Behçet hastalarının uzun dönem işitme sonuçları

Abstract

ÖZET Behçet Hastalarının Uzun Dönem İşitme Sonuçları Bu çalışmada; 1990-1995 yılları arasmda O'Duffy tanı kriterine göre Behçet hastalığı tanısı alan ve odyolojik olarak ortalama on yıl önce değerlendirilmiş olan hastalardan ulaşılabilenlerin tekrar değerlendirilmesi ve uzun dönemde hastalığın işitmeye olan etkisini araştırmak amaçlandı. Çalışma kapsamındaki 24 Behçet hastasının tümüne saf ses, konuşmayı ayırt etme, timpanometri, akustik refleks, metz rekruitment ve geçici uyarılmış otoakustik emisyon (TEOAE) testleri uygulandı. Beyin sapı işitsel uyarılmış potansiyeller odyometrisi (BERA) beş hastada yapıldı. Elde edilen bulgular ilk değerlendirme sonuçları ile karşılaştırıldı. İlk değerlendirmede % 4.1 oranmda tespit edilen sinirsel tip işitme kaybı oranının % 37.5'e yükseldiği görüldü. Çalışma sonucunda ortalama on yıl sonra tüm frekanslarda işitme eşik değerlerinde yükselme tespit edildi ve bu yükselmenin 250 ve 500 Hz'de anlamlı olduğu görüldü (p=0.001, p=0.02). İşitme eşikleri değişen 13 Behçet hastasmda değişik frekanslarda Metz rekruitment pozitif idi ve konuşmayı ayırt etme skoru da % 84.6' sında daha düşük bulundu. Orta derecede sinirsel tip işitme kaybı olan bir hasta dışında, hastaların hepsi TEOAE testinde 'geçti' kriteri aldı. Sekiz hastada çok hafif derecede sinirsel tip işitme kaybı bulunmasma rağmen otoakustik emisyonların etkilenmemiş olduğu görüldü. BERA testinde beyin sapı tutulumuna ait bulgu saptanmadı. Behçet hastalarmdaki iç kulak tutulumunun daha yaşlı hastalarda mevcut olduğu görüldü. Hastalığın süresi iç kulak tutulumu olan ve olmayan Behçet hastalarında farklı değildi. Bu çalışmanın sonucunda Behçet hastalarında azımsanmayacak oranda iç kulak tutulumunun olduğu görüldü. Bu nedenle bütün Behçet hastalarının kulak burun boğaz kliniklerinde odyolojik açıdan düzenli olarak takip edilmeleri önerildi. Anahtar Sözcükler: Behçet hastalığı, beyin sapı işitsel uyarılmış potansiyeller odyometrisi, işitme kaybı, odyometri, otoakustik emisyon vıı

ABSTRACT Long Term Hearing Results in Behcet's Disease In this study, to reassess the reachable patients who were regarded as having Behcet's disease according to O'Duffy diagnosis criteria between 1990-1995 and who were assessed audiologically on average 10 years ago and to search the affect of the disease on hearing was aimed. Pure tone, speech discrimination, typmanometry, acoustic reflex, metz recruitment and transient evoked otoacoustic emissions (TEOAE) tests were applied on all of the 24 Behçet patients who participated to the study. Brainstem evoked response audiometry (BERA) test was applied on 5 patients. The findings were compared with the initial results. Sensorineural hearing loss that was calculated as 4.1% in the first results were observed to increase up to 37.5%. İt was observed that hearing threshold at all frequencies increased after an average of 10 years and this increase is meaningful at 250 and 500Hz (p=0,001, p=0,002). For the 13 Behçet patients whose hearing thresholds changed, Metz recruitment in different frequencies were positive and the speech discrimination score was found out lower in 84.6%. Except a patient that had medium level sensorineural hearing loss, all the patients have passed the criteria in TEOAE test. Otoacoustic emissions were not affected although 8 patients had very low degree of sensorineural hearing loss. No finding on involvement of brainstem was observed in BERA test, involvement of inner ear at Behçet patients were observed at older patients. The duration of the disease was not different in patients with inner ear involvement when compared to the patients without involvement. In conclusion, it' is observed that the involvement of inner was not rare in Behçet patients. Therefore, regular audiological follow up of Behçet patients at Otolaryngology Depertments is recommended. Key Words: Behcet's disease, Hearing loss, Audiometry, Otoacoustic emission, Brainstem evoked response audiometry Vlll