Obezitesi olan ve olmayan bireylerde gece yeme sendromunun değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada obezitesi olan ve olmayan bireylerde Gece Yeme Sendromunun(GYS) sıklığının ve ilişkili olabilecek faktörlerin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Çalışmaya 18-65 yaş arası olmak üzere 01 Ocak 2018 - 01 Mayıs 2018 tarihleri arasında İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Aile Hekimliği ve Endokrinoloji polikliniklerine herhangi bir nedenle başvuran 420 kişi alınmıştır. Katılımcıların boy ve kiloları ölçülerek beden kitle indeksi (BKİ) = Ağırlık (kg)/Boy²(m) formülü ile hesaplanmış olup, BKİ değeri 18.50–24.99 arasında olanlar normal kilolu, 25.0–29.99 arasında olanlar fazla kilolu, 30.0-39.99 arasında olanlar obez, 40.0 ve üzeri olanlar morbid obez olarak değerlendirilmiştir. Katılımcılara sosyodemografik veri anketi, Gece Yeme Anketi(GYA) ve Beck Depresyon Ölçeği(BDÖ) yüz yüze görüşme tekniğiyle uygulanmıştır.Bulgular: Çalışmaya alınan kişilerin yaş ortalaması 42.65±12.95 ve %68,6'sı kadın idi. Katılımcıların %10'unda GYS olduğu tespit edilmiştir. Obezitesi olan kişilerde olmayanlara göre daha fazla GYS olduğu gözlenmiştir, anlamlı fark bulunmamıştır. Morbid obezitesi olan kişilerde morbid obezitesi olmayanlara göre GYS sıklığı anlamlı olarak yüksek tespit edilmiştir(p<0,05). GYS olanlarda BDÖ puan ortalaması 23.5±10.86 (min:0, max:46), GYS olmayanlarda 12.18±88.95(min:0, max:49) tespit edilmiştir, iki grup arasında BDÖ puanları açısından anlamlı fark bulunmuştur (p<0,001).Sonuç: Obezitenin birinci basamak sağlık hizmetlerinde önemli bir yere sahip olması nedeniyle aile hekimlerinin obezite etiyolojisinde yer alan GYS konusunda farkındalıklarının arttırılması önemlidir. Başvuruda bulunan kişilerde GYS'nun fark edilmesi ve planlanan takip ve tedavide dikkate alınması, hem mevcut patolojinin daha etkin tedavisine hem de GYS sonucu gelişebilecek kilo fazlalığı gibi yaşam kalitesini azaltabilecek etkenlerin önlenmesine yardımcı olacaktır.Anahtar Kelimeler: Depresyon, Gece Yeme Sendromu, Obezite

Introduction: In this study, it was aimed to evaluate the frequency and related factors of Night Eating Syndrome (NES) in obese and non-obese individuals.Method: Between 01 January 2018 and 01 May 2018, 420 people who applied to İzmir Katip Çelebi University Atatürk Training and Research Hospital Family Medicine and Endocrinology outpatient clinics for any reason were taken to work between 18-65 years. Body mass index (BMI) = weight (kg) / height² (m²) formula was calculated by measuring participants' height and weight. BMI value between 18.50-24.99 was normal weight, between 25.0-29.99 was overweight, between 30.0-39.99 those who were obese, 40.0 and above were considered morbid obese. Participants' sociodemographic data, the Night Eating Questionnaire (NEQ) and the Beck Depression Inventory (BDI) were administered by face-to-face interview technique.Results: The average age of the participants was 42.65 ± 12.95 and 68.6% were female. It was determined that 10% of the participants had NES. It was observed that there was more NES than those who had obesity, and no significant difference was found. The number of patients with morbid obesity was significantly higher than that without morbid obesity (p <0.05). The mean BMI score was 23.5 ± 10.86 (min: 0, max: 46) in the NES and 12.18 ± 88.95 (min: 0, max: 49) in the non-NES group. There was a significant difference between the two groups in terms of BMI scores (p <0.001).Conclusion: Since obesity has an important place in primary health care services, it is important to increase awareness of NES in family physicians' obesity etiology. Recognition of NES and consideration of planned follow-up and treatment in the applicants will help both to treat the current pathology more effectively and to prevent factors that can reduce the quality of life, such as excess weight gain that NES may eventually develop.Key Words: Depression, Night Eating Syndrome, Obesity