Türk Deniz Kuvvetleri`nin ihtiyaçlarını karşılamada yerli gemi ve yan sanayiine yönelme: Yapılması gerekenler ve stratejik yararlar

Abstract

Türkiye'nin içinde bulunduğu kritik coğrafyada varlığını sürdürebilmesi için güçlü bir donanmaya, donanmanın da güçlü ve caydırıcı olabilmesi için, ileri teknoloji ile donatılmış ulusal gemi inşa ve yan sanayi alt yapısına ihtiyacı vardır. Özellikle 1980'li yıllarda gerçekleştirilen yasal ve yapısal düzenlemeler sonucunda Türk Savunma Sanayii; bugün DZ.K.K.lığmm ihtiyacı olan askeri gemilerin tekne ve donatılan ileri teknolojik sistemlerinin üretiminde yeterli olmamakla birlikte belli seviyeye gelmiştir. Ancak, tüm bu gelişmelere karşın, halen ağır muharip unsurlar doğrudan alım veya lisans altında yurtiçi/yurt dışında üretilmektedir. Mevcut durum devam ettiği takdirde; Türkiye'nin önümüzdeki 20 yıl içinde, Dz.K.K.lığının modernizasyonu için ayıracağı yaklaşık 150 milyar $'lık kaynağın büyük bir bölümünün de dış pazarlara gitmesi kaçınılamaz olacaktır. Bu nedenle, mevcut ulusal gemi inşa ve yan sanayiyi geliştirerek dünyadaki muadilleriyle rekabet edebilir bir seviyeye getirmek üzere yeni bir atılıma ihtiyaç vardır. Ulusal gemi inşa ve yan sanayinin geliştirilerek, Dz.K.K.lığının ihtiyaçlarına yeterli seviyede cevap verebilecek ve uluslararası pazarlarda rekabet edebilecek bir konuma getirilebilmesi için alınması gereken tedbirleri belirlemek üzere; savunma sanayii gelişmiş devletlerdeki uygulamalar ile ülkemizdeki mevcut durumun karşılaştırılarak sorunların tespit edilmesinin ve müteakiben Türkiye için yeni bir `Savunma Sanayii Yönetim ve Yapılanma Modeli`nin ortaya konmasının ve bu kapsamda bir takım yapısal değişik yapılmasının uygun olacağı değerlendirilmiştir.

In order to keep its existence in that critical geography where it is located, Turkey needs a powerful fleet, and the fleet itself needs a sub-base of both national naval construction and ORIEM (original equipment manufacture) which are equipped with advanced technology. Especially, after the legal and structural regulations in 1980s, Turkish Defense Industry has reached a certain point, though not efficient enough, in the production of military equipments and advanced technological systems that Naval Forces Command requires. On the other hand, in spite of these developments, the production of heavy warships still tale place under license in the country or abroad. If this current situation continues, within 20 years, a great part of the 150-billion $ source which is for the modernization of Naval Forces Command, will unfortunately go to the foreign markets. For that reason, today's national naval construction and ORIEM have to be developed in order to compete with its international rivals. And for this, a new further progress is needed. In order to answer the needs of Naval forces Command and help it to compete with its rivals in the international markets, which requires a kind of comparison between current national situation and countries having developed defense industry and then a new ` Defense Industry Management and Construction Model` some kind of structural changes are argued to be necessary.