Farklı remineralizasyon ajanlarının ve yapıştırma simanlarının ortodontik braketler çevresinde oluşan beyaz nokta lezyonlarına ve braket bağlanma dayanımına etkilerinin karşılaştırılması

Abstract

Sabit ortodontik tedavinin en sık karşılan yan etkilerinden birisi beyaz nokta lezyonlarıdır. Günümüzde bu lezyonların önlenmesi ve tedavi edilmesi amacıyla çeşitli remineralizasyon ajanları kullanılmaktadır. Çalışmamızın amacı, kompozit rezin adeziv sistemi (Transbond XT) ve rezin modifiye cam iyonomer siman (RMCİS) (Fuji Ortho LC) ile yapıştırılan braketlerin çevresine uygulanan flor jeli (Gelato APF jel), NaF flor verniği (Duraphat) ve Kazein Fosfopeptid-Amorf Kalsiyum Fosfat (CPP-ACP) (Tooth Mousse) uygulamalarının beyaz nokta lezyonu oluşumu üzerine etkilerini ve hem yapıştırma ajanlarının hem de uygulanan remineralizasyon ajanlarının braket dayanımlarına etkisini değerlendirmek ve karşılaştırmaktır. Çalışmamızda 150 adet çekilmiş insan küçük azı dişi, toplam 10 gruba ayrılmıştır. Yarısı Transbond XT, diğer yarısı da RMCİS ile yapıştırılan dişler, demineralizasyon solüsyonunda, solüsyon 4 saatte bir değiştirilecek şekilde, toplam 96 saat bekletilmiş ve sonrasında Kantitatif Işık Floresası (KIF) kayıtları alınmıştır. Daha sonra dişlere sırasıyla APF jel, Duraphat ve Tooth Mousse uygulanmıştır. Tekrar KIF kayıtları alındıktan sonra braketler Instron marka braket dayanımı cihazında kırılmıştır. Elde ettiğimiz sonuçlara göre Transbond grubunda kullanılan remineralizasyon ajanları arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık olmamasına rağmen, Duraphat daha fazla iyileşme sağlamıştır. RMCİS grubunda ise hem alan hem de derinlik parametrelerinde Tooth Mousse daha fazla iyileşme sağlamıştır. Braket dayanımı verileri değerlendirildiğinde ise kompozit rezinin, RMCİS'a göre daha iyi dayanım sağladığı ve Duraphat uygulamasının her iki grupta da braket dayanımını arttırdığı görülmüştür.

One of the most frequently side effects of fixed orthodontic treatment is white spot lesions (WSL). Various remineralization agents are used for the prevention and treatment of WSL. The aim of our study was to investigate the effect of fluoride gel (Gelato APF gel), NaF fluoride varnish (Duraphat) and casein phosphopeptide-amorphous calcium phospate (CPP-ACP) (Tooth Mousse) on WSL formation adjacent the brackets that bonding with composite resin adhesive system (Transbond XT) and resin modified glass ionomer cement (RMCIS) (Fuji Ortho LC) and evaluate and compare the effects of both adhesive agents and remineralization agents on shear bond strenght. In this study, we have divided 150 premolar teeth into 10 groups. The half of the Transbond XT and the other half of the RMCIS bonded teeth were immersed in the demineralization solution for a total of 96 hours, after which the solution was changed every 4 hours, and Quantitative Light Fluorescence (QLF) recordings were taken thereafter. Then, APF gel, Duraphat and Tooth Mousse were applied to the teeth, respectively. After the KIF records were received again, the brackets were broken at the Instron bracket strength device. According to our results, although there was no statistically significant difference between the remineralization agents used in Transbond group, Duraphat provided more improvement. In the RMCIS group, Tooth Mousse provides more healing in both area and depth parameters. When the bracket strength was evaluated, it was seen that the composite resin gave better strength than RMCIS and Duraphat application increased shear bond strenght in both groups.