Behçet hastalığında beyin parankim değişikliklerinin difüzyon ağırlıklı MR görüntüleme ile değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET AMAÇ Bu çalışmada; Behçet hastalarında beyinde konvansiyonel MRG ile gösterilemeyen mikroskopik düzeydeki değişikliklerin varlığını saptamak için difüzyon ağırlıklı görüntüleme kullandık. GEREÇ VE YÖNTEM Nörolojik muayene bulgularına göre 3 gruba ayrılan (1. grup hiçbir nörolojik şikayetleri ve bulgusu olmayan Behçet hastaları, 2. grup nörolojik şikayetleri olan, fakat nörolojik bulguları olmayan Behçet hastalan, 3. grup ise (NB olarak kabul edilen) nörolojik şikayetleri ve bulgusu olan ) Behçet hastalan (n=32) ve kontrol grubuna (n=20) 1.5 Tesla MRG cihazı ile inceleme yapıldı. Hasta ve kontrol gruplarına aksiyel T2 ağırlıklı konvansiyonel turbo spin eko sekansı ve iki farklı 'b' değeri (0, 1000 s/mm ) ile single-shot echo-planar pulse sekansıyla DAG incelemesi yapıldı. Bu görüntülerden ADC haritası software kullanılarak otomatik olarak elde edildi. Ortalama ADC değeri hastalarda ve kontrol grubunda 22 normal görünen bölgeden: bilateral; frontal, oksipital, temporal, paryetal beyaz cevherler, kaudat nükleus, putamen, talamus, pons, lateral ventriküldeki (ön boynuz, orta kısım, arka boynuz) BOS'dan region of interest (ROI) yerleştirilerek elde edildi. BULGULAR Behçet hastalannın ve kontrol grubunun ortalama ADC değerlerinin karşılaştırmasında; bilateral frontal, oksipital, temporal beyaz cevherlerde ve sağ talamusta istatistiksel olarak anlamlı fark bulundu (p<0.05). Bu bölgelerin ortalama ADC değerleri kontrol grubundan daha yüksek ölçüldü. ADC değerleri Grup 2 ile Grup 3, Grup 1 ile kontrol grubu (Grup 4) kıyaslandığında farklılık gözlenmedi. Bu bölgelerin dışında kalan diğer 15 bölgenin ortalama ADC değerleri, kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark göstermemektedir. SONUÇ Beyaz cevherlerde ve sağ talamusda ortalama ADC değerlerinin artması, Behçet hastalarındaki vaskülitin sonucu gelişen hipoperfüzyon ve hipoperfüzyonun yol açtığı sekonder demyelinizasyon ile açıklanabilir. DAG bulgulannın, özellikle Behçet hastalarının tanısında ve tedavisinin yönlendirilmesinde yaralı olacağı kanaatindeyiz. Anahtar Kelimeler: Difüzyon ağırlıklı görüntüleme, Beyin, Behçet hastalığı 39

SUMMARY Objective In this study, we used the Diffusion Weighted Imaging (DWI) technigue to detect changes at the microscopic level that couldn't be shown on the conventional MRI studies in patients with Behcet's disease Material&Methods We classified patients with Behcet's disease into 3 groups according to neurological examination findings ( the first group included patients with no neurological complaints and findings, the second group included patients with neurological complaints but without neurological findings and the third group included patients with neurological complaints and findings ( neurobehcet, NB). The patients (n=32) and control group (n=20) were examined by 1,5T MRI. Both patient and control groups had MRI scans with axial T2 weighted conventional turbo spin echo sequence. Then, with single-shot echo-planar pulse sequence, DWI was performed with using two different b values (0, 1000 s/mm2). ADC maps were obtained automatically by using the software. The mean values of ADC in patients and control group were obtained by placing ROI in the 22 normal appearing region (white matters of bilateral frontal, occipital, temporal, parietal and caudate nucleus, putamen, thalamus, pons and CSF of anterior horn, middle part and posteior horn of lateral ventricles). Results Compairing the mean value of ADC between patients and control group, statistically significant differences were found in the white matter of bilateral frontal, occipital, temporal lobes and right thalamus (p<0,05). The mean values of ADC in these regions patients were measured higher than control group. We observed no differences between the Group 2 and Group 3, Group 1 and Group 4 (control group). In remains 15 regions, there were no statistically significance between the mean values of ADC in control and patient groups. Conclusion Higher mean values of ADC in the white matter and right thalamus may be explained by hypoperfusion secondary to vasculitis seen in Behcet's disease leading to secondary demyelination. As a conclusion, DWI may be useful both in the diagnosis and management of the treatment in Behcet's disease. Key Words: Diffusion Weighted Imaging, Brain, Behcet's Disease 40