Tavşanlarda farklı dozlarda talk, +oksitetrasiklin ve talk,kombinasyonunun plörodezis etkisi

Abstract

ÖZET Plöredezis; çeşitli sklerozan ajanlarla paryetal ve visseral plevranın yapıştınlarak plevral boşluğun ortadan kaldınlmasıdır. Plöredez sıklıkla malign plevral efiizyonlarm daha nadir olarak da tekrarlayan pnömotorakslann önlenmesi amacıyla kullanılır. Plöredez amacıyla çeşitli radyoizotoplar, biyolojik maddeler ve kemoterapötik ajanlar kullanılmakla beraber günümüzde en sık talk, ikinci sıklıkta ise tetrasiklin ve derivasyonlan kullanılmaktadır. Biz bu tez çalışmamızda talk ve Oksitetrasiklin'in (OXT) tek başlarına ve her iki ilacın farklı dozlarda kombinasyonlarının; plöredez oluşturmadaki etkinliği, mortalite ve morbiditelerini araştırdık. Bu amaçla her grupta 5 adet tavşan olan 5 farklı grupta çalışma yapıldı. Birinci gruba; talk 70 mg/kg, 2. gruba OXT 35 mg/kg, 3. gruba talk 50 mg/kg + OXT 20 mg/kg, 4. gruba talk 70 mg/kg + OXT 35 mg/kg, 5 gruba talk 200 mg/kg dozunda intraplevral uygulandı. İlaçlar tüm tavşanlarda sağ hemitoraksa verildi, sol hemitorakslar kontrol grubu olarak kullanıldı. Elde edilen bulgular istatistiksel olarak değerlendirildi. Her iki ilaçta bu dozlarda çeşitli derecelerde yapışıklık oluşturdu. Yapışıklık görülmesi doza bağımlı olarak artış gösterdi. Talk ve OXT'in tek olarak gösterdiği yapışıklık, aynı dozlarda birbirleriyle kombine edildikleri zaman artış gösterdi. En iyi yapışıklık 200 mg/kg talk uygulaması ile elde edildi. Mortalite ve morbidite OXT kullanılan tüm gruplarda yüksekti, talk uygulanan gruplarda yok denecek kadar az görüldü. Çalışmamızda sonuç olarak oksitetrasiklin ile mortalite ve morbidite'nin yüksek olması, talk ile mortalite ve morbiditenin düşük olması ve doza bağlı olarak 43çok iyi derecede yapışıklık oluşturması nedeniyle, plöredez amacıyla tavşanlarda yüksek doz talk kullanımının oksitetrasiklin kullanımına göre daha üstün olduğu sonucuna vardık. Her iki ilacın kombinasyonu plörodezis etkinliğini arttırmakta olup oksitetrasiklinin oluşturduğu yan etki sıklığını azaltmaktadır. Ancak tek başına daha yüksek doz talk ile de etkin yapışıklık oluşması ve yan etkinin çok daha az olması nedeniyle tek başına yüksek doz talk kullanımının daha uygun olduğunu düşünüyoruz. Ancak çalışma gruplarındaki hayvan sayısının az olması nedeniyle benzer çalışmalar daha fazla hayvan ile yapılmasının sonuçlara katkısı olacaktır. Ayrıca tavşan ve insan metabolizmasındaki farklılıklar nedeniylede klinik benzer çalışmaların yapılması uygundur. 44