Farklı ışık kaynakları ve ışık uygulama tekniklerinin kompozitlerin mikrosertlik değerleri üzerine etkisi

Abstract

Bu invitro çalışmanın amacı; farklı ışık kaynakları ve ışık uygulama tekniklerinin, bulk fill kompozit materyallerinin polimerizasyon derinliklerine etkisinin mikrosertlik test yöntemi kullanılarak araştırılmasıdır. Çalışmada kullanılmak üzere iki bulk fill: SonicFill (SF) ve Tetric Evoceram (TEC), bir geleneksel kompozit: Filtek Z250 (Z250) seçilmiş, metal kalıp kullanılarak disk biçiminde 105 adet kompozit örnek hazırlanmıştır. Optilux 501 Halojen (QTH) ve Smart Litemax (LED) ışık kaynaklarının standart (stnd), ramp ve pulse ışık uygulama teknikleri ile polimerize edilen örneklerden 15 grup oluşturulmuştur: G2; Z250 QTH Ramp, G3; Z250 LED stnd, G4; Z250 LED Ramp, G5; Z250 LED Pulse, G6; TEC QTH stnd, G7; TEC QTH Ramp, G8; TEC LED stnd, G9; TEC LED Ramp, G10; TEC LED Pulse, G11; SF QTH stnd, G12; SF QTH Ramp, G13; SF LED stnd, G14; SF LED Ramp, G15; SF LED Pulse, GK; Z250 QTH stnd . Kontrol grubu materyali olarak geleneksel, mikrohibrit yapıda bir kompozit olan Filtek Z250 kullanılmıştır. Örnekler 24 saat 37C° de bekletildikten sonra, üst yüzeylerine alüminyum oksit diskler (Sof-Lex; 3M ESPE) kullanılarak polisaj işlemi uygulanmış, alt ve üst yüzeylerden 15 sn 200 g yük altında mikrosertlik ölçümleri yapılmıştır. Bulgular SPSS (Statistical PackageforSocialSciences) 15.0 programı kullanılarak One-WayAnova, Tukey's HSD ve Student's-t testleri ile değerlendirilmiştir. LED ve Halojen ışık kaynaklarının kompozitlerin sertlik değerleri üzerine etkileri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. Geleneksel, mikrohibrit yapıda bir kompozit olan Z250' nin mikrosertlik değerleri, TEC(p:0.001,p<0.05) ve SF(p:0.002, p<0.01)anlamlı derecede yüksek, SF bulk fill kompozitin sertlik değerleri ise TEC bulk fill kompozitten daha yüksek bulunmuştur(p:0.001,p<0.01). Hem QTH hem de LED ışık kaynağı ile polimerize edilen bulk fill kompozitlerde, ışık uygulama teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Z250' de ise hem QTH (p<0.01, QTH stnd:69.22, ramp:47.71) hem de LED (p:0.030, p<0.05, LED stnd: 68.74, ramp:61.92) ile polimerize edilen gruplarda ramp tekniğinde alt yüzeylerde sertlik değerleri standart tekniğe göre daha düşük bulunmuştur. Elde edilen tüm örneklerin alt-üst yüzey sertlik ortalamaları %80' in altında bulunmuştur (Z250: %76.84, TEC: %46.06, SF: %65.31). Kompozitlerin sertlik değerlerini; organik ve inorganik yapılarındaki farklılıkların, fotobaşlatıcı tiplerinin, polimerizasyonda kullanılan ışık kaynaklarının, ışık uygulama tekniklerinin etkiledikleri belirlenmiştir.Anahtar Kelimeler : Polimerizasyon, bulk fill kompozit, mikrosertlik, LED, halojen

This study aimed to investigate the effects of different light sources and curing techniques on polymerization depths of bulk fill composite resins by using microhardness measurement. Two bulk fill: SonicFill (SF), Tetric Evoceram (TEC) and one conventional composite: Filtek Z250 (Z250) selected and 105 disk shaped specimens were prepared by using stainless stain mold. 15 groups were accounted for this study that polymerized with Optilux 501 and Smartlite max. by ramped, pulse and stnd modes/conditions: G1K; Z250 QTH stnd, G2; Z250 QTH Ramp, G3; Z250 LED stnd, G4; Z250 LED Ramp, G5; Z250 LED Pulse, G6; Tetric Evoceram QTH stnd, G7, Tetric Evoceram QTH Ramp, G8; TEC LED stnd, G9; TEC LED Ramp, G10; TEC LED Pulse, G11; SonicFill QTH stnd, G12; SonicFill QTH Ramp, G13; LED stnd, G14; LED Ramp, G15; LED Pulse. Z250 was used as a control. Specimens were stored in distilled water after curing for 24 h at 37 ˚C, top-surface of each specimen was polished with aluminiumoxide discs (Sof-Lex; 3M ESPE) under running water. The Vickers hardness (VK) of the top-bottom surfaces of the specimens were determined with a microhardness tester (BMS 200-RBOV) using a Vickers diamond indenter and a 200 g load applied for 15 seconds. The statistical analysis was handled with the SPSS 22 software (Statistical Package for Social Sciences). Evaluation of evidence was done using One-WayAnova, Tukey's HSD ve Student's-t tests. Statistically significant difference was not showed between the effectiveness of LED and QTH light curing units above hardness values of the composites. Conventional microhybrid resin composite Z250 showed higher microhardness values than SonicFill (p:0.002, p<0.01) and TEC (p:0.001,p<0.05) and SF showed higher microhardness values than TEC (p:0.001,p<0.01). Statistically significant difference was not showed associated with the light curing modes/conditions both LED and QTH light curing units above bulk fill composites. But for Z250 higher microhardness values were observed at bottom surfaces in respect of top surfaces associated with the ramp mode both LED (p:0.030, p<0.05, LED stnd: 68.74, ramp:61.92) and QTH (p<0.01, QTH stnd:69.22, ramp:47.71) light curing units.. The bottom-to-top HV ratio was low than 80 % in all materials (Z250: %76.84, TEC: %46.06, SF: %65.31). Different organic matrix types, inorganic structures and photoinitiator types of the composites, light sources and light curing techniques used for polymerization caused different microhardness values.Key Words : Polimerization, bulk fill composite, microhardness, LED, halogen