Milli Mücadele`de Balıkesir

Abstract

Mondros Mütarekesi (30 Ekim 1918) ile başlayan haksız işgaller karşısında hükümet, teslimiyetçi bir barış politikası takip etmeye başlayınca, işgallere karşı mücadele için `Kuva-yı Milliye` birlikleri teşkiline; bunları sevk ve idare için de, hükümet dışında bir `sivil teşkilâtlanma` ya ihtiyaç duyulmuş ve bu teşkilatlanmayı da `kongre iktidarları` gerçekleştirmiştir 16 Mayıs 1919'da kurulan `Balıkesir Redd-i İlhak Heyeti`, Yunan işgallerine karşı Ayvalık, Soma, Akhisar, Bergama ve İvrindi mıntıkalarında düzenli birliklerden oluşan cepheler kurmuş; toplanan Balıkesir Kongreleri bu birlikleri sevk ve idare eden ve onların her türlü ihtiyacını karşılayan bir teşkilât yapısı ortaya koymuştur. Bu teşkilat, hem Yunan işgallerine, hem de millî birliğimizi bozucu hareketlere karşı mücadele mücadele etmiştir. I. Balıkesir Kongresi (26-31 Temmuz 1919) hareketi tanımlamış, maksadını ve teşkilât yapısını ortaya koymuştur. Alaşehir Kongresi (16-25 Ağustos 1919), aynı maksatla kurulmuş olan hareketleri, Balıkesir'deki teşkilât yapısı içinde birleştirmek istemiş, fakat bunda başarılı olamamıştır. II. Balıkesir Kongresi (16-22 Eylül 1919)'nde Alaşehir'de hazırlanan ortak talimatnameler kabul edilmiştir. Mustafa Kemal Paşa liderliğindeki hareket, Sivas Kongresi (4-11 Eylül 1919)'nde bütün Cemiyetleri `Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti` çatısı altında birleştirince, HI. Balıkesir Kongresi (19-21 Kasım 1919) bu karara uyarak `Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti` nin bir şubesi olma kararı almış, fakat ne yazık ki, `müstakil kalma` düşüncesiyle bu karar uygulanamamıştır. Sivas Kongresi'nin millî birlik ve bağımsızlığımızın korunması için kabul ettiği maksatlara iştirak kararı alınması ancak IV. Balıkesir Kongresi (12-22 Mart 1920)' nde mümkün olabilmiştir. Balıkesir'de Yunan işgallerine ve Anzavur ayaklanmalarına karşı yürütülen mücadele, Balıkesir'in 30 Haziran 1920 günü Yunanlılar tarafından işgaline kadar sürdürülmüştür.

When government started a submissive peace policy against unjust occupations of Turkish cities after the Armistice (30 October 1918), some armed units in the name of `Kuva-yı Milliye` against these occupations and a `civilian organisation` for their management were needed, and this organization was realized by `Congress powers`. `Balıkesir Redd-i İlhak Heyeti, 16 May 1919, opened fronts with regular units in Ayvalık, Soma, Akhisar, Bergama and İvrindi against Greek occupations, and congresses in Balıkesir established organisational structure to manage and provide what they needed. This organization struggled against both Greek accupations and local rebellions to destroy national unity. Balıkesir Congress I (26-31 July 1919) described the movement and announced its goals and structure. Alaşehir Cogress (16-25 August 1919) aimed the unification of the movement with egual goals but was not successful. Decisions made in Alaşehir were accepted in Balıkesir Congress II (16-22 Semtember 1919). When the movement in the leadership of Mustafa Kemal Paşa unified all the organisations with `Anadolu ve Rumeli Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti` in Sivas Congress, Balıkesir Congress HI decided to be a branch office of it but unfortunately the idea to be `separate` prevented this idea to be carried out. In Balıkesir Congress IV (12-22 March 1920) they participated in decisions to protect national unity and independence. The struggle against Greek occupations and Anzavur rebels lasted until occupation of Balıkesir in 30 June 1920.