Konjenital koanal atrezili hastalarda transnazal endoskopik cerrahi yöntemin ve stent uygulamasının cerrahi başarısına etkisi, revizyon cerrahi sıklığının değerlendirilmesi ve ek anomali mevcudiyetinin araştırılması

Abstract

Amaç: Konjenital koanal atrezi(KKA) nadir görülen fakat bilateral olma durumunda hayatı tehdit eden bir malformasyondur. KKA'ya birtakım anomaliler eşlik edebilmektedir. Yıllardır birçok tedavi yöntemi uygulanmış olmasına rağmen yapılan çalışmalarda hala en büyük problemin stenoz oluşması ve revizyon cerrahiye gereksinim duyulmasıdır. Transnazal endoskopik koanal atrezi cerrahisi(TEKAC) günümüzde en çok tercih edilen yaklaşım olup cerrahi başarısı en yüksek olan yöntemdir. Çalışmamızda TEKAC'ın, stent uygulanmasının başarıya etkisi, eşlik eden anomalilerin sıklığı ve cerrahi başarıya etkisi retrospektif olarak araştırılmıştır. Hastalar ve Yöntem: Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi(GÜTF) kulak burun boğaz(KBB) kliniğine başvuran ve daha önce KKA cerrahisi geçirmeyen hastalar çalışmaya dahil edildi. KKA tanısı alan 50 hastanın 2 si ameliyat sonrası erken dönemde yoğun bakım ünitesi(YBÜ) takiplerinde exitus olması nedeni ile çalışmadan çıkarılmıştır. TEKAC yapılan hastalar düzenli GÜTF KBB poliklinik kontrollerine çağrıldı endoskopik nazal muayeneleri yapılarak 6 aylık takip sonrası cerrahi sonuçlar değerlendirildi.Bulgular: TEKAC yapılan 48 hastanın 34'ünde takiplerinde stenoz izlenmemiş olup %70.8 cerrahi başarı oranı saptanmıştır. KKA tanısı alan 48 hastanın 9(%18.8)'unda eşlik eden çeşitli anomaliler tesbit edilmiştir. TEKAC sonrası cerrahi başarısızlıkta erken yaşta cerrahi müdahale, stent uygulanması, bilateral KKA olması ve eşlik eden anomali mevcudiyeti olması gibi faktörler etkili olmuştur. 14(%29.2) hastada ise TEKAC sonrası stenoz gelişmiş revizyon cerrahi gereksinimi olmuştur.Sonuç: KKA'lı hastalarda günümüzde en yaygın kullanılan yöntem TEKAC'dır. Bütün teknolojik gelişmelere rağmen stenoz oluşumu halen cerrahi başarıyı etkileyen en büyük problemdir. Erken dönemde cerrahi gerektiren bilateral KKA ve eşlik eden anomaliler gibi faktörler cerrahi başarısızlıkta en önemli unsurlar olmuştur. TEKAC sonrası stenoz gelişimini engelleyerek cerrahi başarıyı arttırmaya yönelik yeni tedavi stratejileri geliştirilmelidir.

Objective: Congenital choanal atresia (CCA) is a rare case but in case of bilateral presence it becomes a life-threatening malformation. CCA is accompanied some anomalies. In studies, although many treatment modalities have been applied for many years the biggest problem is still the formation of stenosis and necessity for revision surgery. Transnasal endoscopic choanal atresia surgery(TECAS) is the most preferred method of approach has the highest success rate of surgery today. In our study, TECAS and stent application's efficacy on success rate of surgery and the prevalence of associated anomalies and impact on surgical achievement were investigated retrospectively.Patients and methods: Patients who admitted to Gaziantep University School of Medicine ear, nose and throat (ENT) outpatient clinic and patients who did not undergo CCA surgery before were included in the study. 50 patients diagnosed CCA, 2 of them were excluded from the study because that died at ICU during early post operative follow-up. Patients undergone TECAS adviced control examination regularly and nasal endoscopic examination performed at checks, after a 6-month follow-up surgical results were evaluated concerning the stenosis occured or not.Results: 48 patients undergo TECAS after follow period at 34 of them no stenosis detected so surgical success rate was 70.8%. Among the CCA diagnosed 48 patients at 9(18.8%) of them accompanying various anomalies have been identified. Surgical failure depends at performing surgery at an early age, stent implementation, the presence of bilateral CCA and associated anomalies existence. At 14(29.2%) patients performed TECAS developed stenosis and has been the need for revision surgeryConclusion: Most common method used today to treat the CCA is TECAS. Despite all the technological advances stenosis formation is the biggest problem currently affecting the success of surgery. Factors such as bilateral CCA and associated anomalies that require early surgery has been the most important factor in surgical failure. New treatment strategies to improve surgical success rate and preventing the development of post operative stenosis should be developed.