Proposing a syllabus design for oral communicative classes regarding teachers` and students` perceptions of modified output

Abstract

Bu tezin temel amacı Gaziantep Üniversitesi- Yabancı Diller Yüksekokulu?ndaki öğretmen ve öğrencilerin konuşma becerisi derslerinde geçen sözel kullanım yanlışlarına yönelik ?düzeltme odaklı? yaklaşıma olan tutumlarını tespit etmektir. Örneklem Gaziantep Üniversitesi- Yabancı Diller Yüksekokulu?ndaki 48 öğretim elemanı ve 280 hazırlık sınıfı öğrencisinden oluşmaktadır. Katılımcı öğretim elemanları ve öğrencilere konuşma derslerindeki düzeltici geridönüt tutumlarını ölçmek üzere Geridönüt anketleri verilmiştir. Hem öğretim elemanı hem de öğrenci anketi (1) düzeltmenin gerekliliği, (2) düzeltmenin sıklığı, (3) düzeltmenin zamanlaması, (4) düzeltme yapılacak hata türleri, (5) düzeltme yöntemleri ve (6) düzeltme yapacak kişiler olmak üzere altı ana başlıktan oluşmaktadır. Anketlerde yer alan bu bölümler ders kayıtları ve 30 öğrenciyle yapılan yarı-yapılandırılmış görüşmelerle de ayrıca incelenmiştir. Veri toplama teknikleri açısından, anket, ders kayıtları ve öğrencilerle yapılan görüşmeler sayesinde üç taraflı bir veri toplama çeşitliliği kazandırılmıştır. Bu anlamda toplanan veriler hem nicel hem de niteliksel olarak analiz edilmiştir. Ayrıca, bu çalışmanın bir sonuç çıktısı olarak, öğretmen ve öğrencilerin konuşma becerisi derslerindeki ?düzeltme odaklı? geridönüt algılarını temel alarak konuşma becerisi dersleri için örnek bir izlence önerisinde bulunmayı da hedeflemiştir. Betimleyici bir factor analizinin sonucu olarak, hem öğretim elemanlarının hem de öğrencilerin konuşma derslerinde geridönüt verilmesinin öneminin farkında oldukları, hatta öğrencilerin bu konuda öğretim elemanlarından daha fazla talepkar oldukları tespit edilmiştir. Bunun yanısıra, öğretmen ve öğrenciler arasında tespit edilen bir benzerlik ise geridönütün zamanlaması olmuştur. Öğretmenler gibi, öğrencilerin de geridönütün öğrenciler konuşmalarını tamamladıktan sonra verilmesi konusunda hemfikir oldukları tespit edilmiştir. Konuşmada yanlış anlamaya neden olacak düzeyde önemli hataların ve sık sık tekrarlanan hataların düzeltilmesi konusunda öğretmen ve öğrenciler aynı fikirde olmalarının yanında, öğrencilerin daha fazla geridönüt talep ettikleri gözlemlenmiştir. Tekrar, ima yoluyla geridönüt ve çıkarım yaparak geri dönüt öğretmenler arasında ilgi görürken, öğrenciler arasında ise yine tekrar, ima yoluyla geridönüt ve şaşırtıcı bir şekilde dilbilimsel geridönüt türü ilgi görmüştür. Geri dönütün kaynağı olarak ise en çok ilgiyi öğretmen görmüştür. Sonuç olarak, output hipotezi easas itibariyle konuşma ve dilbilgisel doğruluk arasındaki ilişki çerçevesinde şekillenirken, bu çalışmanın sonuçları da sözsel açıdan ?düzeltme odaklı? yaklaşımın dillerarası gelişim sürecine katkıda bulunacağını öngörmektedir. Bu yüzden, bu çalışma output hipotezine önemli ölçüde katkıda bulunmuştur.

The primary concern of this thesis was to explore modified output perception of teachers and students at Gaziantep University -Higher School of Foreign Languages in their oral communicative classes. The sample of the research consisted of 48 instructors and 280 preparatory students at Gaziantep University ?Higher School of Foreign Languages. The participants were administered the Modified Output Questionnaire for Teachers and Modified Output Questionnaire for Students in order to conceive their perception of corrective feedback in oral communicative classes. Both the questionnaires consisted of six sections, namely (1) the necessity of error correction, (2) frequency of error treatment, (3) timing of modification, (4) types of errors need to be treated, (5) methods of correction and (6) delivering agents of corrective feedback. These six divisions were also analyzed based on classroom recordings and a semi-structure interview held with thirty students to explore teachers? and students? perception of modified output. In terms of data collection techniques, a triangulated inquiry using a variety of techniques such as questionnaires, audio recordings, and interviews have been conducted. In that sense, collected data was analyzed both quantitatively and qualitatively. The study also aimed to present a communicative syllabus design based on teachers? and students? perception of modification in their speaking classes as final outcome. As a result of an exploratory factor analysis, the findings showed that both the teachers and students were well aware of the importance of the error treatment in oral communicative classes but students desired more correction than their teachers thought. Furthermore, one of the similarities found between the teachers and students was their regarding the timing of error correction. They both believed that error treatment after students finish speaking was effective. While both the teachers and students believed that serious and frequent errors should be treated; surprisingly, the students wanted to receive more error treatment. In addition, it can be concluded from the study that repetition, implicit feedback, and elicitation were the three most favored types of feedback among the teachers; whereas repetition, elicitation and interestingly, metalinguistic feedback were the most favored types of corrective feedback among the students. In terms of the source of modification, teachers were regarded as the most popular source of feedback for both the teachers and students. To sum up, the output hypothesis was originally framed in terms of the relationship between output and grammatical accuracy; the findings of the current study suggest that production of modified output may facilitate the progress of interlanguage development. Therefore, the present study lends a significant support to the claim of the output hypothesis.