Malatya`da farklı sosyo-ekonomik seviyedeki kişilerde barsak protozoonlarının mikroskopi ve ishal etkeni parazitlerin ELISA yöntemleri ile araştırılması

Abstract

Bu çalışma Malatya merkezindeki huzurevinde kalan yaşlılarda ve farklı sosyoekonomik seviyedeki kreş ve ilköğretim öğrencilerinde barsak parazitlerinin dağılımım ve paraziter ishallerin en sık etkenlerinden E. histolytica, G intestinalis ve C. parvum için geliştirilen ELIS A kitlerinin değerlendirilmesi amacıyla planlanmıştır. Çeşitli yaş gruplarındaki 233'ü kadın/kız 299'u erkek toplam 532 kişiden dışkı ve selofan bant örnekleri alınmıştır. Dışkı örnekleri nativ-lugol, flotasyon ve sedimantasyon yöntemleriyle incelenmiştir. Ayrıca, ishalli 126 kişiden alman serumlarda E. histolytica antikorları, 92 dışkı örneğinde G. intestinalis ve C. parvum antijenleri, spesifik ticari ELISA kitleri ile araştırılmıştır. İncelenen 532 dışkı örneğinden 287'sinde (%54) bir veya daha fazla barsak paraziti saptanmıştır. Bu örneklerde E. vermicularis %27.9, G. intestinalis %26.2, Entamoeba coli %14.1, Hymenolepis nana %13.6, Iodamoeba bütschlii %9.2, E. histolytica %4.4, Ascaris lumbricoides %1.0, Taenia saginata %1.0 ve Trichuris trichiura %0.8 oranında tespit edilmiştir. Serum alınan 126 kişiden 64'ünde (%50.8) ELISA yöntemi ile E. histolytica 'ya spesifik antikorlar, 92 kişiden alman dışkı örneklerinden 29 'unda (%31.5) G. intestinalis ve 5 'inde (%5.4) C. parvum antijenleri pozitif olarak tespit edilmiştir. Bu parazitlerin yaş, cinsiyet, aile geliri ve okuduğu okulun şehre olan uzaklığına göre dağılımları incelendiğinde: 6-10 yaş grubunda (%22.7), erkeklerde (E/K=1.22), aylık geliri daha az olan ailelerde ve kenar mahalle okulunda okuyan çocuklarda daha sık görüldüğü, ayrıca, sosyo-ekonomik düzeyi düşük okulda okuyan öğrencilerde bir veya daha fazla parazit tespit edilenlerin oranının daha fazla olduğu tespit edilmiştir. 57

The present study was designed to find out the distribution of different intestinal parasites in different social and economical groups and to evaluate the rate of seropositivity of Entamoeba histolytica in sera and positivity of coproantigens of Giardia intestinalis and Cryptosporidium parvum in different social and economical groups (in one geriatric service, in two schools, and in one day care) in Malatya. A total of 532 fecal samples and cellulose tape slides were collected from different age groups. Fecal samples examined by direct-microscopy, native-lugol, sedimentation, and flotation, and cellulose tape slides were examined by direct-microscopy for detection of intestinal parasites. In addition, seroprevalence of E. histolytica in 126 sera and coproantigen-positivity of G. intestinalis and C. parvum by enzyme-linked immunosorbent assay (ELISA) in 92 fecal samples were evaluated versus stool examination. Examination of stool samples revealed the existence of intestinal parasites in 287 samples with a prevalence of 54%. The frequency of the parasites encountered was as follows: E. vermicularis (27.9%), G. intestinalis (26.2%), Entamoeba coli (14.1%), Hymenolepis nana (13.6%), Iodamoeba biitschlii (9.2%), E. histolytica (4.4%), Ascaris lumbricoides (1.0%), Taenia saginata (1.0%), and Trichuris trichiura (0.8%). E. histolytica IgG antibody and coproantigens of G. intestinalis and C. parvum were found as 50.8% (64 of 126), 31.5% (29 of 92), and 5.4% (5 of 92), respectively by ELISA techniques. The prevalence of parasites was higher in group of 6-10 ages (22.7%) in males (m/f=l,22), and in the low level socio-economical families. 58