Davranış bozukluğu tanılı ergenlere verilen psikoeğitimin öfke yönetimine etkisi

Abstract

Amaç: Bu çalışma, bir bölge psikiyatri hastanesinde tedavi gören davranış bozukluğu tanılı ergenlere uygulanan psiko-eğitimin öfke yönetimine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Yöntem: Araştırma da `ön-test son-test kontrol gruplu yarı deneysel desen` model kullanılmıştır. Araştırmanın ilk aşamasında bir bölge psikiyatri hastanesinin Çocuk ve Ergen Psikiyatri yataklı birimlerinde yatışı yapılarak tedavi olan davranış bozukluğu tanılı 12-18 yaş arası 34 ergene `Sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği` uygulanmıştır. İkinci aşamada ise, ölçeğe göre öfke kontrol problemi olan 16 ergen,8‟i uygulama 8‟i kontrol grubunda olacak biçimde atanmıştır. Araştırmaya katılmayı kabul eden, uygulama grubundaki 8 ergen, haftada bir kez olmak üzere araştırmacı tarafından hazırlanan 6 oturumluk Öfke Kontrolü Eğitim Programına katılmıştır. Bu süreçte kontrol grubundaki 8 ergene ilaç tedavisi dışında herhangi bir müdahale yapılmamıştır. Eğitim programından sonra, uygulama ve kontrol grubundaki bireylere `Sürekli Öfke-Öfke Tarz Ölçeği` son test olarak tekrar uygulanmıştır. Araştırma verilerinin değerlendirilmesinde sayı-yüzde dağılımı ve ikili karşılaştırmalar için t-testi kullanılmıştır.Bulgular: Araştırma sonucunda; Öfke Kontrolü Eğitim Programı ile uygulama grubunda, eğitim sonrası tüm ölçek (Sürekli Öfke, Öfke İçte, Öfke Dışta, Kontrol Altına Alınmış Öfke) puan ortalamalarının öncesine göre anlamlı ölçüde değiştiği tespit edilmiştir. Kontrol grubunda ise, eğitim sonrası `Sürekli Öfke` ölçek puan ortalamaları öncesine göre farklılık gösterirken; öfke tarz alt ölçek puan ortalamalarının eğitim öncesine göre değişmediği belirlenmiştirSonuç: Davranış bozukluğu tanılı ergenlere uygulanan Öfke Kontrolü Eğitim Programı' nın (psiko-eğitimin)ergenlerin sürekli öfke ve öfke ifade tarzları üzerine olumlu yönde etkili olduğu; kontrol grubunda yer alan ergenlerin sadece sürekli öfke puanlarında görülen değişimin, uygulanan ilaç tedavisinin bir sonucu olduğu düşünülmektedir.

Aim: This study has been conducted to analyze the effect of psycho-education that is carried out with adolescent diagnosed with behaviour disorder receiving treatment at a regional mental hospital on their anger-managementMethod: `Quasi-experimental design with pre-test – post-test control group` model was used for this research. In the first phase of th estudy, `State-Trait Anger-Anger Expression Scale` was applied to 34 adolescents diagnosed with behaviour disorder aged between 12-18 and being trated as inpatient at Children and Adolescent Psychiatry Department of a Regional Mental Hospital. In these second phase, 16 adolescents diagnosed with anger-management problem according to the scale were divided into two equal groups as experimental group and control group. 8 adolescents from experimental group who accepted to take part in there search get involved in 6-session Anger Management Control Education Program which was prepared by the research erandscheduled as once a week. During this period, only medical treatment was applied to 8 adolescents in the control group, noother invervention was applied. After the psyco-education program, `State-Trait Anger- Anger Expression Scale` was applied one more time as post test to individuals in both experimental and control group. Frequency-percent age disribution was used for the assessment of research data and t-test was used for paired comparison.Results: At the end of there search, it was found out that post-education test score averages from all the scales (State-TraitAnger,Anger-In, Anger-Out,Controlling of Anger) were significantly different from pre-test score averages in experimental group. However, in the control group, After education, `State-TraitAnger` scale score averages were different from pre-test, but it was detected that anger subscalescore averages were not different from pre-test.Conclusion: It is thought that Anger Management Education Program applied to adolescents with behaviour disorder has positive effects on adolescents‟ state-trait anger and anger expressions; and state-trait anger score differences seen among adolescents in control group is thought to be a result of medical treatment.