Direk metal lazer sinterleme ve döküm yöntemleri ile hazırlanan co-cr altyapılı metal-seramik restorasyonların klinik değerlendirilmesi

Abstract

Metallerin doğrudan selektif lazer sinterizasyonu (DMLS), metal-seramik sabit protezlerin altyapılarının elde edilmesinde kullanılan tabakalı üretim tekniğidir. Konvansiyonel döküm tekniğine alternatif bir yöntem olarak son zamanlarda sıkça kullanılmaya başlanmıştır. DMLS yönteminin döküm yöntemine göre yüksek mekanik özellikler gösterdiği, üretim süresi ve maliyetinin düşük olması gibi avantajları yapılan çalışmalarla gösterilmiştir Ancak DMLS tekniğinin klinik başarısını değerlendiren mevcut klinik çalışmalar yetersizdir.Bu çalışmanın amacı direkt metal lazer sinterleme ve döküm yöntemleri ile hazırlanan Co-Cr altyapılı metal-seramik restorasyonlarda oluşan porselen çapak kırıklarının klinik olarak değerlendirilmesi ve karşılaştırılmasıdır. Ç.Ü Diş Hekimliği Fakültesi Protetik Diş Tedavisi A.D kliniğine sabit protetik restorasyon ihtiyacı ile başvuran, bruksiyel davranış ve semptom göstermeyen 75 hasta çalışmaya dahil edilmiş ve gruplara rastgele dağıtılmıştır. Birinci grubun metal-seramik restorasyonlarının altyapıları Co-Cr toz alaşımının lazer ile sinterlenmesiyle elde edilmiştir. İkinci grubun metal-seramik restorasyonlarının altyapıları ise Co-Cr alaşımının mum atımı yöntemiyle dökülmesi ile elde edilmiştir. Hastalara metal-seramik restorasyonlarının simantasyonundan itibaren 6-9 ay sonraya kontrol randevusu verilmiştir. Kontrol randevusunda restorasyonlarda oluşan porselen çapak kırıkları değerlendirilmiş ve sınıflandırılmıştır. Sonuçların istatistiksel analizinde Student T, Mann Whitney U, Ki Kare ve Fisher test istatistiği kullanıldı. (α=0.05). Tüm hastalarda porselen çapak kırığı değerlendirildiğinde görülen başarı oranı 96.9%, sağ kalım oranı ise 98.7% olarak bulunmuştur. Porselen çapak kırığı görülme açısından DMLS gurubu (3.8%) ve döküm grubu (2.6%) arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Porselen çapak kırığı görülen hasta sayıları oranı karşılaştırıldığında DMLS (17.9%) ve döküm (22.2%) grupları arasında yine istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. (p˃0.05) Karşıt dentisyon dağılımı 2 grup arasında anlamlı olarak farklılık göstermiştir. (p=0,001) Porselen çapak kırığı derecelerinin her biri için gruplar arasında bir fark bulunmamıştır. Erkek hastalarda görülen porselen çapak kırığı (5.8%) kadın hastalarda görülen porselen çapak kırığından (1.4%) anlamlı olarak daha fazla bulunmuştur. (p=0.004) Sonuç olarak mevcut çalışmanın sınırları dahilinde metal-seramik sabit protezlerde porselen çapak kırığı komplikasyonu görülme açısından, altyapının DMLS yöntemi veya döküm yöntemi ile yapılması arasında bir fark olmadığı görülmüştür.

In recent years, metal-ceramic fixed partial dentures fabricated by direct metal laser sintering (DMLS) have been used as an alternative to metal-ceramic fixed partial denture fabricated by conventional casting procedures. Advantages of DMLS like high mechanical properties, low production times and expences over conventional casting methods have been reported in previous studies. However clinical studies for evaluating clinical performance of DMLS are limited. The aim of this clinial study was to evaluate and compare chippings type of failure in Co-Cr metal-ceramic restorations fabricated by DMLS or conventional cast methods.The test group consisted of 75 patients who applied to the prosthodontics department of Cukurova University in a need of fixed partial dentures without any sign of bruxial behaviors or symptoms. The patients were divided into two groups randomly. In the first group metal substructure of restorations were fabricated by laser sintering using Co-Cr alloy powder. In the second group substructures were fabricated by using lost-wax technique using Co-Cr alloy ingots. Patients recall and clinical examinations of the prostheses were done 6-9 months after the cementation. The chippings in metal-ceramic restorations were evaluated and classified. Student T, Mann Whitney U, Ki Square and Fisher tests were used in statistical analysis. (α=0.005) The success rate was found 96.9% and the survival rate was found 98.7% in terms of chipping among all patients. There were no statisticaly significant differences between DMLS group (3.8%) and cast group (2.6%) in terms of chipping. Also, no statisticaly significant differences in chipping was found between the DMLS (17.9) and casting (22.2%) patient groups. When comparing groups about opposing dentition there was statisticaly significant diffrence (p=0,001). There was no statisticaly significant differences between groups in terms of chipping grades. The chipping in male patients (5.8%) were significantly higher than female patients (1.4%). Within the limitations of the current study it was concluded that occurance of chipping in metal-ceramic fixed partial dentures fabricated by either DMLS or conventional casting methods showed statisticaly no significant differences.