6360 sayılı Büyükşehir Yasası`nın muhtarlıklar üzerine sosyo-ekonomik etkileri üzerine bir araştırma: Vakfıkebir/Trabzon örneği

Abstract

Ülkemizde büyükşehir belediyeciliğine yönelik düzenlemeler 1982 Anayasası'na dayanmaktadır. Belediyeciliğin farklı bir boyuta ulaşmasını sağlayan büyükşehir belediyeciliği, pek çok kente bu yönde beklentilerin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bu beklentilere yanıt vermek için çeşitli düzenlemeler yapılmıştır. Bu düzenlemelerden sonuncusu 2012'de çıkarılan 6360 sayılı yasadır. 6360 Sayılı Yasa doğrultusunda yapılan bu çalışmada, köy iken mahalleye dönüştürülen yerleşimlerin, dönüşüm sonunda ortaya çıkan olumlu ve olumsuz koşulları ele alınmıştır. Yönetimleri irdelenmiştir. Çalışmada toplam 40 kişiyle görüşülmüştür. Çalışmada görüşülenlerin tamamı erkeklerden oluşmuştur. Katılımcılardan 38'i evli iken yalnızca 2'si bekardı. Katılımcılardan %47.5'inin hane halkı birey sayısı 5 ve üzerinde iken %37.5'inin 4, %7.5'inin 3, %5'inin 1 ve %2.5'inin de 2 olduğu görülmüştür. Muhtarların büyük çoğunluğu (%57.5) ilkokul mezunu iken %25'i ortaokul, %17.5'i de lise mezunuydu. Muhtarlardan %80'i çalışmakta iken geri kalan %20'si ise emeklidir. Katılımcılardan %82.5'inin aylık toplam geliri 3000-5000 TL arasında iken, %17.5'inin ise 1000-3000 TL'dir. Çalışma neticesinde 6360 Sayılı Yasa'nın yürürlüğe girmesi sonucunda eğitim-öğretim kurumlarının sayısında, sağlık kurumlarının ve çalışan sağlık personeli sayısında, sanayi ve üretim tesislerinin sayısı ve büyüklüğünde, kadınların çalışma hayatına katılmalarında, ulaşım hizmetlerinde çok dikkat çekici olmasa da iyileşmeler gerçekleştiği, buna karşın vergilerdeki artış, su ücretlerinin şehirde yaşayanlar ile aynı katsayı üzerinde alınması, daha önce muhtarlıklarda yapılacak olan işlerin artık ilçelerde yapılacak olması gibi kötüleşmelere yol açtığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Yerel Yönetim, 6360 Sayılı Yasa, Muhtar, Vakfıkebir, Trabzon

The regulations on metropolitan municipality in our country are based on 1982 Constitution. The metropolitan municipality ensure municipality to reach a different dimension, caused new expectations in many cities. Various regulations have been made in order to meet these expectations. The last regulation on this subject is the 6360 numbered law made in 2012. In this study, which is carried out in accordance with the Law No. 6360, the positive and negative conditions of the settlements transformed from the village to the neighborhood were discussed. A total of 40 people were interviewed in the study. All interviewed in the study consisted of men. Of the participants 38 were married and only 2 were bachelors. Of the participants, 47.5% were households with a population of 5 and over, while 37.5% had 4, 7.5% had 3, 5% had 1 and 2.5% had 2. The majority of the village headmen (57.5%) were primary school graduates while 25% were middle school and 17.5% were high school graduates. 80% of the village headmen are working while the remaining 20% are the retired. 82.5% of the total monthly income of the participants is between 3000-5000 TL, while 17.5% is between 1000-3000 TL. As a result of the study, with the enactment of the Law No. 6360, the improvements in following issues have been occurred though not very remarkable; the number of education institutions, the number of health institutions and working health personnel, the number and size of industrial and production facilities, the participation of women in working life, the improvement in transportation services. On the other hand, the increase in taxes, taking water prices on the same coefficient as those living in the city, to be done of things that would previously be done in the township are the negative impacts of this law. Key words: Local government, 6360 Numbered Law, Village Headmen, Vakfıkebir, Trabzon