Denetimli serbestliği olan bağımlı hastalara uygulanan psikoeğitimin bireysel başetme ve umut-umutsuzluk düzeylerine etkisi

Abstract

Amaç: Çalışma, bir üniversite hastanesinin AMATEM biriminde yatmakta olan denetimli serbestliği olan bağımlı bireylere uygulanan psikoeğitimin bireysel başetme ve umut-umutsuzluk düzeylerine etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç-Yöntem: Araştırma, denetimli serbestliği olan `ön-test son-test kontrol gruplu deneysel desen` de yapılmıştır. Araştırmada veri toplamak için üç ölçme aracı kullanılmıştır: Tanıtıcı Bilgi Formu , Beck Umut-Umutsuzluk Ölçeği, COPE (Başa Çıkma Tutumları Ölçeği). Bağımlı bireylere yedi oturumdan oluşan yarı yapılandırılmış bir psikoeğitim programı uygulanmıştır. Araştırmanın örneklemini, AMATEM servisinde ayaktan ya da yatarak tedavi olan denetimli serbestliği olan 8 hasta uygulama (deney) grubunu; araştırmaya katılmayı kabul eden ancak psikoeğitim oturumlarına devam etmek istemeyen 10 hastada kontrol grubu oluşturmuştur. Analizler, ön-test ve son-test anketleri ile tüm psikoeğitim oturumlarını tamamlayan toplam 18 hasta (8 uygulama (deney) ve 10 kontrol)verileri üzerinden yapılmıştır. Araştırma verilerinin değerlendirilmesinde, tanımlayıcı istatistiksel analizler, bağımlı gruplarda t-testi ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır.Bulgular:Araştırmaya katılan denetimli serbestliği olan uygulama ve kontrol grubundaki bağımlı bireylerin çoğunluğunun erkek, 18-29 yaş aralığında, büyükşehirde yaşayan evli lise-üniversite mezunu düzenli geliri olan bir işe sahip bireyler olduğu, ortalama 19.2±8.04 yaşlarında daha çok merak ve çevrenin etkisiyle maddeye başladığı ve hemen hemen her gün madde kullandığı ve madde kullanım miktarının zaman içerisinde artış gösterdiği ve madde bağımlılığına yönelik tedavi gördüğü belirlenmiştir. Bireyler, denetimli serbestlik uygulamasını caydırıcı bulduğunu ve bu uygulama kapsamında yürütülen programlardan yarar gördüğünü belirtmiştir. Uygulama ve kontrol grubunun her ikisinde de psikoeğitim öncesi ve sonrası BUUÖ ve BBÖ puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05). Uygulama ve kontrol grubunun ön test-son test motivasyon kaybı ve gelecekle ilgili beklenti alt ölçek puan ortalamaları arasında da istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05).Buna karşın uygulama ve kontrol grubunun ön test-son test gelecekle ilgili duygular alt ölçek puan ortalamalarının istatistiksel olarak anlamlı düzeyde farklı olduğusaptanmıştır (p<0.05). Uygulama ve kontrol grubunun ön test-son test BBÖ toplam vea lt ölçek puan ortalamaları arasında da istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05).Sonuç: Denetimli serbsteliği olan madde bağımlısı bireylere verilen psikoeğitim programının bağımlı bireylerin umut-umutsuzluk düzeylerini istatistiksel olarak anlamlı ölçüde değiştirmediği buna karşın bireysel başetme becerilerinin iki boyutunda (dini olarak başa çıkma ve madde kullanımı) anlamlı ölçüde olumlu yönde değişim yarattığı gözlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Denetimli serbestlik, umut-umutsuzluk, bireysel başetme , madde bağımlılığı, bağımlılık.

Aim:This work is aimed to study affects of psychoeducation on individual competing and hoplessness states of patients at İzmir KatipÇelebiÜniversitesi Atatürk training research hospital AMATEM unit who are on probation.Materials and Method:This research is applied with controlled experiment method which contains pre tests and post tests. Three scales used during research. The scales are demonstrating information questionnaire, Beck hopelessness scale and COPE scale.A seven session semi-structured psychoeducation program is applied on addicted individuals. Sample of the research is eight impatient or ambulant patients from AMATEM unit for experiment group, ten patients for control group who were not willing to keep on psychoeducations. Analysis are based on this total of 18 patients consists of 8 patients for experiment group ten patients for control group. At evaluation of this experimental datas descriptive statistics, t-test on addicted groups and Mann Whitney U test is used.Results:It is found that most of the people who got in to this research are male, 18-29 years old, who lives in metropolis, married, high-school or collage graduate, has a regular income. Average starting age to drug is 19.2+-8,04, mostly affected by environment, uses drug almost every day, amount of drugs they do increases day by day and they all treated about drug abusement. Individuals states probation is an intimidating implementation and also all states probation is helpfull to people in that situation. There is not any statistically significant difference at pre-post tests of COPE and hope-hopelessnes tests of controlled and experiment group. There is not any statistically significant difference at pre-post tests for motivation loss and future expectations tests of controlled and experiment group. There is not any statistically significant difference at pre-post tests of COPE and hope-hopelessnes tests of controlled and experiment group (p>0.05).Besides that experimental and controlled group has statistically significant difference at future senses after psychoeducation (p<0.05). There is not any statisticallysignificant difference at pre-post COPE tests of controlled and experiment group (p>0.05)Conclusion: Psychoeducation program that applied to drug addicted individuals who are on probation is not statistically significantly affected hope-hopelessness states of individuals but increased competing skills in both religiously competing and drug addiction cases of individuals.Key Words: Probation, hope-hopelessness, individually competing, drug addiction, dependency.