Staphylococcus aureus`larda metisilin direncinin tespitinde oksasilin-sefoksitin disk difüzyon, oksasilin agar tarama, lateks aglütinasyon, mecA gen tespiti ve bir otomatize sistemin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmada: Turgut Özal Tıp Merkezi rutin mikrobiyoloji laboratuvarında MRSA saptanmasında kullanılan fenotipik yöntemlerle MRSA lateks aglütinasyon testi ve bir otomatize sistemin karşılaştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya alınan 214 izolatın koloni morfolojisi, Gram boyama, katalaz, mannitol fermantasyonu ve koagülaz testleriyle S. aureus oldukları doğrulandı. MRSA'nın tanımlanmasında PZR ile mecA genin tespiti referans alındı. Daha sonra, bütün suşlara oksasilin ve sefoksitin disk difüzyon, oksasilin agar tarama, MRSA lateks aglütinasyon testi ve otomatize sistem uygulandı. Yöntemlerin duyarlılık ve özgüllüğü değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya alınan suşların %40'ı mecA pozitifliğine göre MRSA olarak tanımlandı. Uygulanan oksasilin disk difüzyon, sefoksitin disk difüzyon, oksasilin agar tarama, MRSA lateks aglütinasyon testi ve otomatize sistemin MRSA tespitindeki duyarlılıkları sırasıyla %95.1, %96.3, %95.1, %96.3 ve %98.7; özgüllükleri %95.3, %98.4, %98.4, %98.4 ve %97.6 olarak tespit edildi. Üç suş, mecA pozitif ve oksasilin MİK'i >2 µg/ml olup; disk difüzyon, agar tarama ve lateks aglütinasyon yöntemleriyle metisiline duyarlı bulundu. Dört suş ise mecA pozitif olduğu halde, bütün testlerde metisiline duyarlı olup, oksasilin MİK'leri <2 µg/ml olarak saptandı ve bu suşlar oksasiline duyarlı MRSA'lar (OS-MRSA) olarak değerlendirildi.Sonuç: Otomatize sistem MRSA suşlarının tespitinde en yüksek duyarlılık değerine sahipken; lateks aglütinasyon ve sefoksitin disk difüzyon testleri aynı duyarlılığa sahipti. Otomatize sistem ve lateks aglütinasyon testinin hızlı sonuç vermesi diğer fenotipik yöntemlerden daha iyi olduklarını düşündürmektedir. Ancak maliyet etkinlik göz önünde bulundurulduğunda sefoksitin disk difüzyon testi rutin laboratuvarlarda kullanım açısından daha uygun görünmektedir. Ayrıca, OS-MRSA suşlarının tespiti için mecA varlığı ve oksasilin MİK değerlerinin eşzamanlı olarak araştırılması gereklidir.

Purpose: In this study, we aimed to compare the phenotypic methods that are employed at the routine microbiology laboratory of Turgut Ozal Medical Center in determining methicillin-resistant Staphylococcus aureus (MRSA), MRSA latex agglutination test, and an automatized system.Materials and Methods: The of 214 isolates that were included in the study, were verified as Staphylococcus aureus using colony morphology, Gram staining, catalase, mannitol fermentation, and coagulase tests. Determination of mecA gen by PCR was referred to define MRSA. Later on, oxacillin and cefoxitin disc diffusion, oxacillin agar screening, MRSA latex agglutination test, and the automatized system were applied to all species. Sensitivity and specificity of the methods were evaluated.Results: Of the species included in the study, 40% were determined as MRSA since they were mecA positive. The sensitivity of oxacillin disc diffusion, cefoxitin disc diffusion, oxacillin agar screening, MRSA latex agglutination test, and the automatized system in determining MRSA were 95.1%, 96.3%, 95.1%, 96.3% and 98.7%, respectively; the specifity of oxacillin disc diffusion, cefoxitin disc diffusion, oxacillin agar screening, MRSA latex agglutination test, and the automatized system in determining MRSA were 95.3%, 98.4%, 98.4%, 98.4% ve 97.6%, respectively. Three species were mecA positive and their oxacillin MIC were greater than 2 µg/ml; and they were determined as sensitive to methicillin by disc diffusion, agar screening and latex agglutination. Another 4 species were determined as sensitive to methicillin by all tests, though they were mecA positive. The MIC values to oxacillin of these 4 species were lower than 2 µg/ml and these species were determined as oxacillin- sensitive MRSAs (OS-MRSA).Conclusion: The automatized system had the highest sensitivity values in determining the MRSA species. Also, cefoxitin disc diffusion and latex agglutination tests showed the same sensitivity values. The rapid results achieved by automatized system and latex agglutination tests suggests us that they are superior to the other phenotypic methods. Nevertheless, cefoxitin disc diffusion test seems to be more appropriate to perform at routine laboratories in terms of cost and efficiency. Furthermore, presence of mecA and oxacillin MIC values should be performed simultaneously to determine OS-MRSA species.