Türkiye`nin deniz güvenliği politikası

Abstract

ÖZET Yüksek teknolojinin deniz ulaştırmasında da yaygın bir şekilde kullanılmasına rağmen, deniz kazaları halen olmaya devam etmektedir. Bunun yanısıra, tehlikeli yüklerin, deniz yoluyla taşınan yükler arasında önemli bir orana sahip olması ve bunların genellikle bir seferde çok büyük miktarlarda taşınması nedeniyle, çevre güvenliği sorunu kıyı ülkeleri için önemli bir gündem oluşturmaktadır. Türkiye, yaklaşık 10 milyon dwt'a yakın deniz ticaret filosuna sahip bir bayrak devleti ve özellikle Hazar petrolünü batıya taşıyan ham petrol tankerlerinin rotalarının geçtiği, dünyanın en yoğun ve riskli su yollarından birine sahip bir kıyı devleti olarak uluslararası deniz taşımacılığı ile ilgili gelişmelerden doğrudan etkilenen ülkeler arasındadır. Bu bakımdan, çok isabetli ve güçlü deniz güvenliği politikalarına sahip olmak zorundadır. Bu çalışmada, Türkiye'nin mevcut deniz güvenliği uygulamaları incelenmiş, görülen bazı eksikler irdelenerek, gelecekteki deniz güvenliği politikalarına yön verirken dikkate alınmasında yarar görülen önerilere yer verilmiştir. m

ABSTRACT Marine casualties still occur in spite of high technology has commonly been used in the maritime transportation. Moreover, since the dangerous, hazardous and noxious cargo has significant proportion among those that are been transported at sea and these dangerous cargo has generally been carried in big quantity all at once; safety of the marine environment has been a considerable issue for the coastal states. Turkey is a country among those immediately affected by the consequences of the international maritime transportation, being as a flag state which has approximately 10 million dwt of merchant fleet and a coastal state in particularly has one of the most risky and high density waterways on the route of the oil tanker traffic that transporting the Caspian oil to the West. In this regard, Turkey has to have strong and appropriate maritime safety policies. In this study, the existing maritime safety applications of Turkey have been examined and by discussing the deficiencies that had been observed, recommendations which considered to be contributory for the future maritime safety policies were made. IV