Çocukluk çağı pnömonilerinde mycoplasma pneumoniae ve chlamydia pneumoniae sıklığının araştırılması

Abstract

67 ÖZET Akut alt solunum yolu infeksiyonlan ve özellikle pnömoni çocukluk çağında önemli mortalite ve morbidite nedenidir. Pnömoni etkenleri arasmda respiratuar viruslar, Streptococcus pneumoniae ve Haemophilus influenzae gibi bakteriler yer almaktadır. Son 25 yılda giderek artan oranlarda Mycoplasma pneumoniae ve Chlamydia pneumoniae'de pnömoni etkeni olarak bildirilmektedir. Bu çalışmada çocukluk çağı toplumdan kazanılmış pnömoni olgularında M.pneumoniae ve C.pneumoniae sıklığının araştırılması amaçlanmıştır. Ocak 1996-Aralık 1998 tarihleri arasında İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı Pediatrik İnfeksiyon Hastalıkları Servisi'ne pnömoni tanısı ile yatırılan 2 ay ile 15 yaş arası 140 olgu (85 erkek, 55 kız) çalışma grubunu oluşturdu. Pnömoni olgularından akut ve konvalesan dönemde serum örneği alınarak M.pneumoniae IgM ve IgG titresi ELISA yöntemi ile, C.pneumoniae IgM ve IgG titresi ise mikroirnmunofluoresan test yöntemi ile bakıldı. Olguların yaş ortalaması 3.8 ± 3.6 yıl idi (medyan 2.5 yaş). Serolojik tetkikler sonucu 38 olguda (%27) akut M.pneumoniae infeksiyonu, 7 olguda (%5) akut C.pneumoniae infeksiyonu tanısı kondu. Olguların 2'sinde M.pneumoniae ve C.pneumoniae infeksiyonu birlikteliği vardı. M.pneumoniae olgularının yaş ortalaması 5.3 yıl iken C.pneumoniae olgularının yaş ortalaması 1.5 yaş, diğer pnömoni olgularının yaş ortalaması ise 3.4 yaş idi (p<0.05). Bu çalışmada öksürük yakınmasının M.pneumoniae olgularında C.pneumoniae ve diğer pnömoni olgularına göre daha sık olduğu saptandı. Bunun dışındaki klinik bulgu ve semptomlar açısından gruplar arasında68 bir fark saptanmadı. Radyolojik açıdan ise birden fazla lob tutulumunun M.pneumoniae ve C.pneumoniae olgularında anlamlı olarak daha az olduğu saptandı. Total lökosit sayısı, nötrofil sayısı ve eritrosit sedimentasyon hıza M.pneumoniae, C.pneumoniae ve diğer pnömoni etkenlerinde benzer şekilde artmış olarak bulundu. C-reaktif protein ise M.pneumoniae ve C.pneumoniae olgularında diğer pnömoni olgularından anlamlı olarak daha düşük değerlerde saptandı. Sonuç olarak, bu çalışmada çocukluk çağı toplumdan kapanılmış pnömoni olgularının %30'unda M.pneumoniae ve C.pneumoniae 'nin etken olduğu gösterilmiştir. M.pneumoniae ve C.pneumoniae infeksiyonlannın sanıldığının aksine ufak çocuklarda da görülebildiği saptanmıştır. Bu iki etkene bağlı infeksiyonlann toplumlardaki gerçek sıklığının belirlenmesinin bakteriyel pnömoninin ampirik tedavisinde değişikliklere neden olacağı sonucuna varılmıştır.