Hipertiroidi hastalarında anti-tiroid tedavinin atriyal ileti süreleri üzerine etkisi

Abstract

AMAÇ: Doku Doppler ekokardiyografi ile ölçülen atriyal ileti sürelerinin uzaması ile artmışatriyal fibrilasyon riskinin birbiriyle bağlantılı olduğu bilinmektedir. Hipertiroidi atriyalfibrilasyonun en sık nedenlerinden biridir. Bu çalışmanın amacı, atriyal ileti süreleri üzerinehipertiroidinin etkisini değerlendirmek ve anti-tiroid tedavinin etkisini araştırmaktır.ÇALIŞMA YÖNTEMİ: Çalışmamıza 30 subklinik hipertiroidi hastası (26 kadın, 4 erkek;ortalama yaş 34.8±8.5 yıl) ve yaş ve cinsiyet bakımından uygun 30 kontrol vakası (26 kadın, 4erkek; ortalama yaş 33.2±9.6 yıl) dahil edildi. Doku Doppler ekokardiyogarfi yöntemikullanılarak, lateral mitral anulus, septal mitral anulus ve lateral triküspit anulusdan atriyalileti süreleri ölçüldü. İntra- ve interatriyal ileti gecikmesi ölçüldü. Doku Dopplerekokardiyografi ve tiroid hormon düzeyleri, başlangıçta ve propiltiyourasil tedavisiyle ötiroiddurum sağlantıktan sonra değerledirildi. Hastalar 14±3 hafta takip edildi.BULGULAR: Başlangıçta hasta ve kontrol grupları arasında sol atriyum çapı, sol atriyal volümindeksi, sol ventrikül ejeksiyon fraksiyonu ve sol ventrikül kütle indeksi değerleri benzerdi.Lateral ve septal mitral anulusdan ölçülen atriyal ileti süreleri subklinik hipertiroidi grubundakontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (P<0.001 ve P=0.005, sırasıyla). İnteratriyal veintra-atriyal ileti gecikmesi hasta grubunda anlamlı olarak yüksekti (P<0.001 ve P=0.001,sırasıyla). Ötiroid durum sağlandıktan sonra, atriyal ileti süreleri ve interatriyal ileti gecikmesibaşlangıç değerlerine göre anlamlı olarak azalmıştı ve kontrol grubunun değerlerineyaklaşmıştı (P<0.001).SONUÇ: Subklinik hipertiroidi, uzamış atriyal ileti süreleri ile ilişkilidir. Ötiroid durumsağlandıktan sonra, bu hastalarda atriyal ileti sürelerinin azalmasıyla anti-tiroid tedavininatriyal fibrilasyon gelişmesini nasıl önleyebileceğini göstermiş olduk.

AIM: Prolonged atrial conduction times measured by tissue Doppler echocardiography havebeen associated with an increased risk for atrial fibrillation. Hyperthyroidism is a frequentcause of atrial fibrillation. The aim of this study was to evaluate the effect ofhyperthyroidism on atrial conduction time and to investigate the effect of anti-thyroidtreatment on atrial conduction time.MATERIAL AND METHODS: A total of 30 patients with subclinical hyperthyroidism (26females, 4 males; mean age 34.8±8.5 years) and 30 age- and gender-matched controls (26females, 4 males; mean age 33.2±9.6 years) were included. Using tissue Dopplerechocardiography, atrial conduction time was measured from the lateral mitral annulus,septal mitral annulus, and lateral tricuspid annulus. Intra-and interatrial conduction delaywere calculated. Tissue Doppler echocardiography and thyroid hormone levels were studiedat the time of enrollment and after achievement of euthyroid state with propylthiouraciltreatment. Patients were followed-up for 14±3 weeks.RESULTS: Baseline left atrial diameter, left atrial volum index, left venticular ejection fractionand left ventricular mass index were similar between the patient and control groups. Atrialconduction time at the lateral and septal mitral annulus were significantly higher in patientwith subclinical hyperthyroidism compared to controls (P<0.001 and P=0.005, respectively).Interatrial and intra-atrial conduction delay were significantly higher in patient group(P<0.001 and P=0.01, respectively). After achievement of euthyroid state, atrial conductiontimes and interatrial conduction delays were significantly decreased compared to thebaseline values and approximated to the values of the control group (P<0.001).CONCLUSION: Subclinical hyperthyroidism is associated with prolonged atrial conductiontime. After achievement of euthyroid state, decrease of atrial conduction time may revealhow the anti-thyroid treatment may prevent the development of atrial fibrillation in thesepatients.