Yapışık keratinize diş eti dokusunun arttırılmasında kullanılan serbest diş eti greftinin boyutsal değişimi ve diş eti kenarı konumu üzerine etkileri: Olgu serisi

Abstract

Serbest diş eti grefti operasyonu, yapışık diş eti genişliğini artıran, kas bağlantılarının elimine edilmesini sağlayan ve vestibul derinliği artıran cerrahi bir prosedürdür.Olgu serisinin amacı, yetersiz yapışık diş etine sahip hastalarda serbest diş eti grefti uygulanması ile greft büzülmesini ve diş eti kenarı üzerine etkilerini değerlendirmektir.Serbest diş eti grefti operasyonları alt ön bölgede 1'mm den az yapışık diş etine sahip 20 hastaya uygulandı. Ölçümler her operasyon bölgesinde mine-sement sınırından; diş eti kenarı, diş eti oluğunun tabanı ve mukogingival birleşim arasını ölçecek şekilde kaydedildi. Ayrıca plak indeksi ve gingival indeks de kaydedildi. Toplam 20 SDG operasyonu gerçekleştirildi. Tüm ölçümler cerrahi sonrası 6. hafta, 3 ve 6. aylarda tekrarlandı. Fotoğraflar 1/1 oranında standardize edildi ve 10 mm'lik Williams sondu referans alınarak bölgeye dik gelecek şekilde çekildi. Greft boyutları Auto-CAD programı ile; cerrahi esnasında, cerrahi sonrası 10. gün, 6. hafta, 3 ve 6. aylarda alınan dijital fotoğraflar üzerinden ölçüm yapılarak belirlendi. Greftlenen bölgelerde yapışık diş eti genişliği önemli miktarda artmıştır. Hiçbir bölgede ataşman kaybı gözlenmemiştir. Başlangıca göre gingival indeks, plak indeksi ve sondalama derinliğinde azalma gözlenmiştir. Operasyon sonrası 6. ayda ortalama % 25 greft büzülmesi gözlenmiştir.Artmış yapışık diş eti genişliği değişen derecelerde kök yüzeyi örtülmesi ve daha sağlıklı diş eti ile sonuçlanmıştır. Doku kalınlığı ve lokal faktörlerin horizontal ve vertikal yöndeki boyutsal değişiklikle ilişkili olabileceği düşünülmüştür.

The free autogenous gingival graft is a frequently employed, predictable surgical procedure used to increase the width of attached gingiva, eliminate muscle attachment tension, and/or extend the vestibular depth.This observational case series aimed to evaluate the effect of graft dimensions on gingival margin in patients with inadequate attached gingiva. Free gingival grafts were placed in the lower anterior vestibular region of 20 patients with less than 1.0 mm of attached gingival. Measurements were recorded from the cementoenamel junction to the free gingival margin, base of the gingival sulcus and mucogingival junction on the facial of selected teeth. The gingival and plaque indices were also recorded. A total of 20 grafts were performed. Photographs were standardized by 1/1 ratio and taken perpendicular to the site with a standardized 10 mm-Williams probe as a reference. All measurements were repeated 10th day, 6th week, 3rd and 6th months after surgery. Graft dimensions were determined on digital photographs taken at the time of surgery, post-op 10th day, post-op 6th week, 3rd and 6th months by a software. The width of the attached gingiva increased significantly at grafted sites. Neither sites demonstrated further attachment loss. The other significant changes observed during the experiment were a decrease of the plaque index, gingival index and probing depth on the side. An average of 25 % of graft shrinkage was observed at post-operative 6th month. Increased width of attached keratinised gingiva resulted with varying degrees of root coverage and improved gingival health. Tissue thickness and local factors may be related to the dimensional changes both in the horizontal and vertical directions.