Aminoguanidinin diyabetik ratlarda dorsal random paternli flep yaşayabilirliği üzerine etkisi

Abstract

BÖLÜM VII ÖZET AMİNOGUANİDİN'İN DİYABETÎK RATLARDA DORSAL RANDOM PATERNLİ CİLT FLEBİ YAŞAYABİLİRLİĞİ ÜZERİNE ETKİSİ Bu deneysel çalışma, diyabetin sekonder komplikasyonlarını önlediği düşünülen Aminoguanidinin diyabetik ve diyabetik olmayan ratlarm dorsal cilt flebi üzerindeki etkilerini araştırmak amacıyla planlandı. Birinci grup flep kaldırılan sağlıklı kontrol grubu, ikinci grup AG verilip flep kaldırılan sağlıklı grup, üçüncü grup flep kaldırılan diyabetik grup, dördüncü grup AG verilip flep kaldırılan diyabetik grup olarak planlandı. Diyabetik gruplarda Streptozotosin ile diyabet oluşturuldu. Diyabetin kronik etkilerinin oluşması için iki ay beklendi. Ratlarda kan şekeri, HbAıc ve vücut ağırlığı takipleri yapıldı. Deneyin ikinci ayının sonunda 10x3 cm'lik kaudal pediküllü dorsal random flepler kaldırılıp tekrar yerine suture edildi. AG flep kaldırılmasından bir saat önce ve sonraki altı gün boyunca verildi. Fleplerdeki nekroz alanları 7. günde planimetrik olarak ölçüldü ve istatistiksel değerlendirilmesi yapıldı. Ölçümlerden sonra alınan kesitlerden histopatolojik inceleme yapıldı. AG, hem nondiyabetik hem de diyabetik grupta flep nekroz oranlarında istatistiksel olarak anlamlı bir düşme sağladı. Flep dokusundaki MDA ve NO düzeyleri diyabetik grupta kontrol grubuna göre daha yüksek iken Aminoguanidin verilen gruplarda daha düşük olduğu bulundu. GSH ve SOD enzim aktiviteleri ise diyabetik grupta kontrol grubuna göre daha düşük iken Aminoguanidin verilen gruplarda daha yüksek olduğu bulundu. Sonuçta Aminoguanidinin, flep yaşayabilirliği üzerinde olumlu bir etki sağladığı gözlendi. Anahtar Kelimeler: Aminoguanidin, diyabetik rat, random flep, oksidatif stres, flep yaşayabilirliği. 50

SUMMARY THE EFFECTS OF AMINOGUANIDINE ON DORSAL RANDOM PATTERN SKIN FLAP SURVIVAL IN DIABETIC RATS The effects of aminoguanidine on preventing secondary complication of diabetes mellitus and survival of dorsal random flaps were studied in diabetic and non diabetic rats. Control group (1), aminoguanidine group (2), noncontrolled diabetes group (3) noncontrolled diabetes + aminoguanidine. Group (4). Diabetes was induced by a single intraperitoneal injection of STZ. Two months waited for the development of chronic effects of diabetes mellitus. Blood glucose levels, body weight and glycated hemoglobin measurements were done. At the end of two months a caudally based dorsal random flaps 10x3 cm dorsal random flap was outlined and raised with sharp dissection. The flap was than placed back to its bed and sutured. Areas of flap survival and necrosis were assessed by using planimetry on the seventh post-operative day when demarcation between eschar and viable skin occurs. Flap viability and free-radical measurements with histopathological examination were investigated. Aminoguanidine administration showed a significant decrease on skin flap necrosis in both diabetic and non diabetic groups. MDA and NO levels were found to be higher in diabetic group than control group. Also aminoguanidine administrated rat groups were found to be lower. GSH and SOD enzymes activity were found to be lower in diabetic group than control group. Also aminoguanidine administrated rat groups were found to be higher. In conclusion, these results showed that aminoguanidine administration has a beneficial effect on skin flap viability. Key Words: Aminoguanidine, diabetic rat, random pattern skin flap, oxidative stress, flap viability. 51