priority in terms of national and international security as a result of increment in the global usage of the internet. Because cyber threats have consequences which are linked to personal, institutional, national and international actors. Cyberattacks, ranging from personal data to banking operations, have to be dealt by the governments. Also new strategies against this `new problem in the new area` must be developed and ways to cooperate should be found. The security understanding, in which the state is centered and the security of the state is the ultimate goal, has changed because the cyberthreat targets actors of all levels. Now the roles of non-state actors are gaining importance. The integration of technology along with policy, economy and military has contributed to the development of multidimensional security. As of today necessity of being in an international alliance to provide national security against global cyberattacks, is inevitable. In this study the struggle between dynamic cyberthreats which are changing every day with anonymous and developing technology and the cybersecurity strategy implemented by NATO will be examined. Also possibility of applying collective security in the same dynamism within the scope the threat will be debated .