Tiroit kanseri hastalarında bakiye tiroit dokusunun I-131 ablasyon tedavisinde radyonüklid dozimetrisi

Abstract

Bu çalışmada iyi differansiye tiroit kanseri tanısı konan hastalarda I-131 tedavisi öncesi bakiye dokunun ablate olabilmesi için standart doz uygulaması (30-100 mCi) yerine kişisel doz hesabı yapılarak kişiye özel aktivite miktarını belirlemek amaçlanmıştır.Bu amaçla hastalara I-131 (radyoiyot) tedavi öncesi ortalama 200 Ci I-131 oral yolla içirildi. Bu çalışmada 20 hastanın (K/E:17/3) ortalama yaşı 40.5±8.6, TSH 90.5±22.8, Tg 4.5±5.9 idi. Hastaların tamamı cerrahi operasyon sonrası ilk tedavilerini aldı. Aktivite miktarının hesaplanmasında MIRD yöntemi kullanıldı. Bu amaçla hastalara 3, 24, 48, 96 ve 166. saatlerde uptake testi yapıldı. Bakiye doku hacminin belirlenmesi amacıyla gama kamera ile görüntüleme yapıldı. Ölçüm sonuçlarından elde edilen değerler zaman-aktivite eğrisi çizilerek eksponansiyel eğrilere fit edildi ve bu değerler integre edilerek kümülatif aktivite elde edildi. Maxon ve arkadaşlarının 1983 yılında yaptıkları çalışmadan yola çıkılarak bakiye dokunun ablate olabilmesi için gerekli olan 300 Gy radyasyon dozu verecek aktivite miktarı hesaplandı.Hastalardan elde edilen sonuçlara göre 3, 24, 48, 96 ve 166. saat uptake sonuçları sırasıyla 4.26±3.42, 8.68±7.04, 7.65±6.79, 5.26±4.9, 3.39±3.43 olarak ölçüldü. Hastalardan elde edilen gama kamera görüntülerinden bakiye doku hacmi ortalama 4.95±2.25 cm3 ölçüldü. Bakiye tiroit dokusunun 300 Gy radyasyon dozuna maruz kalabilmesi amacıyla hesaplanan aktivite miktarı 38.6±40.1 mCi olarak belirlendi. Bakiye dokunun 300 Gy radyasyon dozuna maruz kalması için hastalara standart doz değerinden ortalama 2.5 kat daha düşük radyoiyot tedavi uygulaması yapılabilir. Bu durum, hastaların daha az radyasyon dozuna maruz kalacağı ve radyasyon nedeniyle ikincil kansere yakalanma riskini azaltacaktır. Sonuçlarımıza göre; hastalar arasında hesaplanan radyoiyot aktivite miktarlarının büyük farklılık göstermesi nedeniyle dozimetrinin hastaya özel yapılması gerektiği belirlenmiştir.

Most of patients suffer from well-differentiated thyroid cancer undergo adminstration of fixed dose range 30-100 mCi of iodine following to thyroidectomy. Alternatively, patient specific dose determination has been raised as an advantageous approach to consider the individuality of patients and optimization sufficient therapy. Therefor performing specific dosimetry acquire givving patients orally small amount of I-131 activity 200 µCi . This study has 20 eligible patients (F/M:17/3) Mean Age 40.5 ±8.6, TSH 90.5±22.8, Tg 4.5±5.9. All patients were admited for thyroid surgery and after TSH level increased to specific level, the patients were asked to start and take part in this protocole for the fırst time. MIRD dosimetry model was used to calculate the required activity after acquiring thyroid bed uptake for 3, 24, 48, 96, 166 h after radiotracer administration. The size of thyroid remnant was calculated using gamma camera and planar imaging. The obtained uptake resultes were converted to unite of activity and cumulative activity was determined from the area under time - activity curve . According to Maxon and Co-workers publication which demonstrate the necessary absorbed dose for thyroid remnant and thereby the theraputic activity was calculated to deliver at least 300 Gy. The mean of uptake results later to 3, 24, 48, 96 ve 166. h were 4.26±3.42, 8.68±7.04, 7.65±6.79, 5.26±4.9, 3.39±3.43 respectively. The average volume of thyroid remnant tissue calculated from the planar images was 4.95±2.25 cm3 and the estimated average activity believed to deliver 300Gy was 38.6±40.1 mCi.The evaluation of dosimetry based activity show impressive findings in comparison with the fixed dose approach reach to 2.5 time lesser and consequantly low theraputic activity would immensely avoid the patients second cancer and radiation relative risks as well as decrease exposure to the public people.