Parsiyel hepatektomi yapılan ratlarda karaciğer rejenerasyonunu üzerine nükleozid analoglarının etkisi

Abstract

7.0ZET Rekürren hepatit B enfeksiyonunun proflaksisindeki alternatifler yeni oral nükleozid analoglan mevcut olduğundan buyana artmaktadır. Bu deneysel karaciğerde Ki-67'yi göstererek nükleozit analoglarının TGF-alfa ve proliferasyon indeksi üzerine olan etkisini araştırdık. 30 adet wistar-albino rat çalışmada kullanıldı ve rastgele 3 gruba aynldı.Grup A(n=10) hergün 40 mg/kg/gün adefovir dipivoksil aldı. Grup B (n=10) 30mg/kg/gün lamivudin aldı.Grup C(n=10) kontrol grubu olarak almdı,h.erhangi bir tedavi almadı.Medikal tedavi 3 gün uygulandı. Hayvanlara yapılan tedavi 0. günde %70 parsiyel hepatektomi yapıldıktan sonra 1. günde başlandı.Bütün ratlar postoperatif 2. günde sakrifiye edildi.Karaciğer dokulan almdı ve histopatolojik inceleme yapıldı.îmmünohistokimyasal olarak Ki-67 ve TGF-alfa lar boyandı ve indekslendi.Hepatektomi yüzeyi ve parankimde Ki-67 ve TGF- alfa indeksleri istatistiksel olarak Grup A,Grup B ile karşılaştırıldığında önemli derecede yüksekti (p=0.001 ve p=0.004 sırasıyla ve p=0.003 ve p=0.001 sırasıyla). Lamivudin verilen grup kontrol grubuyla karşılaştırıldığında hepatik yüzey ve parankimde Ki-67 ve TGF-alfa indeksleri istatistiksel olarak anlamsızdı (p=0.6 ve p=0.3 sırasıyla ve p=0.1 ve p=0.6 sırasıyla). Bu deneysel çalışmanın sonucunda adefovir dipivoksilin lamivudinden karaciğer parankim ve keşi yüzeyi üzerinde olan prolifersyona etkisi daha fazlaydı. Anahtar Kelimeler: Adefovir; Hepatit B Enfeksiyonu; Karaciğer rejenerasyonu; Karaciğer transplantasyonu; Lamivudin. 19

8.SUMMARY The alternatives for prophlaxis and treatment of recurrent hepatitis B virus (HBV) infection have increased since new oral nucleoside analoges (NA) have become available. To investigate the effect of NA on the expression of transforming growth factor alpha (TGF-a) and proliferation index, determined by Ki-67 in the liver, an experimental study was conducted. Thirty male Wistar-albino rats were recruited in the study and randomized into 3 groups. Group A (n=10) recieved adefovir dipivoxil (ADV) 40 mg/kg/day per gavage. Group B (n=10) received lamivudine (L) 30 mg/kg/day per gavage. Group C (n=10) did not receive any treatment and used as control group. Medical treatment ensued for 3 days. Animal treatment began on day -1. After performing 70 % partial hepatectomy (PH) on day 0, all rats were sacrificed on postoperative day 2. Liver tissues were harvested and histopathological examination was performed. Immunohistochemically Ki-67 and TGF-a were stained and indexed. In the hepatectomy surface and the parenchyma, Ki-67 and TGF-a indexes were statistically significant higher in Group A, compared to Group B (p=0.001and p=0.004 respectively and p=0.003 and p=0.001 respectively). When the lamivudine group compared with the control group, in the hepatectomy surface and the parenchyma Ki-67 and TGF-a indexes were statistically insignificant lower (p=0.6 and p=0.3 respectively and p=0,l and p=0.6 respectively ). Based on the result of this experimental study we conclude that Adefovir dipivoxil has more proliferation effect on liver parenchyma and the cut surface than that of the lamivudine. Key Words: Adefovir; Hepatitis B infection ; Lamivudin; Liver regerenation; Liver transplantation 20