Maksillofasiyal kemik kırıklarının adli tıp açısından değerlendirilmesi

Abstract

Adli tıp uygulamalarında maksillofasiyal kemik kırıkları diğer vücut bölgesi kırıklarına göre daha az görülmesi ve yüz bölgesinin özellikli olmasından dolayı önemlidir. Bu çalışmada, Kahramanmaraş bölgesinde görülen en az bir tane yüz kemik kırığı olan olguların adli raporları, tıbbi evrakı ve grafileri retrospektif olarak incelenerek, bölgemizde görülen yüz kemik kırıklı olguların adli tıbbi açıdan değerlendirilmesi amaçlanmıştır.1-73 yaş aralığında en az bir tane yüz kemik kırığı tespit edilen toplam 248 adli olgu incelenmiştir. Olgular yaş, cinsiyet, etiyolojik faktör, kemik kırıklarının tipi, lokalizasyonu, sayıları ve yüz kemik kırıklarına eşlik eden diğer kemik kırıklarının durumuna göre değerlendirildi. 248 olgunun % 87,5'i erkek (n:217), % 12,5'i kadın (n:31) olduğu, erkek/kadın oranının 7:1 olduğu, en fazla olgunun 75 olgu ile 20-29 yaş aralığında olduğu, en sık görülen etiyolojik nedenin darp-cebir vakaları (% 73) ve en az görülen etiyolojik nedenin kesici delici alet yaralanmaları (% 0,8) olduğu, etiyolojik nedenlerin yaş grupları ve cinsiyete göre karşılaştırılmasının istatistiksel olarak anlamlı olduğu tespit edildi (P<0,001, P<0,007).Tüm olgularda en sık nazal kemik kırıkları (% 72,2), en az izole zigoma kırıkları ve frontal sinüs kırıkları (% 3,6), izole nazal kırık olmayan olgularda ise en sık maksilla kırıkları (% 38,1), en az izole zigoma kırıkları ve frontal sinüs kırıkları (% 10,7) görüldü. Yüz kemik kırık tiplerinin etiyolojik nedenlere göre karşılaştırılmasının istatistiksel olarak anlamlı olduğu görüldü (P<0,001).Nazal kırıklar içerisinde en sık Tip 1 nazal kırıkları (% 91,1), frontal sinüs kırıklarında en sık frontal sinüs ön duvar kırığı (% 55,6), maksiller kemik kırıklarında en sık maksiller sinüs kırıkları (% 62,5), mandibula kırıkları içerisinde en sık mandibula parasimfiziyal kırıkları (% 36,8), yüz kemik kırıklarına eşlik eden kırıklarda en sık kafatası kırıkları ve alt ekstremite kırıkları (% 31,8) görüldüğü tespit edildi.

Maxillofacial bone fractures are important in forensic medicine applications because they are less common than other body fractures and because of facial features. In this study, medical documents and radiographs belonging to forensic cases with at least one facial bone fracture seen in Kahramanmaraş region were examined retrospectively. The aim of this study was to evaluate the facial bone fractures in our region by forensic medical examination.Between the age range of 1 and 73, a total of 248 forensic cases with at least one facial bone fracture were examined. The cases were evaluated according to age, gender, etiologic factor, type of bone fractures, localization, number of bone fractures and other bone fractures associated with facial bone fractures. Of the 248 cases, 87,5 % were male (n: 217), 12,5 % were female (n: 31), male / female ratio was 7:1, the most common cases were the 75 cases with 20-29 age group, the most common etiological cause was violence (73 %), the least common etiological cause was stab wound (0.8 %), and the etiological factors were statistically significant compared to age groups and gender (P <0.001, P <0.007).In all cases the most common were the nasal bone fractures (72,2 %), the least were the isolated zygoma fractures and frontal sinus fractures (3,6 %). In cases of not izolated nasal bone fractures, the most common were maxilla fractures (38,1 %), the least were isolated zygoma fractures and frontal sinus fractures (10,7 %). The comparison of types of facial bone fractures according to etiological factors was statistically significant (P <0.001).Within the nasal fractures the most common were the type 1 nasal fractures (91,1 %), within the frontal sinus fractures the most common were the frontal sinus anterior wall fractures (55,6 %), within the maxillary fractures the most common were the maxillary sinus fractures (62,5 %), within the mandibular fractures the most common were the mandible parasymphysial fractures (36,8 %), within the other bone fractures associated with facial bone fractures the most common were the skull fractures and lower extremity fractures (31,8 %).