Obstrüktif uyku apne sendromlu hastalarda pozitif hava yolu basıncı tedavisinin kardiyopulmoner egzersiz testine etkileri

Abstract

Obstruktif uyku apnesi sendromu (OUAS) erişkin popülasyonda sık görülen, kardiyovasküler başta olmak üzere birçok önemli komplikasyona neden olabilen klinik bir tablodur. OUAS'lu hipertansif hastalarda pozitif hava yolu basıncı (PAP) tedavisi ortalama kan basıncı değerlerini ve kalp hızını azaltır. Sağ ve sol ventrikül fonksiyonunu düzeltir, pulmoner arter basıncını düşürür. Biz bu çalışmada OUAS hastalarında pozitif hava yolu basıncı tedavisi ile kardiyopulmoner egzersiz kapasitesindeki olası değişiklikleri incelemeyi hedefledik.Çalışmaya polisomnografi ile OUAS tanısı konularak PAP tedavisi önerilen 65 uyku kliniği hastası dahil edildi. On sekiz yaşından büyük, tespit edilen obstrüktif veya restriktif akciğer hastalığı olmayan, kalp yetmezliği hastalığı olmayan, bisiklet kullanmayı engelleyecek ortopedik sorunu olmayan hastalar çalışmaya alındı.Olgularda, tanı anında ve en az 4 hafta sonra bisiklet ergometrisi kullanılarak, kardiyopulmoner egzersiz kapasiteleri araştırıldı. Karbondioksit üretimi (VCO2), oksijen tüketimi (VO2), anaerobik eşik (AT), kardiyak ritim (HR), tidal volum (VT), HR-VO2 ilişkisi, VE/VCO2, VE/VO2, iş yükü (WR), nabız rezervi (HRR), solunum rezervi(RR), oksijen pulse, dakika ventilasyonu (VE) parametreleri değerlendirildi.Hastalar 4 hafta sonra yapılan kontrollerde PAP tedavisine uyuma göre gruplandırıldı ve istatistiksel analizler bu 2 grup arasında yapıldı. Olguların 57 (%87.7)' si erkek, yaş ortalaması 45.29±10.57 yıl'dı. AHİ ortalaması 38.02±23.19 olay/saat, VKİ ortalaması 31.72±4.87 kg/m2 olarak tespit edildi.Gruplar arasında yaş bakımından anlamlı farklılık görüldü (p=0.006). Bu yüzden yaşa göre düzeltilmiş verilerin analizinde tekrarlanan ölçümlü varyans analizi kullanıldı.VO2 max/kg cihaz kullanan (n=33) grupta korunurken (22.52±6.62 ml/dk/kg, 21.32±5.26 ml/dk/kg; p=0.111), cihaz kullanmayan (n=32) grupta VO2 max'ın (21.31±5.66 ml/dk/kg, 19.92±5.40 ml/dk/kg; p=0.050) düştüğü saptandı.İş yükü yüzdelerine (WR%) bakıldığında PAP tedavisine uyumlu grupta ortalama 84.03±16.31 iken tedavi sonrası 85.03±14.60'a çıktığı saptandı. Tedaviye uyumsuz grupta ise ortalama 79.56±17.86 iken kontrolde 77.06±17.76'ya düştüğü saptandı (p=0.041).Anaerobik eşikteki VE/VCO2 oranında cihaz kullanan grupta ortalama 28.42'den 27.36'ya gerileme, diğer grupta ortalama 27.41'den 27.81'e yükselme görüldü (p=0.033).Sonuç olarak, OUAS'lularda egzersiz kapasitesindeki düşüş 4 haftalık PAP tedavisi önlendi. AT'de VE/VCO2'deki değişiklikler, OUAS'lulardaki patofizyolojik değişikliklerin PAP tedavisi ile tersine dönerek kardiyak fonksiyonlarda iyileşme ve ölü boşluk ventilasyonunu ve/veya pulmoner arter basıncını azaltarak daha efektif ventilasyona yol açabileceği izlenimini vermektedir.

Obstructive Sleep Apnea Syndrome (OSAS) is common in adult population; that may cause many adverse clinical results, particularly cardiovascular complications. Positive airway pressure (PAP) therapy has been shown to reduce the heart rate and mean blood pressure in hypertensive OSAS patients. It also improves right and left ventricular function and reduces the pulmonary artery pressure. In this study we aimed to investigate possible changes in cardiopulmonary exercise capacity in OSAS patients after positive airway pressure treatment .Sixty five sleep clinic patients diagnosed with OSAS by polysomnography and in whom PAP therapy was indicated clinically were included in the study. Patients were older than 18 years, had no obstructive, restrictive lung disease or heart-failure with no orthopedic problems precluding cycling.Cardiopulmonary exercise capacity was assessed by bicycle ergometry during the diagnosis and at least 4 weeks later. Carbon dioxide production (VCO2), oxygen uptake (VO2), anaerobic threshold (AT), cardiac rhythm (HR), tidal volume (VT), HR-VO2 relationship, VE/VCO2, VE/VO2, work rate (WR), heart rate reserve (HRR), respiratory reserve (RR), oxygen pulse, minute ventilation (VE) parameters were evaluated.Patients were grouped with respect to compliance with PAP therapy for statistical analysis. Among the cases 57 (87.7 %) were males, and mean age was 45.29±10.57 years, apnea-hypopnea index 38.02±23.19 events/hour, body mass index 31.72±4.87 kg/m2.There was a significant difference between the groups according to age (p=0.006) and hence age-adjusted repeated measures analysis of variance was used for statistical analysis.While VO2 max/kg was protected in the group using the device (n=33) (22.52±6.62 ml/min/kg to 21.32±5.26 ml/min/kg; p=0.111), in the group not using the device, VO2 max decreased (21.31±5.66 ml/dk/kg to 19.92±5.40 ml/dk/kg; p=0.050).Work rate increased from 84.03%±16.31 to 85.03%±14.60 in the group using PAP therapy. It decreased from 79.56%±17.86 to 77.06%±17.76 in the noncompliant group (p=0.041).In the group that used the device, the rate of VE/VCO2 at anaerobic threshold declined from 28.42 to 27.36, on the other hand, it increased from 27.41 to 27.81 in the group which did not used the device (p=0.033).In conclusion, the decline in exercise capacity was prevented in patients with OSAS after 4 weeks of PAP therapy. The changes in VE/VCO2 at AT suggest that reversal of pathophysiologic changes in OSAS with PAP therapy may improve cardiac function and cause more efficient ventilation by reducing dead space ventilation and/or pulmonary artery pressure.