Dijital ölçü yöntemlerinin protetik restorasyonların marjinal ve internal uyumlarına etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Konvansiyonel (geleneksel) ölçü materyalleri, günümüz diş hekimliği uygulamalarında sıklıkla kullanılmaktadır. Yakın zamanda, bu ölçü materyallerinin dezavantajlarını gidermek amacıyla dijital ölçü sistemleri geliştirilmiştir. Ancak, bu ölçü yöntemiyle üretilen restorasyonların marjinal ve internal uyumuna ait yeterli veri mevcut değildir. Bu in-vitro çalışmanın amacı; dijital ve konvansiyonel ölçü yöntemleriyle üretilen kobalt-krom ve lityum-disilikat kuronların marjinal ve internal uyumlarını karşılaştırarak, hangi bölgede maksimum uyumsuzluk bulunduğunu değerlendirmek, bu konuda literatürde bulunan eksikliği gidermektir. Bu araştırmada ,güncel olarak kullanılan sabit restorasyon ve malzemeler teste tabii tutularak, mevcut materyallerden maksimum yararlanma hedeflenmiştir. Günümüz kliniklerinde kullanılan restorasyonlarda saptanan uyumsuzluklar; hassasiyet, mikrosızıntı, plak birikimi, çürük, gingivitis, pulpa irritasyonlar ve hatta diş kaybı gibi biyolojik komplikasyonlara yol açabildiği gibi restorasyonun ömrünü kısaltarak yenilenmesini gerektirmekte, bunun sonucunda zaman , materyal, para ve iş gücü kaybına neden olmaktadır. Dayanak diş ile uyumu tam olan bir restorasyonun üretilmesindeki en önemli aşamalardan biri net ve hassas ölçü alınmasıdır. Geleneksel ölçü teknikleri ve kullanılan malzemelerdeki gelişmeler her zaman tatmin edici sonuçlar vermemekte, kimi zaman ölçü aşamalarının tekrarlanmasına yol açmaktadır. Ayrıca ölçü net olsa bile ölçünün dökülmesi esnasında diş teknisyenine ve kullandığı malzeme ile tekniğe bağlı bir takım yetersizlikler de istenilen nitelikte restorasyonların üretilememesine neden olabilmektedir. Tüm bu faktörler ölçü işlemlerinde hekimleri CAD/CAM (bilgisayar destekli dizayn ve üretim teknolojisi) teknolojisinin kullanımına sevk etmiştir. Ancak CAD/CAM teknolojisi oldukça yeni bir teknolojidir ve sistem içinde bir takım sorunlar ve eksiklikler barındırmaktadır. Teknolojinin hızla gelişmekte olması ve hekimlerin kullanımı için kısa sürelerde piyasaya yeni ağız içi tarayıcılar sunulması bir avantaj olduğu kadar dezavantaj olarak da görülmektedir. Bu yüzden ağız içi tarayıcıların netliği ve avantajları klinik uygulamalar için rutine sokulmadan iyi araştırılması gerekmektedir. Aksi takdirde sonuçlar hem hasta hem de klinisyenler için zaman, emek ve maliyet kayıpları ile sonlanabilir. Çalışmamızda hem dijital hem de geleneksel yöntemler kullanılarak en çok tercih edilen sabit protetik restorasyon tipi olan kuronların üretimi yapılacak ve taramanın üretime olan etkisi araştırılmıştır. Böylelikle üretimin hangi aşamasında ve hangi tip materyalde nasıl bir uyumsuzluk oluştuğunun saptanması amaçlanmıştır. Dijital ölçülerin alınmasında Sirona CEREC AC Omnicam (Sirona Dental Systems, Bensheim, Almanya ) ağız içi tarayıcı kullanılmıştır. Çalışmada toplam 3 grup örnek hazırlanmıştır. Her grup için 10 adet örnek gerekmektedir (alfa seviyesi % 5, güç analizi % 80 olduğunda). C-1 grubunda, dijital ölçü alınacak ve kuron üretimi IPS-e max CAD ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein ) materyali kullanılarak tamamen dijital ortamda yapılmıştır. C-2 grubunda , konvansiyonel metodla ölçü alınarak, Co-Cr alt yapıdan oluşan, metal destekli seramik kuronlar IPS Classic Ceramic ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein, Almanya) materyalinden üretilmiştir. C-3 grubunda ise, ana model extra- oral tarayıcı ( inEos X5; Sirona Dental Systems, Bensheim, Almanya) ile taranmış ve kuronlar için bilgisayarda dizayn ve üretim , IPS-e max CAD (Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein) materyali kullanılarak yapılmıştır. Restorasyonların üretiminin ardından marjinal ve internal uyumsuzluğu değerlendirmek için 'replika tekniği ' uygulanmıştır. Elde edilen ölçümlere göre, ölçü teknikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olup olmadığına F ve t testleri kullanılarak karar verilmiştir. Çalışmamızda marjinal ve internal uyum açısından en avantajlı materyal ve ölçü yöntemini ortaya çıkararak, daha sağlıklı ve uzun ömürlü restorasyonların üretimine katkıda bulunmayı hedeflemekteyiz. Bunun sonucunda klinik ve laboratuvarda harcanan zamanın optimuma indirilmesi, uygun maliyet, doğru materyal seçimi, hasta memnuniyeti, klinik başarı, psikososyal kazanımlar elde ederek güncel teknolojinin ışığında daha kaliteli diş hekimliği hizmeti sağlanmış olacaktır Anahtar Kelimeler: Dijital ölçü, uyum, Kobalt- Krom, Lityum disilikat , CEREC Omnicam

