Amatör olta balıkçılığında çapari ve hafif olta takımlarının (lrf) av etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmada, İstanbul Boğazı'nda yaygın olarak kullanılan geleneksel çapari takımları ile ülkemizde son yıllarda yayılmaya başlayan hafif olta takımlarının (LRF) av etkinliği ve çapari takımlarında kullanılan 6, 8 ve 10 numaralı iğnelerin istavrit balığının boy seçiciliği üzerine olan etkileri araştırılmıştır. Her iki olta takımında yakalanan balıkların % 89,60'lık oranı Trachurus mediterraneus, % 5,12 ile Scorpaena porcus, % 1,98 ile Sardina pilchardus, % 0,99 ile Atherina boyeri, % 0,66 ile Liza aurata, % 0,50 ile Scorpaena scrofa, % 0,33 ile Pomatomus saltatrix ve Sprattus sprattus ve diğer türler oluşturmaktadır. Çaparilerde avlanan istavrit balıklarının boy dağılımı 6,1 ile 19,0 cm arasında, LRF takımlarında avlanan istavrit balıklarının boyları ise 9,0 ile 16,0 cm arasında değiştiği tespit edilmiştir. Her iki olta takımında yakalanan istavrit balıklarının boy-ağırlık ilişkileri yüksek derece önemli olduğu saptanmıştır (P<0.001). Tüm olta takımları içinde, birim çabaya düşen en yüksek av miktarı (CPUE) LRF takımında 1,295 kg/10 iğne/saat olarak bulunmuştur. Seçicilik hesaplamaları sonucu 3,81 mm (10 numara) ve 5,04 mm (8 numara) ağız açıklığına sahip çapari iğnelerle yakalanan istavrit balıklarının optimum yakalanma boyu sırasıyla 12,97 ve 17,16 cm, seçicilik faktörü 3,41 ve standart sapma ise 2,59 olarak hesaplanmıştır.

In this study, the efficiency of traditional handline fishing commonly used in the Strait of Istanbul and light rock fishing (LRF) beginning to spread in recent years were investigated. In addition, the effects of the hooks (numbers 6, 8 and 10) used in the handline fishery on the size selectivity for horse mackerels were also studied. It was found that the fish caught using both types of fishing gear were composed of Trachurus mediterraneus (89.60%), Scorpeana porcus (5.12%), Sardina pilchardus (1.98%), Atherina boyeri (0.99%), Liza aurata (0.66%), Scorpaena scrofa (0.50%), Pomatomus saltatrix (0.33%), Sprattus sprattus (0.33%) and other species. It was determined that the size frequency distribution of horse mackerel caught using handlines and LRF varied between 6.1–19.0 cm and 9.0–16.0 cm, respectively. It was also found that the length–weight relationships calculated for horse mackerel showed the significant difference between the two fishing methods (P<0.001). Of all the handlines, LRF has the highest catch per unit effort (CPUE), 1.295 kg/10 hooks/hour. The optimum catch lengths of horse mackerel caught by handline hooks, the mouth opening of which were 3.81 cm (no. 10) and 5.04 cm (no. 8) were calculated as 12.97 cm and 17.16 cm, respectively. In addition, the selectivity factor and standard deviation were determined as 3.41 and 2.59, respectively.