Applicability of science diplomacy and commitments of paris agreement in realist theory: Turkey case

Abstract

İklim değişikliği 21. yüzyılın en önemli sorunlarından birisi olarak kabul edilmektedir. Paris Anlaşması bilim diplomasisinin bir boyutu olan diplomaside bilimin bir ürünü olarak ortaya çıkmış olup, iklim değişikliği ile etkili bir şekilde mücadele edebilmek amacıyla bütün devletlerin ortak kararıyla 2015 senesinde imzalanmıştır. Ancak anlaşmayı imzalayan devletlerin taahhütleri, anlaşmanın temel hedeflerinin gerçekleştirilebilmesi için yetersiz kabul edilmektedir. Bu sebeple, bu tez çerçevesinde Paris Anlaşması'nın ortaya çıkma süreci, ülkelerin yetersiz taahhütlerinin sebepleri ve bilim diplomasisi kavramı üç boyutuyla birlikte incelenecektir. Bu kavramların incelenmesi açısından Türkiye iyi bir örnektir çünkü hem Türkiye'nin taahhütleri yetersiz kabul edilmiş, hem de anlaşma Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından hala onaylanmamıştır. Anlaşmanın yükümlülüklerinin yerine getirilmesi, Türkiye'nin ulusal çıkarlarıyla çatıştığı için, Türkiye anlaşmayı onaylamamaktadır. Bu çalışma Türkiye'nin yenilenebilir enerji potansiyeli ve enerji bağımlılığını inceleyerek, kısa vadede anlaşmanın parlamentoda onaylanması ve taahhütlerinin yerine getirilmesinin Türkiye'nin ulusal çıkarlarıyla çatışsa da, uzun vadede Türkiye'ye ekonomik ve politik bir takım katkılar sağlayacağını gösterecektir.

Climate change is one of the most important challenges in 21st century. In 2015, Paris Agreement which is considered as the product of science in diplomacy dimension of science diplomacy was signed by all the nations to effectively combat with climate change. However, signatory parties' commitments to the agreement are regarded as insufficient with respect to the targets of the agreement. Therefore, within the framework of the thesis, the process of emergence of Paris Agreement, concept of science diplomacy with its three dimensions and reasons of countries' insufficient commitments will be examined. Turkey has shown to be a great example in terms of analyzing these concepts because Turkey's commitments are also regarded as insufficient and Turkey has not yet ratified the agreement due to particular incompatibilities with its national interests. Thus, the study aims to indicate that despite the particular incompatibilities in the short run, there will be potential economic and political advantages of ratification and fulfillment of the agreement for Turkey in the long run by analyzing Turkey's renewable energy potential and energy import dependency.