Yaşa bağlı makula dejenerasyonunda intravitreal ranibizumab tedavisi sonuçlarımız

Abstract

Amaç: Yaşa bağlı makula dejenerasyonlu (YBMD) olgularda intravitreal ranibizumab (İVR) tedavisinin lezyon çapı ve görme fonksiyonları üzerine etkinliğini araştırmak.Gereç-Yöntem: Ocak 2010 ile Mart 2012 tarihleri arasında kliniğimizde yaş tip YBMD tanısı alan 59 hastanın 71 gözü geriye dönük olarak incelendi. Olgulara ait düzeltilmiş en iyi görme keskinlikleri (DEİGK), biyomikroskopik muayene, göz içi basınç ölçümü, ve fundus muayene bulguları kaydedildi. İVR tedavisinin etkinliğini değerlendirmek için tedavi öncesi ve sonrasında fundus floresein anjiyografi (FFA) bulgularına göre koroid neovaskülarizasyon (KNV) en geniş lezyon çapı (EGLÇ) ve düzeltilmiş en iyi görme keskinliği (DEİGK) istatistiksel olarak karşılaştırıldı.Bulgular: Olgular ortalama 14±5 ay takip edildi. Tedavi öncesi DEİGK snellen eşeline göre 0,13±0.09. İVR tedavisi sonrası DEİGK 0,22±0,16 bulundu. İVR sonrası DEİG artışında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0.05). EGLÇ tedavi öncesi ve sonrası sırasıyla 4,04±1,17 ?m ve 3,62±1,28 ?m bulundu. Tedavi sonrası lezyon çapında azalma istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0.0.5). Görme keskinliği ve lezyon çapının cinsiyet, sağ-sol göz, geçirilmiş katarakt cerrahisi, KNV lokalizasyon ve tipi ile aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmamasına rağmen yaş ile aralarında anlamlı fark saptandı (p<0,05). Sonuç:. Çalışmamızda yaş tip YBMD?nin İVR tedavisi ile DEİGK?de artış ve EGLÇ?de azalma sağlandı ve takiplerde ciddi komlikasyon görülmedi. İVR?nin tedavide etkili ve güvenli olduğu ortaya konuldu. Cinsiyet, sağ-sol göz, geçirilmiş katararkt cerrahisi, KNV lokalizasyon ve tipi İVR tedavisi etkinliğinde belirleyici faktörler olmadığı bulundu.Anahtar kelimeler: Yaşa bağlı makula dejenerasyonu, ranibizumab, görme keskinliği, koroid neovaskülarizasyon, en geniş lezyon çapı

Purpose: To evaluate the efficacy of intravitreal administration of ranibizumab (İVR) in the treatment of neovascular age-related macular degeneration (AMD) and to investigate the effects of lesion size on visual outcome.Method: Retrospective study involving 71 eyes of 60 patients with exudative AMD who admitted to our clinic between June 2010 and March 2012. Best-corrected visual acuity (BCVA), biomicroscopic examination, intraocular pressure and fundus examinations were noted. Before and after treatment according to fundus fluorescein angiography (FFA), widest lesion diameter (WLD) of choroidal neovascularization (CNV) and BCVA were compared statistically to evaluate the efficacy of İVR.Results: The mean follow-up period was 14±5 months. Before treatment, Snellen BCVA was 0.13±0.09. After İVR BCVA was found 0.22±0.16. There was an statistically significant icrease in BCVA with treatment (p<0.05). Before treatment, WLD was found 4.04(±1.17) ?m. and 3.62(±1.28) ?m before and after treatment respectively. After İVR treatment there was an statistically significant decrease in WLD (p<0.05). There was no statistically significant relationship between gender, right-left eye, previous catarat surgery, CNV localization and type of CNV but there was an statistically significant relationship between age (p<0.05).Conclusion: İn our study treatment of wet AMD, increasing BCVA and decreasing WLD was provided and there was no serious follow-up complication. IVR was made out to be an effective and safe treatment. We found that gender, right-left eye, previous catarat surgery, CNV localization and type are not determining factors in the effectiveness of İVR treatment.Keywords: Age-related macular degeneration, ranibizumab, visual acuity, choroidal neovascularization, widest lesion diameter.