Conventional impression materials represent a commonly used procedure in dental practice. Recently, digital impression systems have been developed to overcome the disadvantages associated with conventional impression methods. But, there is not sufficient data regarding their marginal and internal accuracy. Our study aims to make up for this deficiency of the literature and it is committed to the principle of making maximum benefit for dental materials. It is the purpose of this in vitro study to evaluate in which region the maximum mismatch is seen by comparing marginal and internal adaptation of the cobalt- chrome with lithium - disilicate crown restorations obtained from digital and conventional impression techniques. The discrepancies identified in restorations commonly used in today's clinics for the purpose of prosthetic treatment lead to loss of material, time, money and labor with consequences such as; sensitivity, micro leakage, plaque accumulation, secondary caries, gingivitis, pulp irritation, even tooth loss and requiring renewal of the restoration by shortening clinical life of the restoration. One of the most important stages in the production of a dental restoration which is full compliance with the tooth surface is to obtain clear and precise impression. Conventional impression techniques and advances in the materials used for this procedure not always have satisfactory results and cause to get a repetition of the impression procedures. Even if the impression is clear, a number of deficiencies related to the techniques and materials used by dental technician can cause failure to produce restorations of the desired quality. All these factors have led the clinicians to the use of CAD/CAM (computer-aided design and manufacturing) technology for impression procedures. But CAD/CAM system is a fairly new technology and it contains a number of problems and deficiencies. Quickly developing technology and presenting new intraoral scanners in a short time for using by clinicians is also considered as a disadvantage like it is an advantage. Therefore, clarity and advantages of intra-oral scanners have to be researched properly for routine clinical applications. Or the results can end in time, labor and economical losses for both patients and clinicians. In our study, the most widely used type of prosthetic restoration , crowns, will be produced using both digital and conventional impression methods and the effect of the scan will be investigated. Thus, it can be determined what kind of mismatch occurs in what type of material and in which stage of production. Sirona Cerec AC Omnicam intraoral scanner (Sirona Dental Systems, Bensheim, Germany) will be used in taking digital impressions. Totally 3 groups of samples were prepared for the study. 10 samples were needed for each group (when power analysis 80% and alpha level of 5%). In the group of C-1, the crown production was made by using digital impression technique with IPS-e max CAD ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein). For the group C-2, Co-Cr metal fused porcelain crowns were produced with IPS Classic Ceramic ( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein,Germany) by using conventional impression method. For group C-3 , working model will be treated with extra- oral scanner (INEOS X5, Sirona Dental Systems, Bensheim, Germany) and samples produced with IPS-E max CAD( Ivoclar Vivadent, Schaan, Liechtenstein,Germany). After restorations were fabricated, the replica technique was applied to evaluate marginal and internal discrepancy. According to the datasets obtained from replica technique, statistically significant differences among the impression techniques were tested F and t tests. ( α= .05 ) In our study, we aim to contribute to the production of more healthy and long-lasting restorations by revealing the most advantageous material and impression method in terms of marginal and internal fit. As a result,in the light of current technology high quality dental services will be provided by obtaining results such as reducing time to optimum level spent in clinic and laboratory, cost-effectiveness, accurate material selection, patient satisfaction, clinical success and psychosocial gains. Keywords: Digital impression, fit, Cobalt- Chromium , Lithium disilicate , CEREC Omnicam