Öğretmenlerin iş doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide benlik saygısının rolü

Abstract

Bu araştırmada Adana ili merkez ilçelerinde görev yapmakta olan sınıf öğretmenlerinin iş doyumu ve yaşam doyumu arasındaki ilişkide benlik saygısının aracı rolünün sınanması amaçlanmıştır. Ayrıca, cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, medeni durum ve çalışma süresi gibi sosyo-demografik niteliklerle iş doyumu, yaşam doyumu ve benlik saygısı arasındaki ilişkiler incelenmiştir. Araştırma, ilişkisel tarama modelinde bir çalışmadır. Araştırmanın değişkenleri olan iş doyumu (bağımlı değişken), benlik saygısı (aracı değişken) ve yaşam doyumu (bağımsız değişken) arasındaki nedensel ilişkiler aracılık analizleri ile yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2016-2017 eğitim öğretim yılında Adana'nın Yüreğir ve Sarıçam ilçeleri devlet okullarında görev yapan toplam 527 sınıf öğretmeni oluşturmaktadır. Araştırmada iş doyum ölçeği (Oran, 1989), Rossenberg benlik saygısı ölçeği (Çuhadaroğlu, 1986), Yaşam doyum ölçeği (Köker, 1991) ve araştırmacı tarafından geliştirilen kişisel bilgi formu veri toplama araçları olarak kullanılmıştır. Elde edilen verilerin analizinde SPSS 22.0 paket programı kullanılmıştır. Ayrıca araştırmada kurulan kavramsal yapısal eşitlik modeli (YEM) AMOS 22.0 programıyla test edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin iş doyumu ve yaşam doyumu arasında pozitif yönde bir ilişki bulunmuştur. Bu ilişkide benlik saygısının kısmi aracı rolü tespit edilmiştir. Ayrıca cinsiyet, yaş, medeni durum ve çalışma yılı gibi sosyo-demografik özellikler açısından iş doyumu arasındaki ilişkide anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir.

The aim of the research is to test the mediating role of self-esteem between job satisfaction and life satisfaction among the primary school teachers who works in central schools in Adana. Also, in this research the relationsheep between sex, age, educational level, marital status, working years job satisfaction is studied. The model type of the research is relational research model. In this research we analyze the casual mediating relation in job satisfaction and life satisfaction and self-esteem. The research group consist of 527 primary school teachers in Adana. In this research Minnesota Job Satisfaction Scale (adapted by Oran 1989), Life Satisfaction Scale (adapted by Köker 1991), Rossenberg Self-Esteem Scale (adapted by Çuhadaroğlu, 1986 ) are used. In addition, to this the personel data form which is developed by the researcher is used. Firstly, the result of the research entered data in SPSS 22 program. Secondly, focused on theoretical properties of Structural Equal Modeling (SEM) in AMOS 22 program.As a result of the research there is a signification and positive relatıon between life satisfaction and job satisfaction in teachers. In this relationsheep partly mediator role of self-esteem is established. Also in this research there isn't any signification difference between sex, age, educatıoanl level, marital status, working years and job satisfaction.