Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Ve Uygulama Hastanesinde 6 ay – 14 yaşlar arası çocuklarda karşılaşılan tedavi edilmemiş kalça çıkığı sıklığı

Abstract

GKD ortopedinin ilgi çeken konularından biri olmaya devam ederken ülkemiz için halaönemli bir morbidite kaynağı olmaya devam etmektedir. Bizim bu çalışmamızdaKahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesidijital radyolojik görüntüleme arşivinde bulunan ortopedi dışı nedenlerle çekilmiş pelvisgrafilerinde retrospektif radyolojik incelemeler yapılarak normal çocukta tipik kalçasublüksasyonu ve çıkıklarının sıklığını saptanmaya çalışıldı. Femur başı epifizinin radyolojikolarak görünür olduğu ve asetabulum üçlü kıkırdağın açık olduğu grafiler çalışmaya alındı.Başka deformitelerin ve anomalilerin eşlik ettiği çıkıklar; teratolojik çıkıklar çalışma dışıbırakıldı.Hastanemizin dijital röntgen arşivinde kalçanın dahil olduğu toplamda 3247 AP grafibulundu. Ölçüm tekniklerine uygun olan 1407 grafi çalışmaya alındı. Bu 1407 standart ve idealgrafiler üzerinde dijital ortamda paint programı kullanılarak Hilgenreiner ve Perkins çizgileriçizildi. Perkins-Ombreddanne kadranları oluşturuldu. Bütün grafilerde femur başı merkezininPerkins-Ombreddanne kadranlarından alt iç kadranda yer aldığı görüldü. Bu 1407 grafinin hiçbirinde çıkık ve sublükse kalçaya rastlanmadı.Gelişimsel kalça displazisinin (GKD) gerek tanı gerekse tedavi sonrası izleminde değişikgörüntüleme yöntemleri kullanılmaktadır. Standart ön-arka kalça grafisi femur başı ortayaçıktıktan sonra değerli bir yöntem olarak görülmektedir ve tedavi sonrası izlemlerde de halenaltın standart olarak yerini korumaktadır.Litaretüre baktığımızda az sayıda yapılmış olan kalça displazilerinin sıklık çalışmalarındabirbirine yakın değerler bildirilmiştir. Ulkemizin yalnızca bir bölümünü yansıtan kesitsel taramaçalışmaları ile belirlenen sıklık değerleri 1970'de ‰15.710, 1992'de ‰13.411, olarakbildirilmiştir. Ancak her iki değer sadece bir ili yansıtan çalışmalar olduğundan, toplum adınagenelleme yapmak olası değildir. 2011 yılında yapılan çalışmada ülke genelinden elde edilenverilerden elde edilen %05,9' luk oran kesitsel açıdan GKD insidansında anlamlı bir azalmaolarak görülse de 0-14 yaşlar arası nüfusun 18 milyon 873 bin olduğu ülkemizde 111 binçocuğun sakatlığı anlamına gelmektedir. Ayrıca bu rakam displazik kalçaları göstermemektesadece çıkık ve sublükse kalçaları göstermektedir.Çalışmamızda hiç çıkık ve sublükse kalçaya rastlamamış olmamız Kahramanmaraş'ta GKDolmadığı anlamına gelmemektedir. Halen kliniğimizde her yaş gurubundan GKD olgusu gerekkonservatif gerekse cerrahi tedavileri yapılmaktadır. Ülkemizde okur yazar oranının artması,insanların eğitim seviyelerinin artması, internette insanların rahatça ulaşabileceği pek çokbilginin olması, çekirdek aile yapısının ve şehirlere yerleşmenin artması, Sağlık Bakanlığı'nınbilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları yapması, aile hekimliğinin uygulamaya girmesi veher yenidoğanın ve çocuğun kalça muayenesi yapılması ve şüpheli bulunan çocukların direkolarak ortopedi kliniklerine yönlendirilmesi, kundak yapma oranının azalması, gebeliktakiplerinin daha sıkı yapılması gibi GKD insidansını azaltan olumlu gelişmeler mevcuttur.Yinede önleme ve erken tanı yaklaşımın rutin haline getirilmesi temel toplumsal hedefolmalıdır. Ülkemizde kalça dislazisi sıklığının en düşük düzeylere indirilmesi ve hattasıfırlanması sağlık sistemimizin hedeflerinden biri olduğu açıktır.

DDH is an important topic of interest of orthopedics and an important cause of morbidity toour country. In this study, we scanned the digital radiographic imaging archive ofKahramanmaraş Sütçü İmam University, Faculy of Medicine, sorted the pelvis A-P images outthat had been taken for non-orthopedic cases. Making radiological analysis on these images, weaimed to determine the frequency of typical hip subluxation and dislocation in children.All included images had radiologically visible femoral epiphysis and open triradiate cartilage.The images that had dislocated hips related to teratologic disorders, congenital anomalies andother deformities are excluded.In the digital radiographic imaging archive, 3247 pelvis A-P images were found, but only1407 images that meeting the criteria included the study. Hilgenreiner and Perkins lines weredrawn using Paint program. Perkins-Ombredanne quadrants were assigned. The femoral headcenter was in the lower inner quadrant in all of the images. No subluxated or dislocated hipswere found.In DDH, various imaging methods are used during diagnose and follow-up. Standard anteriorposteriorhip reuntgenogram is considered as a valuable imaging method and currently isconsidered as the gold standart imaging during follow-up after femoral head becomes visible.In a few study in our country about the frequency of DDH were reported similar results inliterature.In a cross-sectional scanning study that demonstrates only a part of our country reported theDDH frequency as 15.710‰ in 1970 and 13.411‰ in 1992. But this two values are about onlyone province and can not reflect all about the country.However in a cross-sectional study made in 2011, about the whole country the ratio was foundas 05,9% that indicates a significant decrease, that means to 111 thousands of children are atrisk of disability in our country. Besides, this values demonstrates only subluxated anddislocated hips, not the dysplastic ones.In our study, the conclusion is not there is no DDH cases in Kahramanmaraş. There arecurrently many DDH cases in our clinic who are being treated conservatively or surgically. Butin our country there is positive developments decreasing DDH incidence, such as increasing ofliterate ratio, increasing of the education level, developing access of the internet, increasing ofcity population, educational programs of Health Ministry, widespreading of Familiy Doctorsystem, examination every new born and referral to orthopedist, decreasing of swaddling andregular pregnancy follow-up.Nevertheless, a routine preventing and early diagnosis program must be a basic social aim.Minimizing , even annihilating of DDH is one of our Health System's aims.