Kadavradan yapılan böbrek nakillerinde, hasta-verici çiftlerinin HLA-DG uyumunun saptanması ve nakil sonrası dönemde de novo anti-HLA antikorlarının araştırılması

Abstract

Böbrek nakli son dönem kronik böbrek yetmezliğinde kesin tedavi şeklidir. Böbrek nakillerinin başarısı için alıcı ve verici çiftlerinin arasındaki kan grubu ve HLA uyumu, DSA varlığı ve PRA pozitifliği önemlidir. Çalışmamızda Ocak 2014 -Eylül 2016 tarihleri arasında 25 hasta-kadavra vericisi çiftini kapsamaktadır. Alıcı-donor çiftlerinin HLA doku tiplemesi (HLA-A, B, C, DRB1, DQA1, DQB1) Luminex-SSO yöntemi yapılmıştır. Hastaların nakil öncesi, nakil sonrası dönemlerde oluşan anti-HLA antikorlarının Luminex-PRA yöntemi ile araştırılarak, sonuçların graft sağkalımı ile ilişkisi değerlendirilmiştir. Nakil öncesi dönemde hastaların %12'sinde (n=3) PRA pozitifliği görülürken, nakil sonrası dönemde bu oran %20'ye (n=5) yükseldiği görüldü. Nakil sonrası dönemde PRA Sınıf-I'de %4 (n=1), PRA Sınıf-II'de %12 (n=3) DNDSA olmayan anti-HLA antikorları tespit edildi. Bir hastada DNDSA gelişmiştir. Bu antikorlar sınıf I DNDSA özelliğindedir. Bu hasta nakil sonrası beşinci ayda graftını kaybetmiştir. Çalışmamızda hasta ve kadavra çiftlerinde en fazla görülen HLA-DQA, DQB allelleri sırasıyla DQA*01, DQB*03, DQA*05 ve DQB*06'dir. Nakil sonrası dönemde oluşan Sınıf-II de novo anti-HLA antikorlarının %66,6'sı (n=2) anti-HLA DQ olduğu görüldü. Her iki hastada fonksiyonel graftleri ile yaşamlarını sürdürmektedir.PRA pozitif ve negatif hasta gruplarının GFH değerleri karşılaştırıldığında iki grup arasında istatiksel açıdan anlamlı bir ilişkiye saptanmamıştır. Hasta gruplarının uzun dönem takiplerinin yapılarak, anti-HLA antikorlarının graft üzerindeki etkisi izlenmesinin faydalı olacağı düşüncesindeyiz.

Kidney tranpslantation is the certain treatment for end-stage chronic kidney failure. Blood group and HLA tissue type compatibility, DSA presence, and PRA positivity between recipient and donor are important for the success of kidney transplants. In this study, totally 25 recipient-deceased donor couples who applied to our laboratory in January 2014-September 2016 were included. HLA tissue typings of the couples (HLA-A,B,C,DRB1,DQA1,DQB1) were performed by Luminex-SSO method. Pre- and post-transplant anti-HLA antibodies were investigated by Luminex-PRA method and the association of the results with graft survival were assessed.PRA positivity was found in 12% (n = 3) of the patients in the pre-transplant period, but it increased to 20% (n = 5) in post-transplant period. Non-DNDSA anti-HLA antibodies were detected in 4% (n = 1) of PRA Class-I and 12% (n = 3) of PRA Class-II post-transplantation period. One patient developed DNDSA. These antibodies are in class I DNDSA. This patient lost graft in the fifth month after transplantation.The most common HLA-DQA and DQB alleles in our study were DQA * 01, DQB * 03, DQA * 05 and DQB * 06, respectively. In post-transplant period, 66.6% (n = 2) of Class-II de novo anti-HLA antibodies were anti-HLA DQ. Both patients continue their life with functional grafts.When the GFR values of the PRA positive and negative patient groups were compared, no statistically significant relation was found between the two groups. We think that it will be useful to monitor the effect of anti-HLA antibodies on grafts by making long term follow-ups of patient groups.