Periodontitis hikayesi olan hastalarda uygulanan hibrit yüzeyli implantların klinik radyolojik ve biyokimyasal değerlendirilmesi: Randomize kontrollü klinik bölünmüş ağız çalışma

Abstract

Çalışmamızın amacı, kronik periodontitis hikayesi olan hastalara uygulanan hibrit yüzeyli implantların fonksiyonel olduğu dönemlerde peri-implant sağlığının konvansiyonel implantlarla kıyaslanarak incelenmesidir. Periodontal hastalık sonucu dişlerini kaybeden, maxilla veya mandibulada çift taraflı posterior dişlerde en az 2 diş eksikliği olan hastalar çalışmamıza dahil edildi. Aynı hastanın bir bölgesine hibrit (Boyun kısmı pürüzsüz geri kalan kısmı SLA yüzey yapısında) implant diğer bölgesine kontrol grubu olarak SLA yüzeyli implant uygulandı. Toplamda 8 maxilla ve 9 mandibula olmak üzere toplamda 68 implant uygulandı. İmplant üst yapılarının fonksiyonel olarak yüklenmesinin olduğu gün ve takip eden 6 ve 12 aylık dönemde periodontal klinik ölçümlerin ve radyografik değerlendirmelerin yanı sıra peri-implant oluk sıvısı toplanarak Interlökin-1β seviyesi değerlendirildi. 1 yıllık takip sonucunda Hibrit ve Kontrol grupları arasında marjinal kemik kaybı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır(p>0,05). Gruplar arasında peri-implant oluk sıvısı Interlökin-1β seviyeleri açısından da istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmemiştir(p>0,05). Bu araştırmanın limitasyonları dahilinde hibrit implantlar ile SLA yüzeyli implantların peri implant sağlık açısından 1 yıllık kontrol dönemi sonucunda farklı olmadığı görülmüştür.Anahtar Kelimeler : Hibrit implant, SLA yüzey, Interlökin-1β

The aim of this study is to compare peri-implant health during function between conventional and hybrid implants in patients with history of chronic periodontitis. Patients who lost their teeth as a result of periodontal disease, at least 2 teeth missing bilaterally in maxilla or mandible were included in the study. A hybrid implant ( smooth on the neck and the rest of them was treated with SLA) and SLA surface implants were applied as control group in the other side of the same jaw. A total of 68 implant were applied in 8 maxilla and 9 mandible. Periimplant clinical measurements, radiographic assessments and peri-implant crevicular fluid interleukin 1-β levels were evaluated at the day of functional loading of implant superstructures and at 6-12 months follow-up. At 1- year follow up , no statistically significant difference was found betwen the hybrid group and control groups in terms of marginal bone loss (p<0.05). there was no statistically significant difference between the groups for interleukin 1-β levels in peri-implant crevicular fluid (p>0.05). Within the limitations of this study, hybrid implants and SLA surface implants were not different in terms of peri-implant health control as a result of 1 year follow-up period.keywords: Hybrid implants, SLA Surface , Interlökin-1β