Sağlık personelinin istismar, ihmal ve aile içi şiddet deneyim ve algıları

Abstract

Tanımlayıcı nitelikteki bu araştırma; sağlık çalışanlarının istismar, ihmal ve aile içi şiddete yönelik deneyim ve algılarının değerlendirilmesi amacıyla yapılmıştır. Çalışma Tokat Devlet Hastanesi'nde Eylül 2016-Şubat 2017 tarihleri arasında görev yapan 439 sağlık personeli (ulaşma oranı %83.1) ile gerçekleştirilmiştir. Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi Klinik Araştırmaları Etik Kurulu'ndan onay ve Tokat Kamu Hastaneler Birliği Genel Sekreterliği'nden kurum izni alınmıştır. Sağlık personelinin tanımlayıcı bilgilerini, istismar, ihmal ve aile içi şiddetle ilgili karşılaşma durumlarını ve görüşlerini belirlemeye yönelik soruları içeren anket formu, bilgilendirilmiş onam alınarak yüz yüze görüşme yöntemiyle doldurulmuştur. Tanımlayıcı istatistik olarak nicel veriler ortalama, standart sapma ile, nitel veriler sayı ve yüzde ile sunulmuştur. İstatistiksel değerlendirmede nitel verilerin karşılaştırılmasında Ki-kare testi, nicel veri değişkenli karşılaştırmada Bağımsız Örneklerde T-Testi kullanılmış olup p<0.05 değeri anlamlı kabul edilmiştir. Araştırmaya katılan sağlık personelinin %63.8'i kadın, %36.2'si erkek olup yaş ortalaması 36.6±7.6 yıl ve meslekte ortalama çalışma süresi 13.6±8.0 yıldır. Sağlık personelinin %74.3'ü manevi değerlerdeki yozlaşmayı ve aile içi eğitim yetersizliğini şiddetin kaynağı olarak göstermiş olup cinsel şiddeti en ağır şiddet türü olarak tanımlamıştır. Sağlık personelinin istismar, ihmal ve aile içi şiddet konularında öğrenimleri ve meslek yaşamı boyunca bilgi alma oranı düşük çıkmıştır. Bilgi alanların yarıdan fazlası daha fazla bilgi alma gereksinimi olduğunu düşünmektedir. Çalışmada sağlık personelinin %48.1'i istismar, ihmal olgusuyla karşılaştığı ve karşılaşılan istismar türünün en fazla fiziksel istismar (%59.2) olduğu, aile içi şiddetle karşılaşma oranı %44.2 olarak bulunmuştur. Sağlık çalışanları istismar, ihmal ve aile içi şiddet olgularında en çok rapor hazırlama (%48.3) ve öykü alma konularında zorlandığı ve yetersiz kaldığı saptanmıştır. Sağlık personelinin toplumsal cinsiyet eşitliğine yönelik algılarında kısmen eşitlikçi yaklaşımın olduğu ve görüşlerinde geleneksel kadın-erkek rollerinin yansımasının söz konusu olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Sağlık Personeli, İstismar, İhmal, Aile İçi Şiddet

This descriptive study was conducted in order to evaluate the experiences and perceptions of health personnel for abuse, neglect and domestic violence. The study was carried out with 439 health personnel who work for Tokat State Hospital between September 2016 and February 2017 (reach rate 83.1%). The approval from Erciyes University, School of Medicine Ethical Committee for Clinical Researches and the official permission of Tokat Public Hospitals Association General Secretariat were obtained. The questionnaire, which consists of questions that aim to determine the health personnel's descriptive information, status of being exposed to abuse, neglect and domestic violence and their opinions, was conducted through face-to-face meeting and their informal consent was obtained. As descriptive statistics, quantitative data were presented as average and standard deviation and qualitative data were presented as numbers and percentages. In statistical evolution; Chi-square test is used for the comparison of the qualitative data, Independent Samples T-Test is used for the comparison of quantitative data and the value p<0.05 has been accepted as meaningful. 63.8% of the health personnel, who participated in this survey are women and the 36.2% are men. The average of age is 36.6±7.6 years and the average term of employment is 13.6±8.0 years. 74.3% of the health personnel consider corruption of moral values and inadequacy of education as the main reason for violence and defined sexual violation as the gravest violence. The rate of education about abuse, neglect and domestic violence that the health personnel received throughout their professional life is low. More than a half of those who received education think that they need to be more educated. According to the results, 48.1% of the health personnel experienced abuse, neglect phenomena and the most-experienced type of the abuse is physical abuse (59.2%) and the rate of being exposed to domestic violence is 44.2%. It is detected that the health personnel had difficulty and remained inadequate in preparing report and taking history of abuse, neglect and domestic violence phenomena. It is determined that there is an partially egalitarian approach in the perceptions of the health personnel related to gender mainstreaming and traditional roles of man and woman are visible in their opinions. Keywords: Health Staff, Abuse, Neglect, Domestic Violence