Türkiye`de serebral hareket bozukluklarının etiyolojisi epidemiyolojisi ve bazı klinik özellikleri

Abstract

Bu çalışmada SHB'nun Türkiye'deki Epidemiyolojisine ışık tutmak amacıyla İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Gelişim Nörolojisi Bilim Dalı Polikliniğine başvuran- 195 SHB olgusu tarandı. Etiyolojide rol oynayan risk faktörlerinin ve çeşitli SHB klinik tablolarının incelenmesinin yanısıra, DGTT ile bunların gelişim durumları araştırıldı, hastalığın bazı klinik ve laboratuvar özellikleri ortaya konmaya çalışıldı. Olguların yaş dağılımı 2 ay - 10 yaş arasında idi. Yaş ortalaması desimal olarak 2.33 idi. Olgularımızda erkek/kız oranı 1.53/1 şeklinde bulundu. Olgularımızın %68 ' i Spastik Tetrapleji, %13.5'i Spastik Dipleji, %10.5'i Diskinetik Sendrom, %6'sı Spastik Hemipleji, %1'i Konjenital Serebellar Ataksi, %1'i Sereb- ral Hipotoni'li hastalardı. En erken tanı konabilen SHB klinik tablosu Spastik Tetrapleji idi. Tüm olguların or talama tanı konma yaşı desimal olarak 1.32 yaştı. 195 olguda toplam 404 risk faktörü saptandı. Olgu başına ortalama 2.07 risk faktörü düşüyordu. Olguların %10.25'inde SHB için hiçbir risk faktörüne rastlanmadı. Risk faktörlerinin %70.5'i perinatal döneme, %26.5'i prenatal döneme, %3'ü ise postnatal döneme ait idi. Olguların%41.53'ünde rastlanan perinatal asfiksi en sık gözlenen risk faktörü idi. Hastane dışı doğum %24.60 oranında, müdahaleli doğum % 2 4. 10 oranında, anne-baba akrabalığı %23.58 oranında, preterm doğum % 2 1.42 oranında bulundu. Preterm doğum ile Spastik Dipleji, term doğum ile Spastik Tetrapleji, hiperbil irübinemi ile Diskinetik Send- rom arasında istatistik olarak anlamlı bir ilişki saptandı. Asfiksi ile herhangi bir SHB klinik tablosu arasında ista tistik olarak anlamlı bir ilişkiye rastlanmadı. Olgularımızın %29;23'ünde mikrosefali saptandı. Mik- rosefali ile Spastik Tetrapleji arasında istatistik olarak anlamlı bir ilişki bulundu. Konvülziyon ile herhangi, bir SHB klinik tablosu arasında istatistik olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı. Olguların %44.10'unda çeşitli deformite ve kontraktür ler, %28.20'sinde strabismus gözlendi. DOTT, olguların %98'inde Anormal, %2'sinde Şüpheli bulundu. EEG tetkiki yapılan 63 olgunun %73'ünde, BBT tetkiki yapılan 9 olgunun %77.77'sinde patolojik bulgu saptandı.