Obez hastalarda QT veP dispersiyonu değişimlerinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Obezite ile ilişkili mortalitenin çoğu aşırı yağ dağılımının miyokard fonksiyonu ve perfüzyonu üzerindeki negatif etkisine bağlıdır. Obezitede kardiyak debi, kardiak indeks ve sol ventriküler vurum iş yükünü etkileyen majör hemodinamik değişiklikler oluşur. Aterosklerotik kardiyovasküler hastalık kilo, BKÎ veya santral yağ birikimi ölçümleri ile belirlenen adipoziteyle yakından ilişkilidir. Obezite ve aterosklerotik kardiyovasküler hastalık arasındaki ilişki hem koroner arter hastalığı hem de inme için uyumlu görünmektedir. Ventrikül performansı ve yaşam süresi ile ilişkili olan en önemli unsurlardan biri; ventriküler repolarizasyondur. QT intervali ventriküler repolarizasyonu gösteren çok önemli bir ölçektir. Ayrıca P dalga süresi ve P dispersiyonu sol atrial hipertansiyon, sol atrial genişleme ve özellikle paroksismal atrial fıbrilasyonu göstermede önemli belirleyicilerdir. Biz çalışmamızda obez hastalarda oluşabilecek kardiyak problemlerin EKG' de görülebilecek erken değişikliklerini tespit etmeyi amaçladık. Obezitede QT intervali, QT dispersiyonu ve P intervali, P dispersiyonu ile ilgisinin olup olmadığını incelemek için 50 obez ( 44' ü kadın %88, 6' sı erkek %12, ortalama yaş ± SD 43,1 ± 12,1 ve beden kitle indeksi 37,5 ± 4,4) ve 27 sağlıklı normal kilolu yaşları ve cinsiyetleri obezlerle uyumlu gönüllü kişilerin ^22' si kadın %81,4 ve 5'i erkek %18,6, ortalama yaş ± SD 42,1 ± 13,8 ve beden kitle indeksi 24,6 ± 2,5) elektrokardiyografi kayıtları tüm hastalar yatar pozisyonda 12 kanallı elektrokardiyografi cihazı kullanılarak incelendi. İstatistiksel değerlendirmede Mann- Whitney U ve Kruskal-Wallis testleri ile Spearman korelasyon analizi kullanıldı. PO.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. 54Obez olgularda elektrokardiyo grafik ölçümlerde düzeltilmiş QT maksimum (451,0 + 34,3) ve düzeltilmiş QT minimum (391,5 ± 27,4) süreleri uzamış bulundu, bu sonuç istatistiksel olarak anlamlı idi ( p=0,02 ve p=0,006). Düzeltilmiş QT dispersiyonu (59,5 ± 30,9) anlamlı değildi (P:0,153). Yine obez olgularda elektrokardiyografık ölçümlerde düzeltilmiş P maksimum (265,6 ± 43,6) ve düzeltilmiş P minimum (177,5 + 30,2) ve düzeltilmiş P dispersiyonu (88,1 ± 33,3) süreleri uzamış bulundu, istatistiksel olarak anlamlı idi ( p=0,000, p=0,0Ö0 ve p=0,000). Bu veriler obezitede düzeltilmiş QT maksimum ve QT minimum intervallerinin uzaması ciddi aritmilerin önemli bir göstergesidir. Bunların da obez olgularda artmış kardiyovasküler hastalık riskine, özellikle de artmış ventriküler ritim problemlerine neden olabileceği düşünüldü. Ayrıca hastalarda düzeltilmiş P maksimum, düzeltilmiş P minimum ve düzeltilmiş P dispersiyonu intervallerinin uzamasının paroksismal atrial fibrilasyon ve soî atrial genişlemenin göstergesi olabileceği sonucuna varıldı. 55

SUMMARY Leading cause of obesity related mortality is the adverse effect of extensive fat distribution on myocardial function and perfusion. In obesity major hemodynamic changes influencing with cardiac capacity, cardiac index and left ventricular stroke burden occur. Atherosclerotic heart disease is associated with adiposity defined by body weight, body mass index and central fat accumulation measurements. The association between obesity and atherosclerotic cardiovascular disease seems valid for both coronary artery disease and stroke. One of the most important facts related with ventricular performance and life time is ventricular repolarisation. QT interval is an important criterion representing ventricular repolarisation. Also, P wave duration, P dispersion are determinants for left atrial hypertension, left atrial enlargement and especially for paroxymal atrial fibrillation. In this study we aimed to determine early electrocardiographic changes representing cardiac problems that may occur in obese patients. In order to evaluate the relationship between obesity and QT dispersion, QT interval and P interval and P dispersion electrocardiograms of 50 obese [44 women (88%) and 6 men (12%) mean age was 43, 1± 12,1 and mean body mass index was 37,5±4,4] and age and gender matched 27 healthy, non-obese volunteers [22 women (81,4%o) and 5 men(18,6%), mean age was 42,1±13,8 and mean body mass index was 24,6±2,5], recorded in supine position by 12 channelled electrocardiograph were analysed. Mann- Whitney U and Krukal- Wallis tests and Spearman correlation analysis were used in stastical evaluation. In obese subjects electrocardigraphic measurements corrected QT maximum (451±34,3) and corrected QT minimum were found prolonged and these results were statistically significant.(p=0,020 and p=0,006, respectively). Corrected QT dispersion 56was similar in two groups. Corrected P maximum, corrected P minimum and corrected P dispersion were also found prolonged in. obese subjects and prolongation was stastically significant (p=0,000, 0,000 and 0,000 respectively). These data indicate that prolongation of corrected QT maximum and corrected QT minimum intervals is predictor of serious arrhythmias in obesity.Therefore, we suggest that obese subjects have increased risk of cardiovascular disease and especially ventricular rhytm disorders. Also we deduced that prolongation of corrected P maximum, corrected P minimum and corrected P dispersion may be predictor of paroxysismal atrial fibrilation, stroke and left atrial dilatation in obese subjects. 57