Sagittal split osteotomi sonrası beyin sapı reflekslerinin dentofasiyal deformitesi olmayan bireylerle karşılaştırmalı analizi: Prospektif araştırma

Abstract

Amaç: Dentofasiyal deformitesi olanlarda yutma, göz kırpma (GKR) ve masseter inhibitör reflekslerinde (MIR) bu deformiteyi taşımayanlara göre bir fark olup olmadığı ve bilateral sagittal split osteotominin (BSSO) refleksler üzerine olan etkisi araştırılmıştır. Yöntem: Dişsel ve iskeletsel ilişkiye göre 3 grup oluşturuldu: Sınıf III (1. Grup, 6 kişi), Sınıf II (2. Grup, 6 kişi) ve Sınıf I (Kontrol, 14 kişi). Gruplarda tek lokma analizi ile yutma refleksi, supraorbital-mental uyarımlı GKR ve maksimum interküspidasyon sırasında MIR çalışıldı. I. grupta BSSO ile mandibular geriletme, II. grupta ilerletme uygulandıktan sonraki 1. ve 6. aylarda incelemeler tekrarlandı. Mandibular relaps oranına göre, stabil-relaps olarak yeniden gruplandırma yapıldı.Bulgular: Mandibulanın geri alındığı grupta ortalama hareket miktarı 4,62±1,92 mm, ilerletme grubunda 4,19±2,00 mm olarak hesaplandı. Mandibular relaps oranı %17,40 olup Grup I'den 3 ve Grup II'den bir bireyde relaps gelişmiştir. Yutmanın oral preparasyon ve farengeal fazın tetiklenme süresi, Grup II'de daha kısa ve Grup I'de uzun bulunmuştur. Grup II'de iki hastada parçalı yutma vardı ve biri cerrahi sonrası normale döndü. Relaps görülen olgularda yutma süreleri stabilize olanlardan daha uzundu. 1. ayda mental sinir uyarımlı GKR, Grup I'de bir hastada iki taraflı, Grup II'de iki hastada tek taraflı baskılanmış, sonradan düzelmiştir. Erken MIR ortalama süresi Grup I ve II'de daha kısa kayıtlanmıştır. Sonuçlar: Sınıf II olgularda ağız boşluğu hacminin azlığı, sınıf III'te alt çene gelişim fazlalığı nedeniyle oral preparasyon süresinin değişken olduğu düşünülmüştür. İskeletsel maloklüzyon nedeniyle MIR asimetrik olabilir/elde edilemeyebilir. Postoperatif gelişen ve 6. ay kontrollerinde düzelen mental sinir uyarımlı GKR ve MIR anomalileri, daha sonra geriye dönen inferior alveoler sinir hasarının sonucudur.

Objective: Swallowing, blink (BR) and masseter inhibitory reflexes (MIR) in patients with dentofacial deformities and effect of bilateral sagittal split osteotomy on these reflexes were investigated. Methods: The subjects were divided into 3 groups: Group I (Angle Class III, 6 patients), Group II (Class II, 6 patients) and Controls (Class I, 14 healthy). Swallowing, BR with supraorbital and mental nerve stimulation (MBR), and MIR during maximal intercuspidation were studied. Evaluations were repeated at 1st, 6th months after setback surgery in Group I, advancement in Group II. Patients were categorized further into stable-relapse groups according to relapse rate.Results: The mandible showed a mean setback of 4.62±1.92 mm in Group I, and the mean advancement was 4.19±2.00 in Group II. Mandibular relapse rate was 17.40% (relapse developed in 3 patients in Group I and one in Group II). Oral preparation and pharyngeal phase of swallowing was shorter in Group II, longer in Group I. In Group II, 2 patients had piecemeal deglutition, one became normal after surgery. Swallowing intervals of relapsed cases were longer. At 1st month, MBR was suppressed bilaterally in one patient in Group I, unilaterally in two in Group II, with subsequent recovery. Early MIR was shorter in Groups I-II. Conclusions: Oral preparation of swallowing is variable, possibly due to the lower oral cavity volume in Class II, and excessive mandibular growth in Class III. The MIR may be asymmetrical/not be elicited due to skeletal malocclusion. Postoperative MBR and MIR abnormalities substantiates the reversible inferior alveolar nerve damage.