Multinodüler guatrlarda uygulanan cerrahi tedavi yöntemlerinin morbiditeye etkisi
dc.contributor.advisor | Deniz, Sümer | |
dc.contributor.author | Deniz, Sümer | |
dc.date.accessioned | 2020-12-07T11:23:11Z | |
dc.date.available | 2020-12-07T11:23:11Z | |
dc.date.submitted | 2003 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/138749 | |
dc.description.abstract | gözlenmektedir (43). Ancak, geçici hipoparatiroidi, BT yapılan hastalarda daha fazla görünmektedir (43,58). Bu ise, kalıcı hipoparatiroidi gibi korkutucu bir komplikasyon olmayıp, oral kalsiyumla kolayca kontrol altına alınabilen bir durumdur. Sonuç olarak, multinoduler guatrlarda total veya totale yakın tiroidektomiler ve tek taraflı MNG larda ise tek taraflı lobektomiler tercih edilebilir. Ancak, cerrahi prosedür belirlenirken, cerrahın deneyim ve bu konudaki tecrübesininde önemli olduğunu belirtmek gerekir. Bu konuda, daha çok prospektif klinik çalışmalara ihtiyaç olduğu kanaatindeyiz. ÖZET Tiroid bezi cerrahisi sonucunda oluşan, RLS hasarı, hipoparatiroidi ve nüks oranları tiroid cerrahi seçenekleri konusunda bazı görüş ayrılıkları oluşturmuştur. Biz çalışmamızda uygulanan cerrahi yöntemlerde (UT. BT, UT+UNT, BST) oluşan nüks ve komplikasyonları istatistiksel olarak araştırdık. Bu araştırmada Ocak 1996 - Haziran 2002 tarihleri arasında tiroid operasyonu uygulanan 308 hastanın 47 sine USG uygulayarak nüks veya persistent nodülleri araştırdık. Hastaları 2 gruba ayırdık. Grup 1 : BST uygulanan hastalar. (23 hasta) Grup 2: UT, BT, UT+UNT uygulanan hastalar. (24 hasta) Birinci grupta, sonografik bulgulara göre nüks oranı %73.9, ikinci grupta %25 olarak bulduk. Oluşan komplikasyonlara göre ise, ikinci grupta (BT) 1 hastada (%4.1) kalıcı hipoparatiroidi gözlemledik. Geçici hipoparatiroidi ise grup I de 1(%4.3), grup II de 2(%8.3) olarak gözlemlendi. Çalışmamızdaki hiçbir hastada kalıcı RLS hasarı görülmedi. Geçici RLS paralizisi grup I de 1 (%4.3), grup II de 2 (%8.3) hastada görüldü. Bu çalışmada elde ettiğimiz sonuç, total ve subtotal tiroidektomiler arasında komplikasyon açısından anlamlı bir fark olmamakla birlikte, sonografik olarak nüks oranları açısından total girişimlerin belirgin bir üstünlüğü olduğudur. Buna göre cerrahın deneyimi ön planda olacak şekilde, benign tiroid hastalıklarında total tiroidektomi tercih edilen yöntemlerden biri olmalıdır. 42 | |
dc.description.abstract | en_US | |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları | tr_TR |
dc.subject | Endocrinology and Metabolic Diseases | en_US |
dc.title | Multinodüler guatrlarda uygulanan cerrahi tedavi yöntemlerinin morbiditeye etkisi | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Diğer | |
dc.identifier.yokid | 143905 | |
dc.publisher.institute | Tıp Fakültesi | |
dc.publisher.university | İNÖNÜ ÜNİVERSİTESİ | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 138682 | |
dc.description.pages | 47 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |