KSÜ Araştırma ve Uygulama Hastanesi polikliniklerine başvuran HBsAg pozitif hastalarda HDV pozitifliğinin serolojik ve moleküler yöntemler kullanılarak araştırılması ve bu tanı yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

1977 yılında İtalyan Doktor Mario Rizzetto, Hepatit B virüsü (HBV) ile enfekte olan hastaların karaciğer hücrelerinden yeni bir nükleer antijen keşfetti. Antijenin HBV tarafından kodlanan yeni bir protein olduğu düşünülüyordu ve delta antijeni olarak adlandırıldı. Fakat daha sonra şempanzeler üzerinde yapılan araştırmalarda, bu antijeni yeni bir virüsün kodladığı bulunmuş ve bu virüs Hepatit Delta Virus (HDV) olarak adlandırılmıştır.HDV ile dünya çapında yaklaşık 15 milyon kişi enfekte olmaktadır. Yüksek yaygınlık alanları; Kuzey Afrika, Orta Doğu, Amazon Havzası ve Amerikan Samoa Güney Pasifik adaları, Hauru ve Hiue Güney İtalya olmakla birlikte Çin, Japonya, Tayvan, Myanmar (eski Burma) HBV enfeksiyonu prevalansının yüksek olmasına rağmen HDV enfeksiyonunun düşük oranda görüldüğü ülkelerdir.HDV enfeksiyonu, ko-enfeksiyon ve süper-enfeksiyon olmak üzere iki şekilde görülür. HBV enfeksiyonu olan hastalarda, HDV enfeksiyonunu tespit etmek, hasta için daha doğru bir prognoz sağlar. Ayrıca, akut HDV enfeksiyonu olan hastalarda şiddetli veya fulminan hepatit gelişme olasılığı daha fazladır.HBV enfeksiyonunun tanısında; serumda anti-HDV varlığının gösterilmesi güvenilir bir şekilde tanı için yeterli olur. HDV tanısında Anti-HDV IgG ve Anti-HDV IgM antikorları RIA ve EIA yöntemleri ile tespit edilebilir. Anti-HDV 1 ile 2 ay içinde akut HDV enfeksiyonu vakalarının %90'ından fazlasında saptanabilir hale gelir. Anti-HDV varlığını tespit etmek HDV enfeksiyonu için çok yararlı bir tarama testi olsa da immün sistemi baskılanmış hastalarda yeterli miktarda antikor olmayacağından dolayı enfeksiyonun tanısında güvenilir olmayabilir.HDV enfeksiyonunun tanısında altın standart, karaciğerde HD antijenini (HDAg) göstermektir. Fakat bu yöntem sadece araştırma laboratuarlarında mevcuttur. HDV RNA, akut enfeksiyonun erken tanısında ve kronik enfeksiyonu olan hastalarda HDV replikasyonunu göstermede önemli bir parametredir. HDV RNA serum düzeyleri tanısal uygulamalara ek olarak, antiviral tedavinin izlenmesinde de yardımcıdır.Bu çalışmada, HDV enfeksiyonlarının ELİSA tanısında kullanılan HDV-IgG ve HDV-IgM antikorları ile serum HDV-RNA pozitifliği arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi planlanmıştır. Bu amaçla HBsAg pozitif 87 serum örneğinde, HDV-IgG ve HDV-IgM antikorları ELİSA yöntemi ile HDV-RNA varlığı ise gerçek zamanlı Polimeraz Zincir Reaksiyonu (Real-Time PCR) yöntemi ile araştırılmıştır. Çalışmada 84 HBsAg pozitif örneğin 4'ü (%4.76) HDV antikorları yönünden pozitif bulunmuş, çalışılan örneklerin HDV-RNA varlığı saptanmamıştır.Sonuç olarak HBsAg pozitifliği saptanan bireylerin aynı zamanda HDV enfeksiyonu yönünden de araştırılması uygun olacaktır. Bu vakalarda Anti-Delta antikorlarının saptanması her ne kadar güvenli bir tanı için yeterli olsa da, gerçek viremiyi göstermek için RT-PCR yöntemi ile HDV-RNA`nın saptanması gerekmektedir.

In 1977, an Italian doctor named Mario Rizzetto discovered a new nuclear antigen in the liver cells of patients infected with Hepatitis B Virus (HBV). The antigen was thought to be a new protein encoded by HBV, and it was labeled as the delta antigen. Subsequent research on chimpanzees, however, indicated that this antigen was derived from a new virus, named the Hepatitis Delta Virus (HDV).Approximately 15 million people are infected with HDV worldwide. Areas with the highest prevalence include southern Italy; North Africa; the Middle East; the Amazon Basin; and the American South Pacific islands of Samoa, Hauru, and Hiue. China, Japan, Taiwan, and Myanmar (formerly Burma) have a high prevalence of HBV infection but a low rate of HDV infection.There are two types of HDV infection, co-infection ve super-infection. Knowing that HDV infection is present in a patient with HBV infection allows a more accurate prognosis. Moreover, patients with acute HDV infection are more likely to develop severe or fulminant HepatitisThe presence of anti- HDV in serum also appears to be a reliable and specific way of diagnosing HDV infection. Anti- HDV can be detected by RIA and EIA for both IgG and IgM antibodies to HDV. Anti-HDV becomes detectable in more than 90%of cases within 1 to 2 months of acute HDV infection. Although the presence of anti-HDV may be a very useful screening test for HDV infection, it may not be totally reliable in immunosuppressed patients, who may not be able to mount an antibody response sufficient to be detected.The gold standard of diagnosis of HDV infection is the detection of HDAg in the liver by immunostaining. However, HDAg staining is available only in research laboratories. HDV RNA is an early marker of acute infection and a useful marker of HDV replication in patients with chronic infection. In addition to diagnostic applications, levels of HDV RNA in serum may be useful for monitoring the effect of antiviral therapy.The objective of this study was to evaluate the correlation between serum Hepatitis delta virus (HDV) RNA detection and anti-HDV IgG and IgM antibodies, in the serodiagnosis of delta Hepatitis. A total of 84 HBsAg positive sera were screened for the presence of, anti-HDV IgG and anti-HDV IgM by commercial enzyme immunoassays and HDV-RNA by Real time polymerase chain reaction (PCR). Of 84 sera, 4 (4.76%) were found positive for HDV antibodies. The presence of HDV-RNA in worked samples wasn't detection.Consequently, it will be suitable that at the same time researching for HDV infection of individuals who have been determined positiveness of HBsAg. İn these cases, Although determining of anti-Delta antibodies is adequate for a confident diagnosis, HDV-RNA need to determine via by using RT-PCR method that for true viremia has been showed.