Farklı marka monolitik zirkonya materyallerinden üretilen inley tutuculu köprülerin kırılma dayanımlarının değerlendirilmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, iki farklı preparasyon tipine göre, üç farklı marka monolitik zirkonya materyalinden üretilen, inley tutuculu köprülerin termal siklus uygulaması yapılarak ve yapılmaksızın kırılma dayanımlarının değerlendirilmesidir. Çalışmada yapılacak kavite preparasyonları için alt sağ ve sol birinci büyük azı dişlerinin eksikliğini taklit eden bir model oluşturuldu. Modelin bir tarafına tüp şekilli diğer tarafına kutu şekilli praparasyon yapıldı. İlave tip silikon ölçü maddesi kullanılarak puty wash tekniği ile elde edilen ölçülerden, 72'şer tane epoksi rezin model hazırlandı. Her bir preparasyon tipi için Zirconia Prettau (ZirkonZahn, İtalya), Katana Zirconia (Noritake, Japonya) ve Copran Zr-i monolith (White Peaks, Almanya) monolitik zirkonya materyallerinden 24'er adet inley tutuculu köprü restorasyonu üretildi. Her bir restorasyon kendi epoksi modeline dual cure rezin yapıştırma simanı ile talimatlara uygun olarak simante edildi. Her grubun yarısına termal siklus uygulandı (10.000 siklus, 5-55oC). Numuneler üniversal test cihazında kafa hızı 0.5mm/dk olacak şekilde kırılma testine tabi tutuldu. Elde edilen veriler, SPSS programına yüklenerek istatistiksel analiz yapıldı. Kırık bölgeleri SEM ile incelendi ve her gruptan birer numuneye yapısal değişimi incelemek için DTA (Differential Thermal Analysis) uygulandı. Tüm marka numunelerinin her iki kavite tipi için termal siklus öncesi ve sonrası kırılma dayanımları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p≥0.05). Fakat SEM ve DTA uygulaması sonucu 1 yıllık yaşlandırmanın monolitik zirkonyanın yapısında bir miktar değişim oluşturduğu görüldü. Tüm grupların her iki kavite tipi arasında restorasyon dayanıklılığı arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p≥0.05). Her markanın aynı kavite tipleri arasında da dayanıklılık açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı (p≥0.05). Çalışmada kullanılan markalara ait restorasyonların iki kavite çeşidinde de posterior bölge tek diş eksikliğinde kullanımı uygun bulunmuştur.

The purpose of this study is to evaluate the flexural strength of inlay-retained dentures produced from three different brands of monolithic zirconia material, based on two different types of preparation and with and without thermal cycling applications. A model was created that mimics the lack of right and left mandibular first molar in order to be used to make the cavity preparations. On one side of the model a tube shaped cavity and on the other side a box shaped cavity was prepared. Seventy-two epoxy resin model was prepared using addition-type silicon impression material by putty-wash technique. Twenty-four inlay-retained bridge restorations from each monolithic zirconia material [Zirconia Prettau (Zirkonzahn, Italy), Katana Zirconia (Noritake, Japan) and Copran Z-i monolith (White Peaks, Germany)] were fabricated (manufactured) for each preparation type. Each restoration was cemented to its own epoxy model with the dual-cure adhesive resin cement according to the manufacturers' instructions. Half of each group was applied to thermal cycles (10,000 cycles, 5-55oC). Samples were subjected to the flexural strength test by a universal tester with a crosshead speed of 0.5mm / min. The obtained data were uploaded to SPSS program and analyzed statistically. Fracture zones were examined by SEM and to examine the structural changes, DTA (Differential Thermal Analysis) was applied to a sample from each group. There were no statistically significant difference between the flexural strengths of all brands with both cavity designs and pre and post-thermal cycles (p≥0.05). However, SEM and DTA results showed that there were some changes in the structure of monolithic zirconia after aging 1 year. In all groups, there was no significant difference in the stability of restoration between the two cavity types (p≥0.05). There was no statistically significant difference in terms of the strength of each brand in the same cavity design (p≥0.05). The restorations of the brands used in the study for two kinds of cavity preparation were found to be suitable for use in a single posterior tooth loss.