Metisiline dirençli staphylococcus aureus ile oluşturulan deneysel politetrafloroetilen greft enfeksiyonu modelinde linezolid, teikoplanin ve vankomisinin etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Protez vasküler greft enfeksiyonu damar cerrahisinden sonra görülen en ciddi komplikasyonlardan biridir. Protez greft ameliyatları sonrası görülen enfeksiyon, mortalite ve morbidite açısından önemli bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu enfeksiyonlara en sık sebep olan etken ise metisiline dirençli Staphylococcus aureus'dur (MRSA).Biz bu çalışmada MRSA ile deneysel olarak oluşturulan vasküler greft enfeksiyonu modelinde linezolid, teikoplanin ve vankomisinin etkinliğini göstermeyi amaçladık.Materyal ve Metod: 50 rat 5 gruba ayrıldı. 1 cm2 olarak hazırlanan politetrafloroetilen greftler ratların sırtlarında oluşturulan cilt altı ceplerine aseptik şartlarda yerleştirildi. Grup 1'deki 10 rat kontrol grubunu oluşturdu. Geriye kalan 40 rattaki greftler 2X107 koloni oluşturan ünite konsantrasyonda (cfu/ml) MRSA' nın topikal olarak inoküle edilmesiyle enfekte edildi. Grup 2'ye herhangi bir tedavi verilmezken grup 3'e linozolid, grup 4'e vankomisin ve grup 5'e teikoplanin tedavisi uygulandı. Tedavinin ilk dozu greft implantasyonundan 30 dakika önce ve sonraki iki doz greft implantasyonundan 24 ve 48 saat sonra yapıldı. Ratlara toplam 3 defa 10mg/kg/gün dozunda antibiyotik intraperitoneal olarak verildi. Postoperatif 7. gün tüm ratlara anestezi intra kardiyak kan alınarak ötönazi yapıldı. Greftler mikrobiyolojik ve histolojik araştırma için çıkarıldı. Alınan kan örneklerinden biyokimyasal çalışma yapıldı. Bulgular: Mikrobiyolojik olarak yapılan kantitatif kültür analizine göre kontrol grubunda (grup I) enfeksiyon tespit edilmedi. Grup II'de greftlerde fazla sayıda bakteri tespit edildi (5,7x104±1,49x104 cfu/cm2). İntraperitoneal linezolid ve vankomisin alan gruplarda grup II'ye göre daha az bakteri üremesi vardı (sırasıyla 4,0x103±9,66x103, 4,0x103±6,99x103 cfu/cm2). Teikoplanin tedavisi alan grup V'de bakteriyel üreme görülmedi. Grup II'deki bakteri sayısı, kontrol ve tedavi gruplarıyla karşılaştırıldığında fazlaydı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı (p<0,001). Teikoplanin alan grupta da (grup V) bakteriyel üreme gözlenmedi, ancak vankomisin ve linezolid alan gruplarla (grup III ve IV) kıyaslandığında aralarında istatistiksel bir fark bulunamadı (sırasıyla p=0.082 ve p=0.082). Histopatolojik inceleme sonucunda gözlemlediğimiz inflamasyon oranı tahmin ettiğimizin aksine tüm gruplarda aynıydı ve bütün ratlarda sadece fokal intersisyel inflamasyon mevcuttu.Biyokimyasal olarak C-reaktif protein (CRP) ve prealbumin değerleri ölçüldü. Ayrıca lökosit sayıları değerlendirildi. Kontamine grupta (grup 2) CRP ve lökosit sayısının kontrol ve tedavi gruplarına göre yüksek olduğu, prealbumin değerinin ise düşük olduğu görüldü. İstatistiksel olarak kontamine grubun CRP, lökosit ve prealbumin değerleri kontrol ve tedavi gruplarıyla karşılaştırıldığında anlamlı olarak farklıydı (p<0,001). Sonuç: MRSA ile oluşan protez damar grefti enfeksiyonlarının engellenmesinde linozolid, teikoplanin ve vankomisin etkin antibiyotiklerdir. Bu etkinlik istatistiksel olarak anlamlı olmasa bile teikoplaninde en yüksek bulunmuştur.

Objectives: Prosthetic vascular graft infection after vascular surgery is one of the most severe complications. Prosthetic graft infections occurring after surgery, in terms of mortality and morbidity emerges as an important issue. These infections are the most common factors that lead to methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA).In this study, we experimentally induced MRSA in a model of vascular graft infections linezolid, vancomycin, teicoplanin and aimed to show the effectiveness of.Materials and Methods: 50 rats were divided into 5 groups. 1cm2 prepared polytetrafluoroethylene graft created on the backs of the rats were placed in subcutaneous pockets aseptic conditions. Control group consisted of 10 rats in group 1. The remaining 40 rats 2X107 colony forming units grafts concentration (cfu/ml ) MRSA 's were infected by inoculating topically. Group 2 with group 3 linozolid they received no treatment, group 4 to vancomycin and teicoplanin were treated in groups of 5. Treated 30 minutes before the first dose and the next two graft implantation dose was performed after 24 and 48 hours after implantation of the graft. A total of 3 times to the rats at a dose of 10mg/kg/day antibiotic was administered intraperitoneally. 7th postoperative days all the rats were anesthetized with intra- cardiac blood taken ötönaz. Grafts were removed for microbiological and histological study. Blood samples were taken from the biochemical studies were performed.Results: Microbiological analyzes by quantitative cultures performed as control group (group I) infection was detected. Greater number of grafts in group II bacteria were detected (5.7 x104 ± 1.49 x104 cfu/cm2). Intraperitoneal administration of linezolid and vancomycin in groups than in group II had less bacteria (respectively 4.0x103 ± 9.66 x103, 4.0x103 ± 6.99 x103 cfu/cm2 ). Teicoplanin bacterial growth was observed in any treatment group. The number of bacteria in group II, compared with the control and treatment groups was higher, and this difference was statistically significant (p<0.001). In the teicoplanin group (group V) bacterial growth was observed, but with the group receiving vancomycin and linezolid (group III and IV) found no statistical difference between them compared (p = 0.082 and p = 0.082). Histopathological examination of the rate predicted inflammation Contrary to what we observed in all groups were the same and only focal interstitial inflammation were present in all rats.Biochemical as C-reactive protein (CRP) and serum prealbumin levels were measured. In addition, the number of leukocytes was assessed. Contaminated group (group 2) CRP and leukocyte count was higher than the control and treatment groups, whereas prealbumin was found to be low. Statistically contaminated group's CRP, leukocyte and prealbumin levels compared with the control and treatment groups were significantly different (p < 0.001).Conclusion: Prosthetic vascular graft infections caused by MRSA in the prevention of linozolid, teicoplanin and vancomycin antibiotics are effective. Even though not statistically significant at this event teicoplanin was found to be highest.